(Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ – Ὁμιλία ΝΣΤ ΄ Ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ ἁγίου Προκοπίου
( σελίδες 969 – 982 )
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Ένας ένδοξος και πολύαθλος μεγαλομάρτυς του Χριστού
Φορητή εικόνα του Αγίου Προκοπίου του 13ου αιώνα στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Αίγυπτος
Св. Прокопий. Икона. Византия. XIII век. 69 х 37,5. Монастырь св. Екатерины на Синае (Египет). Εικόνα βυζαντινή του Αγίου Προκοπίου του 13ου αιώνα στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Αίγυπτος
Ἔοικε Προκόπιος, αὐχένα κλίνων,
Λέγειν, Κοπείτω· τῇ πλάνῃ γὰρ οὐ θύω.
Ὀγδοάτῃ Προκοπίου ἀρηϊθόου κράτα κέρσαν.
Μέσα στη χορεία των ενδόξων και καλλινίκων μαρτύρων της Εκκλησίας μας εξέχουσα θέση κατέχει ο τιμώμενος στις 8 Ιουλίου Άγιος μεγαλομάρτυς Προκόπιος, ο οποίος αναδείχθηκε σκεύος θειότατο του Αγίου Πνεύματος και πηγή αέναος της θείας χάριτος, αφού υπομένοντας καρτερικά τα φρικτά βασανιστήρια, έλαβε τον αμάραντο στέφανο της ουρανίου δόξας και μακαριότητος.
Ο Άγιος Προκόπιος έζησε κατά τους χρόνους του σκληρόκαρδου Ρωμαίου αυτοκράτορος Διοκλητιανού, ο οποίος είχε εξαπολύσει ανελέητους διωγμούς εναντίον των χριστιανών. Κατά την περίοδο της βασιλείας του Διοκλητιανού περί το 300μ.Χ. ζούσε στην Αντιόχεια μια πλούσια χήρα αρχοντικής καταγωγής που ονομαζόταν Θεοδοσία. Ο άνδρας της ονομαζόταν Χριστόφορος και ήταν χριστιανός, αλλά είχε ήδη αποβιώσει.
Η Θεοδοσία είχε ένα μονάκριβο παιδί, τον Νεανία, τον μετέπειτα Άγιο Προκόπιο, τον οποίο ήθελε να αναθρέψει με τα νάματα της ειδωλολατρικής πίστεως. Γι’ αυτό και επισκέφθηκε τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό και του ζήτησε να τιμήσει τον ειδωλολάτρη γιο της μ’ ένα υψηλό αξίωμα. Ο αυτοκράτορας τον διόρισε Δούκα σε όλη την Αλεξάνδρεια, εκτιμώντας τα χαρίσματα και τις ικανότητές του. Ο Νεανίας αναχώρησε για την Αλεξάνδρεια, έχοντας λάβει από τον Διοκλητιανό τη διαταγή να βασανίζει ανελέητα όσους χριστιανούς αρνούνται να προσκυνήσουν τα είδωλα.
Ο ανοικοδομηθείς το 1741 Ιερός Ενοριακός Ναός του Αγίου Προκοπίου στο χωριό Ίππειος Λέσβου.
Το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο του Ιερού Ναού Αγίου Προκοπίου Ιππείου Λέσβου
Φορητή εικόνα του Αγίου Προκοπίου από το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ομωνύμου Ιερού Ναού στο χωριό Ίππειος Λέσβου.
Κατά τη διάρκεια της πορείας από την Αντιόχεια στην Αλεξάνδρεια τα άλογα κινδύνευσαν να ψοφήσουν από την αφόρητη ζέστη. Γι΄ αυτό και αποφάσισαν να πεζοπορούν τη νύχτα. Όταν έφτασαν στην Απάμεια της Συρίας, τους υποδέχθηκε όλη η πόλη. Μόλις νύχτωσε και έφυγαν από εκεί, ένας ισχυρός σεισμός τράνταξε τη γη και ταυτόχρονα ένας φοβερός κεραυνός έπεσε, σχίζοντας τον ουρανό. Μέσα από την αστραπή ακούσθηκε μια δυνατή φωνή που απευθυνόταν στον Νεανία και τον ρωτούσε πού πηγαίνει και ποιον καταδιώκει. Τότε ο Νεανίας απάντησε ότι ο αυτοκράτορας τον διόρισε Δούκα στην Αλεξάνδρεια για να θανατώσει όλους τους χριστιανούς, που πιστεύουν στον Ιησού Χριστό. Τότε η φωνή από τον Ουρανό τον ρώτησε, εάν αυτό σημαίνει ότι ήρθε να πολεμήσει και Εκείνον. Τότε ο Νεανίας τον ρώτησε ποιος είναι και αμέσως εμφανίστηκε μπροστά του μέσα στη νύχτα ένας ολοφώτεινος Σταυρός σαν να ήταν κατασκευασμένος από κρύσταλλο. Μέσα από τον Σταυρό και το άπλετο φως του, ακούσθηκε μια φωνή, η οποία έλεγε ότι είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού. Ο Νεανίας Τον ρώτησε ότι εάν είναι ο Υιός του Θεού, τότε γιατί καταδικάσθηκε σε θάνατο. Τότε η φωνή του απάντησε ότι σύντομα ο Νεανίας θα αναδειχθεί σκεύος εκλογής, ότι ο Υιός του Θεού υπέστη τη σταυρική θυσία για τη σωτηρία του κόσμου και ότι με τη δύναμη του Σταυρού θα νικήσει ο Νεανίας τους εχθρούς του. Η εμφάνιση του Θεανθρώπου Ιησού στον ειδωλολάτρη και πολέμιο των χριστιανών Νεανία, ο οποίος καταλήφθηκε από χαρά και αγαλλίαση, του άλλαξε την πορεία της ζωής. Έτσι όταν έφτασε στη Σκυθόπολη, αναζήτησε τον καλύτερο χρυσοχόο, ο οποίος ονομαζόταν Μάρκος και του παρήγγειλε έναν Σταυρό. Μάλιστα ο Νεανίας του υποσχέθηκε ότι δεν θα αποκαλύψει σε κανέναν την πρόθεση του χρυσοχόου να κατασκευάσει το χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού. Ο Μάρκος κατασκεύασε τον Σταυρό, αλλά όταν τον τελείωσε, είδε ένα παράδοξο θέαμα. Πάνω στον Σταυρό εμφανίσθηκαν τρεις εικόνες με εβραϊκά γράμματα. Στο πάνω μέρος έγραφε «Η μορφή του Δεσπότη», στο δεξιό μέρος φαινόταν ένας Άγγελος με το όνομα «Μιχαήλ» και στο αριστερό μέρος φαινόταν ένας Άγγελος με το όνομα «Γαβριήλ». Ο χρυσοχόος προσπάθησε με μεγάλη επιμονή να τις εξαλείψει, αλλά δεν τα κατάφερε. Όταν ο Νεανίας αντίκρισε τον Σταυρό, αισθάνθηκε απερίγραπτη χαρά και αμέσως τον προσκύνησε. Με έκπληξη είδε τις αποτυπωμένες τρεις εικόνες και ρώτησε τί είναι αυτά και τί σημαίνουν. Όταν πληροφορήθηκε ότι εμφανίσθηκαν από μόνες τους, κατάλαβε ότι οι αποτυπώσεις δημιουργήθηκαν με τη θαυματουργική επέμβαση του Θεού. Τότε γονάτισε και με πολλή ευλάβεια προσκύνησε τον Σταυρό. Στη συνέχεια τον τύλιξε μέσα σε πορφύρα και αναχώρησε με τους στρατιώτες του για την Αλεξάνδρεια. Εκεί τον επισκέφθηκαν κάτοικοι της πόλης και του ζήτησαν με δάκρυα στα μάτια να τους προστατεύσει από τους Αγαρηνούς. Τότε ο Νεανίας έδωσε τις κατάλληλες οδηγίες στους στρατιώτες του και αφού εμψυχώθηκε από τον ίδιο τον Κύριο, ο Οποίος του αποκαλύφθηκε και του είπε ότι θα είναι πάντα κοντά του, νίκησε τους Αγαρηνούς.
Η μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας βυζαντινή φορητή εικόνα του Αγίου Προκοπίου από τον ομώνυμο Ιερό Ναό της Βέροιας. Χρονολογείται τον 14ο αιώνα και κλάπηκε από τον Ναό την περίοδο 1967-1974. Στις 6 Ιουλίου επεστράφηκε στη Βέροια και αποτελεί μόνιμο πλέον έκθεμα του Βυζαντινού Μουσείου της πόλης
Μετά τη νίκη ενημέρωσε τη μητέρα του, η οποία με πολλή χαρά του είπε ότι θα πρέπει να ευχαριστήσει τους προγονικούς θεούς, οι οποίοι του χάρισαν τη νίκη. Τότε ο Νεανίας της διηγήθηκε την αποκάλυψη του ίδιου του Ιησού Χριστού στη ζωή του, ενώ συνέτριψε τα είδωλα μέσα στο δωμάτιό της. Το γεγονός αυτό εξόργισε τη μητέρα του σε τέτοιο βαθμό, ώστε ανήγγειλε στον σκληρόκαρδο αυτοκράτορα ότι ο γιος της πιστεύει στον Εσταυρωμένο Κύριο. Τότε ο Διοκλητιανός έστειλε ένα γράμμα στον Ουλκίωνα, τον ηγεμόνα της Παλαιστίνης, και τον πρόσταξε να επισκεφθεί τον Νεανία για να τον συνετίσει και να τον παρακινήσει να επιστρέψει στην προγονική θρησκεία. Όταν ο Ουλκίωνας παρέδωσε το γράμμα στον Νεανία, τότε εκείνος αφού το διάβασε, δήλωσε με παρρησία τη χριστιανική του ιδιότητα και του είπε να κάνει ό,τι τον πρόσταξαν. Τότε ο ηγεμόνας τον συμβούλεψε να προσποιηθεί ότι θυσιάζει στους θεούς και έτσι να γλυτώσει από τον θάνατο. Όμως ο Νεανίας απάντησε με γενναιότητα ότι θα θυσιαστεί ο ίδιος για τον Ιησού Χριστό και λύνοντας τη στρατιωτική του ζώνη, την πέταξε στον ηγεμόνα, ομολογώντας την πίστη του στον Εσταυρωμένο Κύριο.
