ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
Никодим Святогорец, изображение в книге "Μεγάλου Συναξαριστή", Βενετία 1819 Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης, η εικόνα στο βιβλίο "Μέγας Συναξαριστής", Βενετία 1819
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (6 Ιουνίου 1749 – 14 Ιουλίου 1809)
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης -Ο χαλκέντερος κολυβάς
Βιογραφία
Ο Όσιος Νικόδημος γεννήθηκε στη Νάξο το έτος 1749 μ.Χ. από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Αντώνιο και Αναστασία Καλλιβούρση (η οποία εμόνασε στην Ιερά Μονή Χρυσοστόμου Νάξου, με το όνομα Αγάθη).
Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Νικόλαος και από μικρός έδειχνε ότι ήταν άνθρωπος μεγάλης αρετής και φοβερής ευφυΐας. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στη Νάξο και έπειτα στη σχολή της ίδιας πόλης επέκτεινε τις γνώσεις του, με δάσκαλο τον αδελφό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο.
Κατόπιν 16 χρόνων πήγε στην Ελληνική σχολή της Σμύρνης, όπου κοντά σε φημισμένους διδασκάλους έλαβε ανώτερη παιδεία και αρετή.
Μετά από ορισμένες περιπέτειες, το 1775 μ.Χ. πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί, στη Μονή του Άγιου Διονυσίου εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Οι Πατέρες της Μονής, που διέκριναν τα μεγάλα φυσικά και επίκτητα χαρίσματα του Νικόδημου, τον διόρισαν αναγνώστη και γραμματέα της Μονής. Στη Μονή αυτή ο Νικόδημος, υπήρξε υπόδειγμα διακονίας και πράξεων αρετής.
Έπειτα αποσύρθηκε σε κάποιο κελί, όπου με ασκητικό τρόπο, επιδόθηκε στη μελέτη και συγγραφή πολλών οικοδομητικών, θεολογικών και αγιολογικών βιβλίων. Μεταξύ αυτών είναι ο «Συναξαριστής», το «Εορτοδρόμιον», η «Νέα Κλίμακα», ο «Αόρατος Πόλεμος», το «Πηδάλιον», το «Ευεργετινόν», η «Φιλοκαλία», το «Νέον Μαρτυρολόγιον» και άλλα πολλά.
Tο μελανοδοχείο του οσίου Nικοδήμου του Aγιορείτου
τέλος 18ου αι. μ.Χ. – Mονή Bατοπαιδίου, Άγιον Όρος.
Τελικά μετά από διάφορες περιπέτειες, που υπέστη στη βραχύχρονη ζωή του, απεβίωσε από ημιπληγία, σε ηλικία 60 χρονών, τις πρώτες ορθρινές ώρες της 14ης Ιουλίου του έτους 1809 μ.Χ. στο κελλί των Σκουρταίων, στις Καρυές του Αγίου Όρους. Τα τελευταία του λόγια ήταν η απάντηση που έδωσε στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν αν ησυχάζει: «Τον Χριστό έβαλα μέσα μου και πως να μη ησυχάσω;». Ενταφιάστηκε στο Λαυριωτικό Κελί των Σκουρταίων στις Καρυαίς του Άγιου Όρους, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο πνευματικό συγγραφικό έργο, που σήμερα αποτελεί κεφάλαιο για τον λαό της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Εκκλησία μας επάξια από το έτος 1955 μ.Χ. τον κατέταξε στο Αγιολόγιο της.
κόλλυβα
Ι Ε Ρ Α Λ Ε Ι Ψ Α Ν Α
Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στο Κελλί των Σκουρταίων Αγίου Όρους.
Μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στην ομώνυμη Μονή Πενταλόφου Γουμένισσας.
Η Κάρα του Αγίου ευρίσκεται στο Κελλί των Σκουρταίων στό Άγιο Όρος όπου κοιμήθηκε στις 14 Ιουλίου 1809 ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
Σε μια από τις ομορφότερες πλαγιές του όρους Πάικου, πάνω από τον οικισμό Πενταλόφου, σε υψόμετρο 700 μ. στέκεται αγέρωχο μέσα στο δάσος το δυναμικό μοναστήρι (Ιερό Κοινόβιο) του Οσίου Νικόδημου του Αγιορείτη, μετόχι της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους που θεμελιώθηκε το 1981.
Σε κλίμα κατάνυξης και συγκίνησης, οι Πατέρες του Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου παρέλαβαν το ιερό λείψανο που είχε κλαπεί στις 15 Μαρτίου 2010. Ο άνθρωπος που έκλεψε το άγιο λείψανο αντίκρισε ολοζώντανο τον Άγιο τέσσερις φορές, ο οποίος του είπε: «Παιδί μου, πήγαινέ με στο σπίτι μου από όπου με πήρες, αρκετά με ταλαιπώρησες». Συγκλονισμένος τότε έτρεξε και βρήκε έναν Ιερέα κοντινής Μητροπόλεως, στον οποίο εξομολογήθηκε με λυγμούς και δάκρυα, λέγοντας «αμάρτησα πάτερ, έγινα ιερόσυλος» και του παρέδωσε το ιερό λείψανο. Ο Ιερέας, παρέλαβε το ιερό λείψανο του Αγίου και συγκλονισμένος αμέσως το έφερε στη Ιερά Μονή του Οσίου Νικοδήμου. Αξίζει, να σημειωθεί, ότι όλα τα ανωτέρω αναφέρονται στην κατάθεση που έδωσε ο Ιερέας ενώπιον της Αστυνομικής Αρχής. Επίσης, να αναφερθεί, ότι ο δράστης διεμήνυσε, ότι σύντομα θα επισκεφθεί τον Ηγούμενο της Μονής για να ζητήσει συγγνώμη.
Мощи преподобного Никодима Святогорца
Великой Лавре св. Афанасия на Афоне.
Απότμημα λειψάνου τού Αγ. Νικοδήμου τού Αγιορείτου
στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Σοφίας χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιξ θεόφθογγος, ὤφθης τοῦ Πνεύματος, καὶ ἀρετῶν ὑφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε, πάσι γὰρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητας, διεκφαίνων τὴν ἔλλαμψιν, τῷ πλούτῳ τῶν ἐνθέων σου λόγων, δι’ ὧν ὡς φῶς τῷ κόσμῳ ἔλαμψας.
