ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΑΣ

 

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΘΦΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

 

 

(σελίδες 367 – 416) 

 

Οι Άγιοι Μάρτυρες Μηνάς ο Καλλικέλαδος,
Ερμογένης και Εύγραφος

Мч. Мина.
Фреска 1546 год. церкви свт. Николая.
Монастырь Ставроникита. Афон.
Феофан Критский и Симеон.
Ο Άγιος Μηνάς .
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ.
στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου
τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους
έργο τών αγιογράφων Θεοφάνη τού Κρητός και τού Συμεών

 

 

Eις τον Mηνάν.
Τμηθεὶς ὁ Μηνᾶς, κἂν κελαδεῖν οὐκ ἔχῃ,
Φιμοῖ κελαδοῦν δυσσεβείας τὸ στόμα.

Eις τον Eρμογένη.
Τὴν δυσσέβειαν ἐκπτύσας Ἑρμογένης,
Ὑπῆρξε Μάρτυς εὐσεβείας ἐκ ξίφους.

Eις τον Eύγραφον.
Τὰς ἐκ μαχαίρας, Εὔγραφε, τρώσεις φέρων,
Ὀξὺς Θεοῦ κάλαμος ὤφθης, εὖ γράφων.

Εὐκέλαδος δεκάτῃ Μηνᾶς ξίφει αὐχένα δῶκεν.

Βιογραφία

Ο Μηνάς ήταν Αθηναίος και από την οικογένεια του ειδωλολάτρης. Όταν όμως εκπαιδεύτηκε και μορφώθηκε αρκετά, διαπίστωσε ότι η πολυθεΐα ήταν μάλλον ψέμα και πλάνη. Στη μελέτη των φιλοσόφων επίσης, δεν μπόρεσε να βρει κάτι το αληθινό. Τότε προχώρησε στη μελέτη χριστιανικών συγγραμμάτων. Έπειτα του Ευαγγελίου, όπου και βρήκε αυτό πού τον γέμιζε ψυχικά, δηλαδή το φως και την αλήθεια. Έτσι, ο Μήνας έγινε χριστιανός.

Мч. Мина.
Фреска 1547 г.. Афон (Дионисиат).
Тзортзи (Зорзис) Фука
Άγιος Μηνάς.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους
έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Φουκά

Святые мученики Мина, Ермоген и Евграф.
Фреска монастыря Григориат на Святой Горе Афон.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Μηνάς ο Καλλικέλαδος,
Ερμογένης και Εύγραφος
Τοιχογραφία (Fresco)
στην Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους

 

Святой мученик Мина Калликелад.
Фреска 1316 – 1318 годы. в церкви Св. Георгия в Старо Нагоричино, Иконописцы Михаил Астрапа и Евтихий.
Άγιος Μηνάς Καλλικέλαδος
Τοιχογραφία (Fresco) μεταξύ τών ετών 1316 – 1318 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ναγορίτσινο . Σκόπια
έργο τών αγιογράφων Μιχαήλ Αστραπά καί Ευτύχιου

 

Святые мученики Ермоген, Мина Калликелад и Евграф Александрийские.
Икона в монастыре Ватопед на Афоне.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Μηνάς ο Καλλικέλαδος,
Ερμογένης και Εύγραφος
Εικόνα στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου
Άγιον Όρος

Св. Мина Калликелад.
Икона (Фрагмент) в монастыре Ватопед на Афоне.
Άγιος Μηνάς ο Καλλικέλαδος
Εικόνα (τμήμα) στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου
Άγιον Όρος

Св. Ермоген
Икона (Фрагмент) в монастыре Ватопед на Афоне.
Άγιος Ερμογένης
Εικόνα (τμήμα) στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου
Άγιον Όρος

Св. Евграф
Икона (Фрагмент) в монастыре Ватопед на Афоне.
Άγιος Εύγραφος
Εικόνα (τμήμα) στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου
Άγιον Όρος

Αργότερα, ο βασιλιάς Μαξιμίνος (311 – 313 μ.Χ.) (κατ’ άλλους ο Μαξιμιανός [286 – 305 μ.Χ]) , μη γνωρίζοντας ότι είναι χριστιανός, τον έκανε έπαρχο Αλεξανδρείας. Αλλά όταν ο βασιλιάς αυτός διέταξε διωγμούς στην πόλη αυτή, ο Μηνάς όχι μόνο δεν εξετέλεσε τη διαταγή, αλλά και συνετέλεσε να πληθυνθούν οι χριστιανικές τάξεις.