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Επτανησιακή εικόνα του 17ου αιώνα μ.Χ.
Η θαρραλέα αυτή στάση του τον οδήγησε κατ’ εντολήν του Ουλκίωνα στην Καισάρεια, όπου τον κρέμασαν και άρχισαν να ξεσχίζουν τις σάρκες του. Ο κόσμος άρχισε να κλαίει, αλλά ο Νεανίας τους παρότρυνε να μην κλαίνε, διότι τα βασανιστήρια αυτά θα τον οδηγήσουν στην αιώνια χαρά του Παραδείσου. Όταν νύχτωσε, οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου ο δεσμοφύλακας Τερέντιος ήταν φίλος του. Τα μεσάνυχτα επισκέφθηκαν τον Νεανία Άγγελοι Κυρίου, και αμέσως λύθηκαν τα δεσμά τόσο του Νεανία όσο και των άλλων καταδίκων. Ο Νεανίας τους ρώτησε ποιοι είναι και στην απάντησή τους ότι είναι Άγγελοι του Θεού, τους κάλεσε να κάνουν τον σταυρό τους, όπως και έγινε. Οι Άγγελοι τον ρώτησαν στη συνέχεια γιατί επέδειξε δυσπιστία και τότε εκείνος απάντησε ότι ο Κύριος έστειλε Αγγέλους στους Τρεις Παίδες και τους δρόσισε, διότι βρίσκονταν μέσα στην κάμινο με τη φωτιά, ενώ εκείνος δεν είναι άξιος μιας τέτοιας θεϊκής δωρεάς. Στη συνέχεια εμφανίσθηκε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός και ένα υπερκόσμιο φως περιέλουσε τον Νεανία και τη φυλακή. Απευθυνόμενος ο Κύριος στον νεαρό αθλητή του Χριστού, του είπε ότι από εδώ και στο εξής θα ονομάζεται Προκόπιος, διότι σύμφωνα με το όνομα αυτό θα προκόψει και θα προσφέρει στον Θεό εκλεκτό ποίμνιο. Τότε ο Άγιος ζήτησε από τον Κύριο να τον ενισχύσει μέχρι τέλους, ώστε να υπομείνει τα βασανιστήρια.
Вмч. Прокопий. Фреска. Константинополь (Хора). Около 1316-1321 г. Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Τοιχογραφία (fresco) μεταξύ τών ετών 1316-1321 μ.Χ. στην Ιερά Μονή τής Χώρας, γνωστή σήμερα ως Καριγιέ Τζαμί, υπήρξε ελληνικό χριστιανικό μοναστήρι στην Κωνσταντινούπολη που μετατράπηκε από τους Οθωμανούς σε τζαμί κατά το 16ο αιώνα. Από το 1958 λειτουργεί ως μουσείο
Святой великомученик Прокопий. Фрески Мануила Панселина в монастыре Протат на Афоне Иконописец Мануил Панселин. Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος Τοιχογραφία (Fresco) στίς αρχές τού 14ου αιώνα μ.Χ. στον Ι. Ναό τής Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Πρωτάτο τών Καρυών τού Αγίου Όρους έργο τού αγιογράφου Μανουήλ Πανσέληνου
Святой Великомученик Прокопий. Фреска Около 1318 - 1320 годов. соборного храма монастыря Хиландар на Святой Горе Афон Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Τοιχογραφία (Fresco) μεταξύ τών ετών 1318-1320 μ.Χ. στον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα (Καθολικού) τής Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου Άγιον Όρος
Вмч. Прокопий. Фреска. 1547 г. Афон (Дионисиат). Тзортзи (Зорзис) Фука. Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ στην Ιερά Μονή Διονυσίου Άγιον Όρος έργο τού αγιογράφο Τζώρτζη (Ζώρζη) Fuca
Вмч. Прокопий. . Фреска 1546 год. церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон. Феофан Критский и Симеон Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ. στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους έργο τών αγιογράφων Θεοφάνη τού Κρητός και τού Συμεών
Στο μεταξύ οι πληγές του θεραπεύτηκαν και όταν ο Ουλκίωνας έστειλε άνθρωπο στη φυλακή για να δει, εάν έχει πεθάνει, τότε ο δεσμοφύλακας Τερέντιος του διηγήθηκε όλα όσα θαυμαστά είχαν συμβεί τη νύχτα μέσα στη φυλακή.
Святой Великомученик Прокопий. Фреска 1164 год. церкви Св. Пантелеимона в Нерези близ Скопье Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Τοιχογραφία (fresco) τού έτους 1164 μ.Χ. στην Ιερά Μονή τού Αγίου Παντελεήμονα στό χωριό Νερέζι κοντά στα Σκόπια
Святой Великомученик Прокопий. Фрескα 1294 - 1295 гг. церкви Богородицы Перивлептыв Охриде, Иконописцы Михаил Астрапа и Евтихий. Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Τοιχογραφία (fresco) μεταξύ τών ετών 1294 - 1295 μ.Χ.. στην Ιερά Μονή της Παναγίας Περιβλέπτου στην Οχρίδα (Αχρίδα) Έργο τών αγιογράφων Mιχαήλ Αστραπά και τού Ευτυχίου
Прокопий Кесарийский, вмч. и Архангел Михаил; Балканы. Сербия. Печ XIV в. местонахождение: Сербия. Косово Печская Патриархия. Церковь св. Димитрия. Неф Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος καί ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώνα μ.Χ. στον κυρίως Ι. Ναό τού Αγίου Δημητρίου τής Πατριαρχικής Μονής Πεκίου ( Σέρβων. : - Peћka patriјarshiјa) Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία με το κέντρο της στην πόλη της Pecs , το οποίο υπήρχε από το 1346 έως το 1463 μ.Χ. , και στη συνέχεια πάλι από το 1557 μεχρι το 1766 μ.Χ.. Θεωρείται ως μια περίοδο της ιστορίας της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας .
Святой Великомученик Прокопий. Фреска 1314 год. церкви Святых Иоакима и Анны (Королевской церкви) в монастыре Студеница, Сербия. Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1314 μ.Χ στον Ι.Ναό Αγίων Ιωακείμ και Άννα (Royal Εκκλησία) τής Ιεράς Μονής Στουντένιτσα ( . Σέρβων Manastir Studenica / Manastir Studenica) - ανδρικό μοναστήρι Zhicha Μητρόπολη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Studenica [sr], 39 χλμ από την πόλη του Κράλιεβο . Ένα από τα μεγαλύτερα και πλουσιότερα Σέρβων Ορθόδοξα μοναστήρια. Η μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου .
Святой Великомученик Прокопий. Фреска . Около 1350 года. Лик. монастыря Высокие Дечаны, Косово, Сербия Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1350 μ.Χ στον Ι.Ναό Χριστού Παντοκράτορα και Ανάληψης του Κυρίου τής Ιεράς Μονής Βισόκι Ντέτσανι (η οποία είναι σερβική Μονή που βρίσκεται στο Κόσοβο στο χωριό Ντέτσανι. Την έκτισε ο Σέρβος βασιλιάς Στέφανος Ούρος Γ΄ Ντέτσανσκι το 1335 μ.Χ.
Μόλις ενημερώθηκε ο ηγεμόνας για τα θαυμαστά γεγονότα, πρόσταξε να φέρουν τον Προκόπιο μπροστά του. Μόλις εμφανίσθηκε ο Άγιος ενώπιον του και είδαν οι στρατιώτες τη φωτεινότητα του προσώπου του και ότι ήταν εντελώς υγιής, εξεπλάγησαν για τη δύναμη του Ιησού Χριστού. Τότε ο Ουλκίωνας εξαγριώθηκε και είπε στους στρατιώτες ότι οι φιλάνθρωποι θεοί τον λυπήθηκαν και τον θεράπευσαν.
Τοιχογραφία του Αγίου Προκοπίου
στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου
Δήμου Αγίας Παρασκευής Αττικής.
δια χειρός Γεωργίου Καρποντίνη
Вмч. Прокопий. Фреска. Греция. 1152 г. Άγιο Μεγαλομάρτυρα Προκόπιο. Τοιχογραφία (fresco) τού έτους 1152 μ.Χ. στην Ελλάδαο Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Εικόνα μεγάλων διαστάσεων η οποία ευρίσκεται στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας.
Τότε ο Προκόπιος τον κάλεσε να πάνε στον ναό για να διαπιστώσει τη δύναμη των θεών. Ο ηγεμόνας πίστεψε ότι θα θυσιάσει στους ειδωλολατρικούς θεούς και έδωσε εντολή να στολίσουν τον δρόμο από το παλάτι μέχρι τον ναό, ενώ κάλεσε και τον λαό να παραβρεθεί στο γεγονός. Μόλις έφτασε ο Προκόπιος στον ναό, είπε στους άρχοντες να μείνουν απ’ έξω με την αιτιολογία ότι επιθυμεί να προσευχηθεί στους θεούς, στους οποίους επέδειξε ασέβεια και περιφρόνηση. Αφού μπήκε στον ναό και έκλεισε τις θύρες, στράφηκε στην ανατολή και προσευχήθηκε στον Ιησού Χριστό για να συντρίψει τα είδωλα, τα οποία παραπλανούν τους ανθρώπους. Στη συνέχεια έκανε το σημείο του Σταυρού και είπε να διαλυθούν όλα στο όνομα του αληθινού Θεού και να γίνουν νερό, το οποίο να χυθεί έξω από τον ναό. Αμέσως έγινε το θαύμα και όλα τα ειδωλολατρικά αγάλματα κατέπεσαν και αφού διαλύθηκαν, έγιναν νερό που ξεχύθηκε από τη θύρα προς τα έξω. Μόλις το συγκεντρωμένο πλήθος είδε το θαυμαστό αυτό γεγονός, φώναξε δυνατά να βοηθήσει τον λαό ο Θεός των Χριστιανών. Μάλιστα οι στρατιώτες και δύο δικαστές που συνόδευαν τον Άγιο, πίστεψαν στον Κύριο.
Στα τέλη του 13ου αιώνα επικρατεί στη ζωγραφική η λεγόμενη ογκηρή τεχνοτροπία που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην απόδοση του όγκου των μορφών. Στην εικόνα, ο άγιος Προκόπιος. Τοιχογραφία στο ναό της Μονής Παναγίας Ολυμπιώτισσας. Ελασσόνα, τέλη 13ου αιώνα.
Λάρισα, 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Η μεταστροφή των στρατιωτών εξόργισε τον ηγεμόνα, ο οποίος διέταξε τον εγκλεισμό του Προκοπίου στη φυλακή. Αλλά οι στρατιώτες και οι δικαστές πήγαν κρυφά στη φυλακή και ζήτησαν από τον Άγιο να τους βαπτίσει. Ο Άγιος ζήτησε από τον δεσμοφύλακα Τερέντιο να τον αφήσει να φύγει με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει στη φυλακή πριν ξημερώσει. Ο Προκόπιος μαζί με τους στρατιώτες και τους δικαστές πήγαν στον επίσκοπο Λεόντιο, ο οποίος αφού τους κατήχησε, τους βάπτισε και τους κοινώνησε. Αφού επέστρεψε ο Προκόπιος στη φυλακή, δίδαξε στους βαπτισμένους πλέον στρατιώτες και δικαστές το μεγαλείο του Παναγάθου Θεού, ο Οποίος χαρίζει σ’ αυτούς που Τον αγαπούν, τη μακαριότητα και την αιώνια απόλαυση μέσα στη χαρά του Παραδείσου. Την επόμενη ημέρα ο Ουλκίωνας έστειλε ανθρώπους να φέρουν μπροστά του τους στρατιώτες και δικαστές, που είχαν πιστέψει στον Ιησού Χριστό. Ο ηγεμόνας τους επέπληξε για τη μεταστροφή τους και την πλάνη, στην οποία έπεσαν, αλλά εκείνοι του απάντησαν ότι είναι αδύνατον να συνεχίσουν να πιστεύουν σε θεούς, τους οποίους εξαφάνισε ένας φυλακισμένος με τη δύναμη του ενός και αληθινού Θεού. Η θαρραλέα αυτή ομολογία προκάλεσε την οργή του ηγεμόνα, ο οποίος πρόσταξε να αποκεφαλιστούν μπροστά στον Προκόπιο, ο οποίος αλυσοδεμένος προσευχήθηκε στον Κύριο να τους συναριθμήσει στη χορεία των μαρτύρων Του. Η δι’ αποκεφαλισμού μαρτυρική τελείωση των μακαρίων εκείνων στρατιωτών και των δύο δικαστών, που έφεραν τα ονόματα Νικόστρατος και Αντίοχος, έλαβε χώρα στις 22 Μαΐου.
Ο Προκόπιος οδηγήθηκε και πάλι στη φυλακή, στην οποία εγκλείσθηκαν και δώδεκα γυναίκες από αρχοντικές οικογένειες, επειδή είχαν ομολογήσει την πίστη τους στον Ιησού Χριστό. Μόλις ο Προκόπιος διέκρινε στο πρόσωπό τους τη λύπη και τον φόβο, τις εμψύχωσε με τη χριστιανική διδασκαλία του, ώστε να μην δειλιάσουν μπροστά στα βασανιστήρια, αλλά με χαρά να υπομείνουν το μαρτύριο και έτσι να αξιωθούν της Βασιλείας των Ουρανών.
Όταν το πρωί προσκλήθηκαν από τον Ουλκίωνα να θυσιάσουν στους θεούς, αρνήθηκαν με γενναιότητα και τότε διέταξε να υποβληθούν σε φρικτά βασανιστήρια. Τις κρέμασαν και άρχισαν να κατακαίουν τις πλευρές και τις μασχάλες τους. Παρέμειναν όμως σταθερές και ακλόνητες στην πίστη τους, παρόλο που δόθηκε η διαταγή να κάψουν και τους μαστούς τους. Μάλιστα στις ειρωνικές προκλήσεις του ηγεμόνα, οι δώδεκα γυναίκες ομολόγησαν με παρρησία τη δύναμη του ενός και αληθινού Θεού.
Μεταξύ αυτών που παρακολουθούσαν το μαρτύριο των γυναικών, ήταν και η Θεοδοσία, η μητέρα του Αγίου Προκοπίου. Βλέποντας με απορία και θαυμασμό την ακλόνητη πίστη τους στον Χριστό και την υπομονή, την καρτερία και τη γενναιότητα που επιδείκνυαν στα βασανιστήρια, αισθάνθηκε η καρδιά της να πλημμυρίζει από το φως της θείας χάριτος. Αμέσως εγκολπώθηκε τον Χριστό και με θάρρος παρουσιάσθηκε μπροστά στον Ουλκίωνα και δήλωσε ότι είναι χριστιανή και δούλη του Εσταυρωμένου Χριστού. Ο ηγεμόνας ξαφνιάστηκε και τη ρώτησε πώς είναι δυνατόν να παρασύρθηκε και να επιθυμεί να εγκαταλείψει τη λατρεία των προγονικών θεών. Στο ερώτημα αυτό απάντησε με παρρησία ότι μέχρι τώρα ζούσε μέσα στην πλάνη, γιατί δεν γνώριζε τον αληθινό Θεό, που είναι ο δημιουργός του σύμπαντος. Κατ’ εντολήν του ηγεμόνα οδηγήθηκε στη συνέχεια στη φυλακή μαζί με τις υπόλοιπες γυναίκες, τις οποίες με ιδιαίτερη επιμέλεια φρόντιζε. Η μεταστροφή της Θεοδοσίας στον Χριστό χαροποίησε ιδιαίτερα τον Προκόπιο, ο οποίος την οδήγησε με τη βοήθεια του δεσμοφύλακα στον επίσκοπο Λεόντιο για να βαπτισθεί. Το πρωί η Θεοδοσία οδηγήθηκε στον Ουλκίωνα, ο οποίος προσπάθησε να τη συνετίσει. Η σταθερή της όμως πίστη εξαγρίωσε τον ηγεμόνα, ο οποίος την υπέβαλε σε σκληρά βασανιστήρια. Τη χτυπούσαν αλύπητα με ραβδισμούς και της κατέσχιζαν τις πλευρές με σιδερένια νύχια. Οι δώδεκα γυναίκες παρακολουθούσαν περίλυπες το μαρτύριο της μητέρας του Αγίου Προκοπίου και προσεύχονταν στον Κύριο να την ενισχύσει στον ανελέητο βασανισμό της. Μάλιστα δόθηκε η εντολή να χτυπηθούν τα σαγόνια των γυναικών με μολυβένιες σφαίρες, ώστε να σιωπήσουν. Βλέποντας ο ηγεμόνας την ακλόνητη πίστη των γυναικών, πρόσταξε να τις δέσουν όλες με μια αλυσίδα και να τις αποκεφαλίσουν. Το γεγονός έλαβε χώρα στις 29 Μαΐου.
Менологий 6 - 9 июля Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library) Μαρτύριο Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου Μηνολόγιο 6 - 9, Ιουλίου. Βυζαντινή Μηνολόγιο τού 14ου αιώνα μ.Χ. Τώρα ευρίσκεται στην Αγγλία. Οξφόρδη. Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library)
Μετά από λίγες ημέρες οδηγήθηκε ο Προκόπιος ενώπιον του Ουλκίωνα και υποβλήθηκε σε νέα βασανιστήρια. Ξέσχιζαν με σιδερένια νύχια το πρόσωπό του και χτυπούσαν τον αυχένα του με σχοινιά, στα οποία είχαν κρεμάσει κομμάτια από μολύβι. Ο Προκόπιος έμεινε ακλόνητος στην πίστη του και υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο.
Святые Прокопий, Никита, Евстафий. Икона (таблетка). Новгород. Конец XV в. 24 х 19. Из Софийского собора. Новгородский музей. Άγιοι Μεγαλομάρτυρες Προκόπιος, Νικήτας, Ευστάθιος. Εικόνα τού τέλους τού 15ου αιώνα.μ.Χ. από τον Καθεδρικό Ι. Ναό τής Αγίας Σοφίας Νοβγκορντ. Τώρα ευρίσκεται στο Μουσείο Νόβγκοροντ. Ρωσία.