Святой мученик Мина Калликелад.
Мозаика 1315 – 1321 годы.
монастыря Хора в Константинополе.
Άγιος Μηνάς ο Καλλικέλαδος
Ψηφιδωτό (Μωσαϊκό) μεταξύ τών ετών 1315 -1321 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή τής Χώρας τού Αχωρήτου
Κωνσταντινούπολη

Святой мученик Ермоген
Мозаика 1315 – 1321 годы.
монастыря Хора в Константинополе.
Άγιος Ερμογένης
Ψηφιδωτό (Μωσαϊκό) μεταξύ τών ετών 1315 -1321 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή τής Χώρας τού Αχωρήτου
Κωνσταντινούπολη

Святой мученик Евграф
Мозаика 1315 – 1321 годы.
монастыря Хора в Константинополе.
Άγιος Εύγραφος
Ψηφιδωτό (Μωσαϊκό) μεταξύ τών ετών 1315 -1321 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή τής Χώρας τού Αχωρήτου
Κωνσταντινούπολη

Τότε ο Μαξιμίνος έστειλε νέο έπαρχο, τον Αθηναίο λόγιο Ερμογένη. Αυτός, τηρώντας το γράμμα του νόμου, βασάνισε σκληρά το Μηνά και τον έκλεισε στη φυλακή, για να πεθάνει εκεί μέσα από τις πληγές του. Μετά από καιρό, όταν ο Ερμογένης έστειλε να διαπιστώσουν αν και πότε πέθανε ο Μηνάς, διαπίστωσαν ότι όχι μόνο δεν είχε πεθάνει, αλλά και οι πληγές του θεραπεύθηκαν. Τότε δημόσια τον ρώτησε πως έγινε αυτό. Ο Μηνάς απάντησε ότι θεραπεύθηκε την ώρα πού πεσμένος στο έδαφος έψαλλε: «Ἐὰν πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ Κύριε» (Ψαλμός κβ’ 4). Εάν δηλαδή αντικρίσω το θάνατο, δε θα φοβηθώ μήπως πάθω κακό, διότι συ είσαι μαζί μου, Κύριε. Η απάντηση είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει χριστιανός ο Ερμογένης και ο Εύγραφος που ήταν γραμματικός του Μηνά. Αργότερα, όλους μαζί τους αποκεφάλισαν.

Мучения свв. Мины, Ермогена и Евграфа..
Миниатюра 985 г. Минология Василия II. Константинополь.
Ватиканская библиотека. Рим.
Μαρτύριο Άγιων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου.
Μικρογραφία (Μινιατούρα) τού έτους 985 μ.Χ.
στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β ‘. Κωνσταντινούπολη.
Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη

 

Мина, Ермоген и Евграф Александрийские, мч. (10 декабря)
Менологий на 10 – 13 декабря
Византия. Греция; XIV в.; памятник:
Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion);
10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд.
Бодлеанская Библиотека
Μαρτύριο Άγιων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου.
Μηνολόγιο 10 – 13 Δεκεμβρίου
Βυζαντινή Μηνολόγιο τού 14ου αιώνα μ.Χ.
Τώρα ευρίσκεται στην Αγγλία. Οξφόρδη.
Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library)

Мучения свв. Мины, Ермогена и Евграфа.
Фреска 1547 г.. Афон (Дионисиат).
Тзортзи (Зорзис) Фука
Μαρτύριο Άγιων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους
έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Φουκά

Месяцеслов (фрагмент).
Фреска. 1721 г. Афон (Ватопед).
Μαρτύριο Άγιων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1721 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους

 

 

 

Мина, Ермоген, Евграф Александрийские мч. и Даниил Столпник, прп.; Балканы. Сербия. Печ; XIV в. – православные мастерские «Русская Икона»
Μαρτύριο Άγιων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου.
Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώνα μ.Χ.
στον Νάρθηκα τού Καθολικού
τής Πατριαρχικής Ιεράς Μονής Πεκίου (Πέτς)
Κοσσυφοπέδιο. Σερβία

 

Ιερά Λείψανα

Η αδιάφθορη γλώσσα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.


Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.

 

ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ. Ασημένια λειψανοθήκη του αγίου Mηνά του Kαλλικέλαδου
με χρονολογημένη επιγραφή του 1734,
από τη μονή Δρυάνου στο Aργυρόκαστρο της Bορείου Hπείρου.
Διάμ. 0,11 μ. (ΓΕ 13976)

 

Η Τιμία Κάρα του αγίου Μηνά τού Καλλικέλαδου, την οποία κατέ­χει η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος (Λαμία)

Λείψανο του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου εντοπίστηκε στον Επισκοπικό Θησαυρό του Καθεδρικού της πόλης Ηalberstadt Γερμανίας (εδώ). Το λείψανο φέρει στη μία του πλευρά επιγραφή στα λατινικά και στην άλλη στα ελληνικά με βυζαντινή μικρογράμματη γραφή:

Minatis ducis / (et) m(arty)r(is)

+ ὁ ἅγιος Μηνᾶς ὁ ϰαλλιϰέλαδ[ος]

Το λείψανο προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από του Γερμανούς σταυροφόρους όταν επέστρεψαν στη χώρα τους μετά την άλωση και δήωση της Κωνσταντινούπολης το 1204.