находящиеся в Свято-Троицком Измайловском соборе. (από αριστερα πρός τά δεξια) Άγιοι Μεγαλομάρτυρες Δημήτριος, Γεώργιος, Ελευθέριος, Προκόπιος, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος, Αγίας Πετρούπολης (Καθεδρικός Ναός Αγίας Τριάδος) ορθόδοξο καθεδρικό ναό στη λεωφόρο Αγίας Τριάδας στην περιοχή Ναυαρχείο της Αγίας Πετρούπολης Πλήρες ιστορικό όνομα - ο καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας Εκκλησία της Ζωής Φρουρών Izmailovo σύνταγμα.
Στη συνέχεια οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου δίδασκε στους φυλακισμένους τη χριστιανική πίστη και με τη χάρη του Θεού θεράπευε τους ασθενείς. Στο μεταξύ ο ηγεμόνας από την κακία του και τον θυμό του για το ότι δεν μπορούσε να νικήσει το χριστιανικό φρόνημα του Προκοπίου, προσβλήθηκε από θανάσιμο πυρετό σε τέτοιο βαθμό, ώστε ξεψύχησε. Τη θέση του αποβιώσαντος Ουλκίωνα κατέλαβε ο Φλαβιανός, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα σκληρόκαρδος και φανατικός πολέμιος των χριστιανών. Αφού ενημερώθηκε για τον Προκόπιο και τη δράση του, διέταξε να τον φέρουν μπροστά του. Ο Άγιος ομολόγησε και πάλι με παρρησία τη χριστιανική του πίστη και το μεγαλείο του ενός και αληθινού Θεού, ο Οποίος δημιούργησε τον κόσμο. Στην άρνησή του να θυσιάσει στους ειδωλολατρικούς θεούς, εξαγριώθηκε ο ηγεμόνας τόσο πολύ, ώστε διέταξε έναν στρατιώτη, ονόματι Αρχέλαο, να τον θανατώσει με το ξίφος του. Μόλις όμως σήκωσε το ξίφος του, αμέσως ξεράθηκε το χέρι του και έπεσε κάτω νεκρός. Βλέποντας ο Φλαβιανός τον ακαριαίο θάνατο του στρατιώτη, αγρίεψε ακόμη περισσότερο και έδωσε εντολή να φυλακίσουν τον Προκόπιο και να τον δέσουν χειροπόδαρα. Ο Άγιος συνέχισε να προσεύχεται στον Κύριο για να τον ενισχύσει μέχρι τέλους. Η ακλόνητη πίστη του Προκοπίου στον Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστό προκάλεσε μια σειρά από νέα φρικτά βασανιστήρια. Τον μαστίγωσαν, του έβαλαν στην πλάτη αναμμένα κάρβουνα, του κατέκαιγαν το σώμα με πυρωμένα σουβλιά και στις πληγές του έριχναν αλάτι.
Святой Прокопий в рост. Нач. XVII в. Άγιος Προκόπιος φορητή εικόνα στην αρχή τού 17ου αιώνα (Ελλάδα)
Ο χριστιανομάχος Φλαβιανός βλέποντας την ακλόνητη πίστη του Προκοπίου, επινόησε ένα τέχνασμα για να υποκύψει ο γενναίος αθλητής του Χριστού στη λατρεία των ειδώλων. Αφού ετοίμασε ο ηγεμόνας έναν βωμό και έβαλε πάνω σ’ αυτόν αναμμένα κάρβουνα, έβαλαν μέσα στο δεξί χέρι του Προκοπίου λιβάνι και του κρατούσαν το χέρι με τη βία πάνω από τον βωμό. Μ’ αυτό τον τρόπο θα έριχνε το λιβάνι στον βωμό των ειδώλων, αφού θα ήταν αδύνατο να κρατήσει ακίνητο το χέρι του. Αλλά ο Άγιος Προκόπιος με την καρτερία και τη γενναιότητα που τον χαρακτήριζε, κατόρθωσε να κρατήσει το χέρι του ακίνητο και μάλιστα κάηκε ολόκληρο από τη φωτιά. Βλέποντας ο Φλαβιανός ότι και πάλι δεν κατάφερε τίποτα, διέταξε να τον κρεμάσουν από τα χέρια, ενώ του έδεσαν και δύο βαριές πέτρες στα πόδια. Αλλά και αυτό το βασανιστήριο το υπέμεινε αγόγγυστα, γι’ αυτό και στη συνέχεια αποφασίστηκε να τον ρίξουν μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο. Ο Άγιος όμως έκανε το σημείο του Σταυρού και αμέσως η φωτιά διασκορπίστηκε και έκαψε όσους βρίσκονταν εκεί κοντά. Ο βάναυσος ηγεμόνας αποφάσισε τότε να αποκεφαλισθεί ο πολύαθλος Προκόπιος έξω από την πόλη. Όταν έφτασαν στον τόπο της εκτελέσεως, ο ένδοξος μεγαλομάρτυς του Χριστού ζήτησε να προσευχηθεί για τη σωτηρία της πόλεως και του λαού της, παρακάλεσε δε τον Κύριο να λυτρώσει από τους πόνους και τις ασθένειες όσους θελήσουν να τιμούν τη μνήμη του και να τους αξιώσει να κληρονομήσουν τη Βασιλεία των Ουρανών.
Η δι’ αποκεφαλισμού μαρτυρική τελείωση του Αγίου Προκοπίου έλαβε χώρα στις 8 Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και γεραίρει την πάντιμη μνήμη του. Το ιερό του λείψανο ενταφιάσθηκε με τις πρέπουσες τιμές και αποτέλεσε πηγή αέναο αγιασμού και θαυματουργικών ιάσεων.
Ι Ε Ρ Α Λ Ε Ι Ψ Α Ν Α
Ιερά λείψανα του Αγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου φυλάσσονται σήμερα σε ναούς και μονές της πατρίδος μας, όπως στις ιερές μονές Αγίας Τριάδος Λιβαδίου Ελασσώνος και Προφήτου Ηλιού Θήρας, ενώ σημαντική είναι και η διάδοση της τιμής του στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Η Κάρα του Αγίου Προκοπίου στην Ιερά Μονή Κύκκου στην Κύπρο
Ιερον λείψανον Αγίου Προκοπίου (;)
Ιερά Μονή Ιβήρων Αγιον Ορος
Άγια Λείψανα του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Νέστορος, του Οσίου Ιλαρίωνος, των Αγίων μαρτύρων Μηνοδώρας, Νυμφοδώρας, και Μητροδώρας, του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα, του Αγίου Γεωργίου, Αίμα των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, της Αγίας Οσιομάρτυρος Ανυσίας, του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος, του Αγίου Νεομάρτυρος Παχωμίου του Αγιοπαυλίτου, του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του εν Αλικαρνασσώ, του Αγίου Ιωάννου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Νηστευτού, του Αγίου Οσιομάρτυρος Κοσμά Πρώτου του Αγίου Όρους, της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, του Οσίου Κυριάκου του Αναχωρητού, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου, των Αγίων Δισμυρίων, του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερόθεου Αθηνών, του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτου κ.ά.
Ιερά Μονή Ιβήρων Αγιον Ορος
Άγια λείψανα του Αγίου Ιερομάρτυρος Βασιλέως Επισκόπου Αμασείας, του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, του Αγίου Μάρτυρος Μάμαντος, του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού, των Αγίων Πέντε Μαρτύρων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Μαρδαρίου, Ευγενίου και Ορέστου, του Αγίου Βαρβάρου, του Αγίου Προκοπίου, του Αγίου Μιχαήλ Συνάδων, του Αγίου Παντελεήμονος, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, εκ των Αγίων Δισμυρίων κ.ά.
Ιερά Μονή Ιβήρων Αγιον Ορος
Άγια λείψανα του Αγίου Αμφιλοχίου Ικονίου, της Αγίας Πελαγίας, του Αγίου Κυπριανού, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, του Αγίου Παντελεήμονος, των Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Τρύφωνος, του Αγίου Προκοπίου, της Αγίας Μαρίνης, του Αγίου Παντελεήμονος, των Αγίων Δισμυρίων, του Αγίου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, του Αγίου Τρύφωνος, του Αγίου Γρηγορίου της Μεγάλης Αρμενίας, της Οσίας Ευπραξίας κ.ά.
Ιερά Μονή Ιβήρων Αγιον Ορος
Άγια λείψανα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Μάρτυρος Ευστρατίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, της Οσίας Μελάνης, του Αγίου Μηνά Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, της Αγίας Κυριακής, του Αγίου Μάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μάρτυρος Ιγνατίου, του Αγίου Μάρτυρος Ευθυμίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Μοδέστου, του Αγίου Μερκουρίου, του Αγίου ΜΙχαήλ Συνάδων, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Ελευθερίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Αρτεμίου, του Αγίου Παντελεήμονος, του Αγίου Κηρύκου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Φωτίου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου κ.ά.
Λείψανο Αγ. Προκοπίου στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Κερκύρας
Απότμημα λειψάνου τού Αγίου Προκοπίου στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Νικήσιανης Ελευθερουπόλεως ...
Αξιομνημόνευτοι είναι οι ιεροί ναοί του Αγίου Προκοπίου στην Κέρκυρα και συγκεκριμένα στον Κάβο Λευκίμμης και στο ομώνυμο χωριό του νησιού, στη Νάξο, όπου επ’ ονόματι του Αγίου είναι αφιερωμένοι ο κεντρικός ναός του χωριού Βουρβουριά και το γραφικό εκκλησάκι στην ομώνυμη περιώνυμη παραλία του νησιού, στη Λέσβο, όπου ο ιστορικός ενοριακός ναός του Αγίου Προκοπίου στο χωριό Ίππειος ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων το 1741 και κοσμείται με θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο, καθώς και οι ναοί του Αγίου στην Ολυμπιακή Ακτή της Κατερίνης, στο ομώνυμο χωριό των Τρικάλων, στα χωριά Κλαδορράχη Φλωρίνης και Λίστα Θεσπρωτίας, αλλά και το εκκλησάκι του Αγίου στο Κουφόδασο Χελυδορίου της ορεινής Κορινθίας, που αποτέλεσε αυτόνομη μονή και σήμερα είναι μετόχι της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού Ζαχόλης. Ο Άγιος Προκόπιος τιμάται επίσης στην ηρωική και αγιότοκο νήσο Κύπρο, αφού επ’ ονόματί του τιμούνται το ομώνυμο μετόχι της Ιεράς Μονής Κύκκου στην Έγκωμη Λευκωσίας και ιστορικός βυζαντινός ναός στο κατεχόμενο χωριό Σύγκραση της επαρχίας Αμμοχώστου, ο οποίος μέχρι και το 1974 αποτελούσε παγκύπριο προσκύνημα.
Το εκκλησάκι του Αγίου Προκοπίου στο Κουφόδασο Χελυδορίου Κορινθίας, μετόχι της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού Ζαχόλης. Τον 17ο αιώνα ήταν αυτοτελής μονή.
Ο περικαλλής Ιερός Ναός του Αγίου Προκοπίου Έγκωμης Λευκωσίας στο ομώνυμο μετόχι της Ιεράς Μονής Κύκκου.
Ο βυζαντινός Ιερός Ναός του Αγίου Προκοπίου στο κατεχόμενο χωριό Σύγκραση της επαρχίας Αμμοχώστου στην Κύπρο.
Το εξωκκλήσιο του Αγίου Προκοπίου στο Νεοχώρι της Χίου.
Η ευχή όλων μας είναι ο ένδοξος μεγαλομάρτυς του Χριστού Άγιος Προκόπιος, ο οποίος έλαβε από τον στεφανοδότη Κύριο τον αμάραντο στέφανο της ουρανίου δόξας και μακαριότητος, να καταστεί φωτεινός οδοδείκτης με την ακλόνητη πίστη του στην εν Χριστώ πνευματική μας πορεία και προκοπή στη σημερινή αλλοπρόσαλλη εποχή μας.
Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος Εκπαιδευτικός Βιβλιογραφία
-
Βασιλοπούλου Χαραλάμπους Δ., (…) Αρχιμανδρίτου, Ο Άγιος Προκόπιος, Εκδόσεις «Ορθοδόξου Τύπου», Αθήναι 1999
Минея - Июль (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναίο - Ιούλιος (τεμάχιο). Εικονίδιο. Russ. Αρχες του 17ου αιώναI. απο την Εκκλησία και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας.
Вмч. Прокопий. Миниатюра. Византия. Άγιος Μεγαλομάρτυς Προκόπιος. Βυζαντινή Μικρογραφία (Μινιατούρα)
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀγρευθεῖς οὐρανόθεν πρὸς τὴν εὐσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ὥσπερ ὁ Παῦλος Χριστῷ, τῶν Μαρτύρων καλλονὴ Μάρτυς Προκόπιε, ὅθεν δυνάμει τοῦ Σταυροῦ, ἀριστεύσας εὐκλεῶς, κατήσχυνας τὸν Βελίαρ, οὐ τῆς κακίας ἄτρωτους, σῷζε τοὺς πόθω σὲ γεραίροντας.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τῷ ζήλῳ Χριστοῦ, τῷ θείῳ πυρπολούμενος, καὶ ἐν τῷ Σταυρῷ, τῷ τιμίῳ φρουρούμενος, τῶν ἐχθρῶν τὸ φρύαγμα, καὶ τὰ θράση καθεῖλες Προκόπιε, καὶ τὴν σεπτὴν Ἐκκλησίαν ὕψωσας, τῇ πίστει προκόπτων, καὶ φωτίζων ἡμᾶς.
Γιατί στην τελετή του Γάμου μνημονεύεται ο Άγιος Προκόπιος; (8 Ιουλίου – βίος, απολυτίκιο)
Ο άγιος Προκόπιος παρουσιάζεται κατά το όνομα του, ως τρόπον τινά η ενσάρκωση της προκοπής και ευχή για προκοπή. Ότι λέγεται με λόγια στην τελευταία ευχή ευλογίας.
«Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνέυμα, η Παναγία Τριάς…παράσχοι υμίν…προκοπήν βίου και πίστεως…», λέγεται στην απόλυση με ένα εποπτικότερο και λαϊκότερο τρόπο, με την μνημόνευση της Προκοπής του αγίου.
Μας ξενίζει ίσως το λαϊκότροπο του πράγματος, αλλά η θεία λατρεία δεν είναι αμέτοχη του λαϊκού αυτού στοιχείου. Δεν προορίζεται μόνον για τους λογίους, αλλά και για τον πολύ λαό του Θεού. Υπάρχει περιθώριο να το δουν οι λογιότεροι με περισσότερη συμπάθεια και κατανόηση.
Εξ άλλου η περίπτωση του αγίου Προκοπίου είναι ιδιάζουσα και και ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Κατά το συναξάριο του, το όνομα «Προκόπιος» του ΄δωσε ο Κύριος κατά την εμφάνιση Του σ’αυτόν κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του:»Ουκ ετι συ Νεανίας (αυτό ήταν το όνομα του μάρτυρος), αλλά Προκόπιος έτη φερωνύμος καλούμενος. Ίσχυε τοιγαρούν και ανδρίζου, προκόπτων γαρ προκόψεις…»
Από τους ιερούς υμνογράφους εγκωμιάζεται ως «προκόπτων εν Θεώ» (δοξαστικό αίνων) ή «τη πίστει προκόπτων» (κοντάκιο-οίκος) ή «φερωνύμος προκόπτων» (εξαποστειλάριο). Στο πρώτο δε ιδιόμελο των στιχηρών των αίνων, χαρακτηριστικά συσχετίζεται προς την προκοπή των πιστών:»ως προκόπτων εν Θεώ, πάντας πρέσβευε, αθλοφόρε, προκόπτειν εν αυτή…εν θεαρέστοις οδοίς και θείαις πράξεσιν ευαρεστούντας αυτώ» Ειδικά δηλαδή στο να θεωρηθεί ο άγιος Προκόπιος ταυτόσημος με την προκοπή συντρέχουν όλοι οι ανωτέρω λόγοι: το όνομα του, το συναξάριο του, η λαϊκή ευσέβεια και η ιερή υμνογραφία…
Ι.Μ. Φουντούλη: «Απαντήσεις εις Λειτουργικάς Απορίας»
ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
(σε μετάφραση GOOGLE)
Αγιος Μεγαλομάρτυρας Προκόπιος
Μνήμη 8 του Ιουλίου
ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μητροπολίτη Ροστόφ
Ιερή Πόλη της Ιερουσαλήμ έδωσε την αύξηση του ένδοξου Μάρτυρος Προκόπιο, ποιοι είναι οι γονείς του δεν είχαν το όνομά του από τον Προκόπιο, και Neaño? το όνομα του αγίου που λαμβάνονται μετά Προκόπιος, από τον Χριστό τον Κύριο στο βάπτισμα, όπως θα δούμε αργότερα. Και, επίσης, την Ιερουσαλήμ την εποχή εκείνη ονομαζόταν τους κακούς ειδωλολάτρες δεν Ιερουσαλήμ, και η Ελιά. Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο 4464 , γιος του Βεσπασιανού, 4465 , όταν πέρασαν αρκετά χρόνια, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός 4466 , ο οποίος κατά τη γέννηση δόθηκε το όνομα του Ely, που επιθυμούν και πάλι όρθια μια πόλη πάνω στα ερείπια της Ιερουσαλήμ, αυτός το όνομά του από τον εαυτό του – Ελιά και επέπληξε η Ελιά κλήση Ιερουσαλήμ . Ήταν πολύ εχθρική προς τον Χριστιανισμό και προσπάθησε όχι μόνο να καταστρέψει τη γη πιο ιερό όνομα του Χριστού, αλλά ήθελε να βάλει ήταν πολύ ξεχαστεί, και η ίδια η χώρα, όπου ο Χριστός υπέφερε. Έτσι, κάλεσε την Ιερουσαλήμ Ελιά.
Στην πόλη που έζησα κάποια ωραία σύζυγος, μια συγκλητική οικογένεια, που ονομάζεται Κρίστοφερ. Ήταν ο ίδιος χριστιανός, αλλά η σύζυγός του, Θεοδοσία, παρέμεινε στην ειδωλολατρία. Από αυτούς γεννήθηκε Neaño, στου οποίου τη γέννηση Christopher σύντομα αναχώρησε για τον Κύριο.
Θεοδόσιος, άφησε μια χήρα, έχει μεγαλώσει το παιδί στην ειδωλολατρική πίστη και τον δίδαξε για να εξυπηρετήσει τα είδωλα, όπως ήταν πρόθυμος υπηρέτης των δαιμόνων. Το αγόρι έχει ένα γρήγορο πνεύμα και δίνεται στη μητέρα της Ελληνικής καθηγητές μόλις πέρασε από όλες τις κοσμικές επιστήμες.