Η βυζαντινή επιγραφή στο λείψανο του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου.
Καθεδρικός Ναός του Ηalberstadt Γερμανίας.

Η λατινική επιγραφή στο λείψανο του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου.
Καθεδρικός Ναός του Ηalberstadt Γερμανίας.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. Άγια Λείψανα του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Νέστορος, του Οσίου Ιλαρίωνος, των Αγίων μαρτύρων Μηνοδώρας, Νυμφοδώρας, και Μητροδώρας, του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα, του Αγίου Γεωργίου, Αίμα των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, της Αγίας Οσιομάρτυρος Ανυσίας, του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος, του Αγίου Νεομάρτυρος Παχωμίου του Αγιοπαυλίτου, του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του εν Αλικαρνασσώ, του Αγίου Ιωάννου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Νηστευτού, του Αγίου Οσιομάρτυρος Κοσμά Πρώτου του Αγίου Όρους, της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, του Οσίου Κυριάκου του Αναχωρητού, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου, των Αγίων Δισμυρίων, του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερόθεου Αθηνών, του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτου κ.ά.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. Άγια λείψανα των Αγίων Οσιομαρτύρων Ευθυμίου, Ιγνατίου και Ακακίου, του Αγίου Αμφιλοχίου Ικονίου, της Αγίας Πελαγίας, του Αγίου Κυπριανού, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, του Αγίου Παντελεήμονος, των Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Ελευθερίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Αρτεμίου, του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Μάρτυρος Ευστρατίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, της Οσίας Μελάνης, του Αγίου Μηνά Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, της Αγίας Κυριακής, του Αγίου Μάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μάρτυρος Ιγνατίου, του Αγίου Μάρτυρος Ευθυμίου κ.ά.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. Άγια λείψανα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Μάρτυρος Ευστρατίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, της Οσίας Μελάνης, του Αγίου Μηνά Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, της Αγίας Κυριακής, του Αγίου Μάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μάρτυρος Ιγνατίου, του Αγίου Μάρτυρος Ευθυμίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Μοδέστου, του Αγίου Μερκουρίου, του Αγίου ΜΙχαήλ Συνάδων, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Ελευθερίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Αρτεμίου, του Αγίου Παντελεήμονος, του Αγίου Κηρύκου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Φωτίου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου κ.ά.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.
Δι’ ἐγκρατείας, τῶν παθῶν τὰς πυριφλέκτους, ἀπονεκρώσαντες ὁρμὰς καὶ τὰς κινήσεις, τοῦ Χριστοῦ οἱ Μάρτυρες ἔλαβον τὴν χάριν, τὰς νόσους ἀποδιώκειν τῶν ἀσθενῶν, καὶ ζῶντες καὶ μετὰ τέλος θαυματουργεῖν· ὄντως θαῦμα παράδοξον! ὅτι ὀστέα γυμνά, ἐκβλύζουσιν ἰάματα. Δόξα τῷ μόνῳ Θεῷ ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ἡ καλλικέλαδος, θεόφρον γλῶσσα σου, λαμπρῶς κηρύξασα, Χριστοῦ τὴν σάρκωσιν, συναθλητᾶς σοὶ εὐκλεεῖς, εἰλκύσατο ἐν σταδίῳ, Μηνᾷ παμμακάριστε, Ἐρμογένην τὸν ἔνδοξον, καὶ τὸν θεῖον Εὔγραφον, μεθ’ ὧν χαίρων ἠγώνισαι. Καὶ νῦν τὴν Παναγίαν Τριάδα, ὑπὲρ ἠμῶν ἐκδυσωπεῖτε.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῆς στρατείας ἥρπασε, σὲ τῆς προσκαίρου, καὶ ἀφθάρτου ἔδειξε, συγκληρονόμον ὦ Μηνᾶ, σὺν τοῖς συνάθλοις σου Κύριος, ὁ παρασχών σοι τὸν ἄφθαρτον στέφανον.

 

Минея – Декабрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο – Δεκέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Παρωσάμενοι δόξαν τὴν κοσμικήν, ἐπτερώθησαν δόξῃ τῇ θεϊκῇ, Μηνᾶς Ἑρμογένης τε, καὶ ὁ ἔνδοξος Εὔγραφος, καὶ προθύμῳ γνώμῃ, τὸν ὄγκον ὑπέμειναν, τῶν δεινῶν βασάνων, σαρκὸς μὴ φεισάμενοι· ὅθεν μετὰ τέλος, εἰς βυθοὺς θαλαττίους, ῥιφέντες ἰθύνθησαν, πρὸς λιμένα οὐράνιον, οἷς ἐν πίστει βοήσωμεν. Πρεσβεύσατε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην ὑμῶν.