Όταν έφτασε στην εφηβεία και άρχισε να περάσει ήδη στην ηλικία των ανδρών, η μητέρα ήθελε να το δώσει στον βασιλιά για τη στρατιωτική θητεία. Αυτή τη στιγμή το κακό Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανού 4467 ήρθε στην Αντιόχεια της Συρίας στον ποταμό Ορόντη. Θεοδόσιος, έχοντας μάθει γι «αυτό, ήρθε με το γιο του στην Αντιόχεια και το έδωσε στην υπηρεσία του βασιλιά. Ο αυτοκράτορας, βλέποντας τον εαυτό του ο νεαρός άνδρας, και όμορφο ψηλό και εκτός από την εκμάθηση της εκπαίδευσης του παιδιού, αρέσει πολύ γι «αυτόν και του είπε να μείνει στο αυτοκρατορικό παλάτι του γύρω του, μαζί με άλλους σαν κι αυτόν. Τότε ο αυτοκράτορας μόλις τον ο κυβερνήτης έκανε και τον έστειλε στο στρατό στην αιγυπτιακή πόλη της Αλεξάνδρειας, 4468 , εκεί να διώκουν, τα βασανιστήρια και τον ξυλοδαρμό τους Χριστιανούς, και τα ονόματα των επιλεγμένων τους στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο. Neaño είπε ο αυτοκράτορας:
– Έχω ακούσει για αυτούς τους ανθρώπους, κύριε, ότι τιμούν του Υιού του Θεού, στο όνομα του Χριστού, και ότι είναι πολύ δύσκολο πνεύμα, ανυπάκουος και αλαζονική, έτοιμη να σταθεί μέχρι το τέλος της πίστης τους. Θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να αφήσει τον Χριστό του, και δεν θα αρχίσουν να προσφέρουν θυσίες στους θεούς μας. Γι «αυτό και πιστεύω ότι δεν θα είναι σε θέση να τους μετατρέψουν την πίστη μας.
– Στη συνέχεια, ο αυτοκράτορας ήταν θυμωμένος με την ακραία και άρχισε να βλασφημεί τον Χριστό ως Σωτήρα:
– Ο Θεός τους, όπως οι ίδιοι λένε, δεν είχε τη γυναίκα. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε να έχει έναν γιο; Και εκείνος στον οποίο οι Χριστιανοί πιστεύουν, γεννήθηκε η σύζυγος και οι Εβραίοι ως εγκληματική καταδίκασε σε θάνατο, ξυλοκοπήθηκε, στέφθηκε με αγκάθια, προσβεβλημένος, σταυρώθηκε στο σταυρό, γεμάτο με otstom και της χολής, και πέθανε το τρομερό πόνο. Αν ήταν ο Θεός, τότε γιατί να μην τον εαυτό Του σώσει από τα χέρια των Εβραίων; Και αν δεν είχε βοηθήσει τον εαυτό του σε μπελάδες, στη συνέχεια, είτε να παρέχει βοήθεια σε κάποιον άλλο;
Τέτοια και ακόμα χειρότερα συκοφαντία πρόφερε ο γιος της απώλειας! «Για το λόγο του σταυρού – όπως η θεία γράφει ο Παύλος, – σ «αυτούς που χάνονται ανοησία? Αλλά εις ημάς τα οποία έσωσε – η δύναμη του Θεού» ( 1 Κορ 1: 18 ). Neaño ίδια ομιλίες έπεισε τον αυτοκράτορα, πήγε με δύο διμοιρίες των στρατιωτών στο δρόμο, είπε. Αλλά καθώς εκείνη την εποχή ο ήλιος είναι εξαιρετικά ισχυρή και παχιά πολεμιστές και τα άλογα τους είχαν εξαντληθεί από τη θερμότητα, θα πρέπει να ταξιδέψουν το βράδυ και κατά τη διάρκεια της ημέρας – για να ξεκουραστούν. Όταν πέρασαν από την πόλη της Απάμειας sirskogo 4469 , υπήρξε ένας σεισμός στην τρίτη ώρα της νύχτας, έλαμψε αστραπή, βροντή βουίξει ισχυρή, έτσι ώστε όλοι οι στρατιώτες ήταν στο φόβο, σαν νεκρός. Voivod ακούσει, επίσης, μια φωνή από τον ουρανό, να του λέει:
– Neaño! Και έρχεστε σε μένα;
Neaño είπε:
– Ποιος είσαι, Κύριε; Δεν μπορώ να σας βρει!
Από τη στιγμή που το είπε, και ο αέρας έμοιαζε να διασχίσει λάμπει σαν κρύσταλλο, και από το σταυρό ήρθε μια φωνή:
– Ι – η σταυρώθηκε ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού!
Σε δέος Neaño είπε:
– Ο Αυτοκράτορας μου είπε ότι ο Θεός που λατρεύεται από τους Χριστιανούς, δεν είχε σύζυγο, πώς μπορείτε – ο Υιός του Θεού; Αν είστε ο Υιός του Θεού, πώς τολμούν οι Εβραίοι βλασφημούν σου να σταυρώσει σου, και να σκοτώσει;
Και η φωνή από το σταυρό, είπε:
– Μου υπομείνει για χάρη των ανθρώπων που εθελοντικά για να σώσει τους αμαρτωλούς από την εξουσία του διαβόλου, για τη συλλογή των νεκρών και επιταχύνει τους νεκρούς. Και αν δεν ήταν ο Υιός του Θεού, πώς θα μπορούσε, μετά το θάνατο του, ήμουν ζωντανός και μίλησε μαζί σας;
Μετά από αυτό, ο σταυρός ανέβηκε στον ουρανό, και ταυτόχρονα από τον ουρανό ήρθε μια φωνή:
– Αυτό είναι ένα σημάδι για το τι είδατε, να κατακτά τους εχθρούς σας και την ειρήνη μου είναι μαζί σας!
Έτσι Neaño, όπως έκανε και ο Σαούλ, 4470 , από το χέρι του Κυρίου φάνηκε σ «αυτόν με τον τρόπο του διώκτη έγινε σκεύος εκλογής του Κυρίου Ιησού Χριστού, και από εκείνο το θαυμαστό όραμα και γλυκό συνομιλίες μαζί του ο ίδιος ο Κύριος, ένιωσε στην καρδιά του την άφατη χαρά και πνευματική χαρά.
Μετά από αυτό Neaño με το στρατό του ήρθε να Σκυθοπολίτης 4471 και κάλεσε το χρυσοχόο του είπε να κάνει ένα σταυρό, όπως αυτή που είχε δει τη νύχτα. Δάσκαλος αρνήθηκε, λέγοντας,
– Δεν μπορώ να το κάνω, γιατί είναι ένα προμήνυμα για τις Γαλιλαίους ονομάζονται Χριστιανοί. Όταν ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε αυτό, θα πεθάνω ένα φοβερό θάνατο .
Neaño απαίτησε ότι κρυφά έκανε ένα σταυρό, ορκωμοσία δεν είπε έτσι, ούτε ο βασιλιάς, ούτε κανείς άλλος. Στη συνέχεια, ένας χρυσοχόος, λαμβάνοντας στους δικαστές αρκετό χρυσό και ασήμι για το σκοπό αυτό, κρυφά έκανε ένα σταυρό αυτού του τύπου και μεγέθους, όπως δήλωσε ο ίδιος ήταν κυβερνήτης. Από τη στιγμή που ο σταυρός έγινε, ξαφνικά εμφανίστηκε σ «αυτόν μια εικόνα των τριών ατόμων, που γράφτηκε από ένα αόρατο χέρι, με Εβραϊκά επιγραφές: στο επάνω μέρος – Εμμανουήλ 4472 , και για τις δύο πλευρές – Μιχαήλ και Γαβριήλ 4473 . Βλέποντας αυτό, ο πλοίαρχος αναρωτιόταν ποιος το έγραψε, επειδή στην αίθουσα, εκτός από τον ίδιο, κανένας άλλος δεν κλήθηκε. Ήθελε ένα ειδικό εργαλείο για να διαγράψετε αυτή την εικόνα, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει, γιατί το χέρι του δεν κυκλοφορούν και ήταν τόσο στεγνό. Voivod, βλέποντας το σταυρό, ζήτησε από τον πλοίαρχο, του οποίου το πρόσωπο ήταν και αυτό που γράφτηκαν; Δάσκαλος διαβεβαίωσε με όρκο:
– Όταν τελείωσα την εργασία, τα άτομα αυτά από μόνα τους απεικονίζεται, και δεν ξέρω οποίου είναι. Ήθελα να τους διαγράψει, αλλά δεν θα μπορούσε – χέρι μου είναι μουδιασμένο.
Στη συνέχεια Neaño φωτισμένη ότι στο σταυρό κάποια θεία δύναμη είναι? Έσκυψε με τον ίδιο, τον φίλησε, που περιβάλλει πορφυρό ύφασμα του, άφησε στο σπίτι, αποθηκεύστε το με δέος. Τώρα ήταν οπλισμένος δεν είναι κατά των χριστιανών, αλλά ενάντια στους βαρβάρους και τους νίκησε με τη δύναμη του Χριστού, κατακτώντας τη χώρα τους. Ακόμη και κατά την πιο αόρατο εχθρό – ο διάβολος ήρθε στην μάχη και τον νίκησε με θαρραλέα γίνονται δεκτές για τα Πάθη του Χριστού.
Υποφέρουν έτσι ξεκίνησε. Όταν ήταν στην πόλη της Ιερουσαλήμ, κατά το χρόνο που ονομάζεται Ελιά, οι πολίτες του ζήτησε να εκδικηθεί το Hagrites 4474 για τις αδικίες που υφίστανται σε αυτές. Αυτά τα Αγαρηνών επιτέθηκαν στη χώρα και γύρω από την πόλη Ryskov απαχθεί όσους έτυχε να είναι έξω από την πόλη, και τα περισσότερα από όλες τις καταπιεσμένες γυναίκες, τους οποίους πήρε τη γυναίκα. Το ίδιο έκαναν στα γύρω χωριά. Γενναίος πολεμιστής του Χριστού, οπλισμένοι με τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού, με τόλμη μίλησε με τον στρατό του και κυνήγησε Hagrites, προσεύχεται στην καρδιά της με αυτόν τον τρόπο:
– Βοήθησέ με, η ελπίδα μου, Χριστέ!
Και ήταν μια φωνή από τον ουρανό:
– Εμπιστοσύνη, Neaño, γιατί ο Κύριος ο Θεός σου είναι μαζί σου!
Στο άκουσμα αυτής της φωνής, ο κυβερνήτης έγινε ακόμη πιο τολμηρή και προκάλεσε μια σοβαρή εχθρούς ήττα, prichel τους λήστεψαν όλων των κρατουμένων: κατά τη διάρκεια της μάχης που σκότωσε έξι χιλιάδες Αγαρηνούς, των στρατιωτών και Neaño υπήρχε κανένας δεν τραυματίστηκε ούτε σκοτώθηκε. Και έστειλε αγγελιοφόρους μπροστά Neaño στη μητέρα του με την είδηση της νίκης επί του εχθρού, η οποία είναι πολύ ευχαριστημένος μητέρα του. Τον καλωσόρισε με χαρά όταν θριαμβευτικά και η παραγωγή είναι πίσω στην πόλη, και όταν μπήκε στο σπίτι, είπε:
– Ω, αγαπητέ παιδί μου! Όταν βγήκε στη μάχη, εγώ, αφού στο χέρι του θυμιατήρι και το θυμίαμα, ήρθε στους θεούς και να προσευχόμαστε γι «αυτούς που πρόκειται να σας βοηθήσει. Και τώρα, με τη βοήθειά τους, ήταν ο νικητής! Ως εκ τούτου, πάει σε αυτούς και να τους ευχαριστήσω για να σας βοηθήσει, και για το μέλλον.
Neaño της απάντησε:
– Καλά έκανες, η μητέρα μου προσευχήθηκε για μένα, αλλά εγώ βοήθησε μου ο Θεός .
Η μητέρα είχε πει:
– Μην μου πείτε, παιδί μου, του ενός Θεού να είναι θυμωμένος και να μην στραφούν μακριά από σένα άλλοι θεοί.
Neaño είπε:
– Μην κολακεύει τον εαυτό σου, τη μητέρα, ειδωλολατρική πολυθεϊσμού. Όπως και αν θα μπορούσε να με βοηθήσει, όντας οι ίδιοι κάτω και πέθανε; Αν με βοήθησε, τότε θα τους ζητήσουμε – να τους αφήσουμε να μας πει, και στη συνέχεια θα τεθούν σε ισχύ.
Έχοντας πει αυτό, πήγε στην μητέρα κρεβατοκάμαρα, όπου υπήρχαν χρυσά και ασημένια είδωλα, και του είπε:
– Θα σας πω, φανταστική θεοί, μας λένε, ο οποίος με βοήθησε στη μάχη;
Είδωλα είναι σιωπηλή, και πώς θα μπορούσαν να ανταποκριθούν με το να είναι χαζή; Neaño στη συνέχεια είπε στη μητέρα του:
– Βλέπετε, η μητέρα μου, ποιες είναι οι θεοί σου. Εάν μία λέξη που λένε ότι δεν μπορούν, πώς μπορούν να έχουν κάποιον να σας βοηθήσει;
Η μητέρα είπε:
– Επειδή δεν πληρούν τους θεούς, τι τους ζητήσει με χλευασμό.
Αλλά Neaño είπε:
– Ρωτήστε τους σε μια τέτοια περίπτωση, εσείς ο ίδιος – θα πρέπει να απαντήσουν σε σας ως επιμελής υπηρέτης του.
Ένα με μεγάλη ευλάβεια ήρθε σ «αυτόν και γονάτισε και είπε:
– Ω, παντοδύναμος θεούς! Μεγάλη Δία 4475 και, βασίλισσα Ήρα 4476 , και ο άρχοντας της θάλασσας, Ποσειδώνα, του Απόλλωνα και solntseobrazny 4477 , και, προστάτης της πόλης, Παλλάς 4478 , και τους άλλους θεούς! Σας ικετεύω, να μας πείτε αν είστε ένας σκλάβος για τη βοήθειά σας, ο γιος μου, στη μάχη;
Αλλά δεν υπήρξε καμία απάντηση από αυτά.
Στη συνέχεια ευλογημένη Neaño, κρατώντας ένα σταυρό, πραγματοποιήθηκε μια θεϊκή ζήλια, την αφαίρεση του μανδύα και να αφαιρεθεί η μητέρα του από τα είδωλα άρχισε διάλειμμα, χτύπησε στο έδαφος και καταπάτηση πόδια, και στη συνέχεια, σπάζοντας τους σε κομμάτια, έδωσε το χρυσό και το ασήμι για τους φτωχούς. Η μητέρα, βλέποντας αυτό, πολύ θυμωμένος, και ξεχνώντας τη φυσική αγάπη για το γιο του, έσπευσε να Αντιόχεια στον αυτοκράτορα Διοκλητιανού και δάκρυα παραπονέθηκε στο γιο του, ο οποίος έσπασε τους θεούς της, και δεν είχε αρμόζει τιμή, έχοντας την εξιτήριο από τους θεούς. Ο αυτοκράτορας της ανακούφισε επίσης, εμπνέοντας ελπίδα της ότι, ή καλοσύνη, ή απειλές, θα είναι σε θέση να πληρώσει το γιο της στην παλιά πίστη στους θεούς.
– Εάν, – είπε ο αυτοκράτορας, – δεν επιστρέψει, τότε θα πεθάνουν για τα εγκλήματά του κακό τους άνδρες, και εσάς που θέλετε, θα επιλέξει για τον εαυτό τους γιους του περιβάλλοντός μου.
Και αμέσως ο αυτοκράτορας απέστειλε επιστολή προς τον κυβερνήτη της Παλαιστίνης, Justus, ο οποίος ήταν ένας ντόπιος της Ιταλίας, ήταν ένας άνθρωπος αυστηρός, έτσι ώστε, με την παρουσία των αξιόλογους ανθρώπους από τις γύρω πόλεις, που απευθύνεται στον κυβερνήτη Neaño, γιος του Θεοδοσίου, η κλίση της χριστιανικής πίστης, με την προτροπή, το φιλικό, η τρομερή, ενεργοποιήστε ξανά στους θεούς? αν δεν υπακούσει, διέταξε να τον βασανίσουν χωρίς έλεος. Η επιστολή αυτή βλασφημούν τον Χριστό.
Χάρακας Justus έλαβε το βασιλικό διάταγμα περιέχει επιλεγμένες από τις παλαιστινιακές πόλεις και τους άνδρες πήγε στην Ελιά στον κυβερνήτη, ο οποίος, μετά το χαιρετισμό, παρουσίασε επιστολές του βασιλιά. Voivod, επίσης, όταν διάβασα το γράμμα και το χούλα γραμμένο σε αυτό κατά του Κυρίου μας, που δεν θα μπορούσε να σταθεί και έσκισε σε μικρά κομμάτια και τα πέταξε στον αέρα, λέγοντας:
– I – Χριστιανός, θα εκπληρώσει ό, τι έχετε παραγγείλει.
Και ο κυβερνήτης είπε τότε:
– Και φοβάμαι του αυτοκράτορα, και ως φίλος και προσδίδει κρίμα εσάς! Δεν ξέρω τι να σκεφτώ! Αλλά ακούστε με, και αυτές έντιμη άνδρες, και, με την παρουσία μας, προσφέρει θυσία στους θεούς. Αν δεν το κάνετε, τότε αναπόφευκτα θα πρέπει να κάνει την εντολή.
Στη συνέχεια, ο κυβερνήτης είπε Neaño:
– Μιλήσατε για μια υπόθεση σχετικά με το θύμα: – ότι εγώ ο ίδιος θυσία του Χριστού, ο Θεός μου.
Με αυτό, πήρε από τη ζώνη του, τον έβαλε στο γραφείο του, και το πέταξε στο πρόσωπο του κυβερνήτη, εγκαταλείποντας τη βασιλική υπηρεσία να είναι ένας πολεμιστής του βασιλιά του ουρανού, και καταγγέλλοντας ειδωλολατρική απιστία. Χάρακας ίδιο και ήρθε σ «αυτόν των ανδρών, ακόμα και στο θυμό, τον άρπαξε και τον πήρε μακριά στην Καισάρεια της Παλαιστίνης 4479 , κάλεσε τους Φιλίππους και Σεβαστή Paneadoy, ήτις άπαξ παρεδόθη στο άγαλμα που απεικονίζει τον Χριστό, γίνεται μετά από αίτηση της αιμορραγίας γυναίκα επουλωθεί αγγίζοντας το ρούχο του Κυρίου 4480 . Εκεί ο κυβερνήτης και κάθισε στο ανοικτό για όλους τους ανθρώπους του τόπου, βάλτε Neaño για ανάκριση. Βλέποντας τον ίδιο, οι πολίτες των οποίων τα μυαλά σκοτείνιασε ειδωλολατρική ασέβεια, σαν μεθυσμένος ή κατείχε φώναξε ο κυβερνήτης:
– Είναι – ο εχθρός και καταστροφέας των θεών μας, περιφρονώντας την εντολή του αυτοκράτορα!
Χάρακας, ήδη ο ίδιος είναι ένας άνθρωπος με πολύ έντονος, έγινε ακόμη πιο σκληρή από τις κραυγές του πλήθους των λαϊκών. Αμέσως διέταξε και να εκθέσει την ιστορία Neaño στο χώρο των βασανιστηρίων, και στη συνέχεια τα νύχια σιδήρου του σώματός του. Μέσα από αυτό το σώμα έπεσε από τα κομμάτια Neaño και έγινε ορατή στα γυμνά κόκαλα. Μερικοί από τους θεατές στη θέα αυτής της ταλαιπωρίας, γλίτωσε τη νεολαία μαρτυρικό και κλαίει γι «αυτό. Μάρτυρα, βλέποντας τα δάκρυα τους, και τους είπε:
– Κλαίνε όχι για μένα, και για την καταστροφή των ψυχών σας? λόγω της ανάγκης να θρηνήσουν, ο οποίος θα βασανίζεται διαρκώς στην κόλαση.
Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, προσευχήθηκε:
– Θεέ μου! ενισχύσει μου, σου υπηρέτης, στην ντροπή τον εχθρό και για τη δόξα του σου πιο ιερό όνομα!
Όταν ήταν κουρασμένος οι δήμιοι, ο μάρτυρας γυρίστηκε σε διαταγές του κυβερνήτη, με τα βασανιστήρια και ρίχτηκε στη φυλακή. Guardian, επίσης, από τη φυλακή, που ονομάζεται Terence, θυμόμαστε αυτό που του δόθηκε Neaño αυτό οφείλεται, είχε συμπόνια για αυτόν, σύμφωνα με τον σανό και να καλύπτεται με μια πετσέτα και απλώστε το μισό νεκροί μάρτυρας στη φυλακή.
Τα μεσάνυχτα σε περίπτωση σεισμού – είναι ο Θεός μαζί με τους αγγέλους Του να έρθει να επισκεφτεί τον υπηρέτη του. Στη φυλακή έλαμψε ένα εξαιρετικό φως των θυρών φυλακής άνοιξαν και όλοι οι κρατούμενοι βρέθηκαν εκεί, κοιμόταν δεσμά. Στη συνέχεια, δύο άγγελοι ήρθε με τη μορφή της όμορφης νέους άνδρες, και είπε στον μάρτυρα:
– Κοίτα πάνω μας.
Μάρτυρα, στρέφοντας την προσοχή του σε αυτά, είπε:
– Ποιος είσαι εσύ;
Απάντησαν:
– Εμείς – οι άγγελοι στέλνονται σε εσάς από τον Κύριο.
Μάρτυρα τους είπε:
– Αν – οι άγγελοι του Κυρίου, τότε λατρεύουμε τον Κύριο με εμένα και τον φράχτη του σταυρού, που πιστεύω.
Άγγελοι εκπληρώσει αμέσως την επιθυμία του και είπε:
– Πιστεύω λοιπόν ότι ο Κύριος μας έχει σταλεί σε σας.
Μάρτυρας δήλωσε:
– Ξέρω ότι όταν οι τρεις νεαροί πετάχτηκαν στο καμίνι της Βαβυλώνας, στη συνέχεια, είχαν αποσταλεί από τον Κύριο άγγελο 4481 για να δροσίσει τη θερμότητα της φωτιάς. Αλλά τι έκανα; Ή μήπως θα ρίξει στη φωτιά, η οποία αναγνωρίζεται ως άξιος της αγγελικής επίσκεψης;
Όταν ο μάρτυρας μίλησε ταπεινά αυτά τα λόγια, ξαφνικά εμφανίστηκε σ «αυτόν από τον ίδιο τον Κύριο Iisus Χρήστος στην άφατη δόξα, και σε επαφή με το μάρτυρα τον θεράπευσε από τις πληγές του και να βάλει τα πόδια του στην καλή υγεία. Στη συνέχεια Αυτός βαπτίσθηκε στο νερό, και είπε:
– Τώρα δεν θα ονομάζεται Neaño, και ο Προκόπιος 4482 . Να είναι ισχυρή και καλής θάρρος? Για θελεις να κάνει σπουδαία πράγματα και να φέρνεις στον Πατέρα μεγάλο κοπάδι.
Προκόπιος, επίσης, χαρούμενη και φρίκη, έπεσε στο έδαφος, λάτρευαν τον Κύριο, προσεύχεται ότι Αυτός είναι χτισμένο σε πόνο, ότι δεν φοβόταν το κακό του μαρτυρίου. Ο Κύριος είπε:
– Μην φοβάστε – Είμαι μαζί σας!
Έχοντας πει αυτό, Εκείνος αναλήφθηκε στους ουρανούς.
Ο άγιος Προκόπιος από την ημέρα που ο Κύριος εμφανίστηκε σ «αυτόν, ήταν στο επίκεντρο της άφατη πνευματική χαρά και ήταν γεμάτη ουράνια απόλαυση. Και το σώμα του ήταν τόσο μεγάλη που κανένα ίχνος του πρώην πληγές πριν. Ο «ελπίδα» στον Κύριο, και «Βοήθησε» του, «και ήταν ευτυχής η καρδιά» του του ( «σάρκα και άνθηση» αυτό) ( Ψαλμός 27: 7 ).
Η ημέρα μετά από αυτό το φαινόμενο νωρίς το πρωί, ο κυβερνήτης έστειλε έναν από τους στρατιώτες στη φυλακή για να μάθετε αν το μάρτυρα στη ζωή. Πίστευε ότι ήταν ήδη νεκρός από τη χθεσινή άγρια βασανιστήρια. Δεσμοφύλακας Terence είπε ο στρατιώτης, ότι δεν είχε κοιμηθεί όλο το βράδυ και τα μεσάνυχτα στο μπουντρούμι υπήρχε κάτι πολύ φοβερό, δηλαδή, ένας σεισμός, έλαμπε θαυμάσια το φως, οι πόρτες άνοιξαν και οι κρατούμενοι κοιμούνταν χειροπέδες και με Neaño συνέντευξη μερικά που έλαμψε ένα εξαιρετικό φως, οι άνδρες. Πολεμιστής λυγισμένο στη φυλακή, φώναξε τον μάρτυρα:
– Είσαι ζωντανός, Neaño;
Ο Άγιος απάντησε:
– ζωντανός και καλά, με τη χάρη του Θεού μου.
Πολεμιστής, δήλωσε:
– Δεν είμαι στον ορίζοντα.
Ο Άγιος απάντησε:
– Όποιος προσπαθούν να ξεφύγουν από το φως του Θεού και εξυπηρετούν τους δαίμονες, τυφλός και το περπάτημα στο σκοτάδι, μην ξέροντας πού πηγαίνει.
Τότε οι στρατιώτες πήγαν στον κυβερνήτη και τον ενημέρωσε ότι είχε ακούσει. Ο ηγεμόνας στη συνέχεια κάθισε στην θέση sudilischnom και κάλεσε εκ νέου μάρτυρας του Χριστού να αμφισβητηθεί. Όλοι κοίταξε και είδε το πρόσωπό του ένα φωτεινό και υγιεινό, και λευκό σώμα, όπως ποτέ δεν έφερε τραύματα. Πολλοί από τους παρόντες στη δίκη, στην έκπληξη, αναφώνησε:
– Neaño Θεός! Βοηθήστε μας!
Ο κυβερνήτης είναι, να σηκωθεί από τη θέση του κρίση, και έχοντας δώσει στους ανθρώπους ένα σημάδι της σιωπής, κράζοντας με δυνατή φωνή:
– Αδελφοί! γιατί θα εκπλαγείτε να δείτε Neaño υγιείς; Θεοί έχουν έλεος για τον ίδιο και θεράπευσε τον υπηρέτη του.
Ο άγιος τότε του είπε:
– Καλά που είπε ότι θεραπεύτηκε διά των οικτιρμών του Θεού? αλλά αν νομίζετε ότι είναι θαυματουργή θεραπεία επιτυγχάνεται με τη δύναμη των θεών σας, θα πάμε να τον στο ναό, για να βρείτε ακριβώς αυτό που ο Θεός με θεράπευσε.
Χάρακας, νομίζοντας ότι μάρτυρα θέλει να λατρεύουν τους θεούς, ήταν εξαιρετικά ευτυχής, και διέταξε να αφαιρέσει τα λουλούδια το δρόμο από το δικαστήριο στο ναό και να θέσει στο δρόμο ένα όμορφο κάλυμμα. Herald είναι ένα πανέμορφο μέρος αναφώνησε:
– Neaño, ο γιος ενός ευγενούς γυναίκας Θεοδοσίου μετανόησε, γύρισε στους θεούς, και θα τους φέρει στο θύμα.
Εθνικοί άκουσε αυτό, θα ήταν ευτυχής? Όσοι κρυφά φανερά τον Χριστό θρήνησαν. Πολλοί άνθρωποι με τις συζύγους και τα παιδιά τους, συγκεντρώθηκαν στην έκθεση.
Πανηγυρικά περπάτησε προς το διοικητή του Αγίου Prokop και όλων των επιφανών ανδρών της ειδωλολατρικός ναός. Πηγαίνοντας πίσω στα Ιερά Μυστήρια του Χριστού προσευχήθηκε στον Θεό, γίνονται είδωλα στο ζώδιο του αέρα του σταυρού και είπε:
– Έχω να σας μιλήσω, ακάθαρτα είδωλα, φόβος το όνομα του Θεού μου και τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού: πηγαίνετε σε μέρη και το φλερτ σας, ρίξτε το νερό!
Και τα είδωλα και όλοι έπεσαν αμέσως μετά την πτώση τους συνέβη μεγάλο θόρυβο. Χώρισαν σε κομμάτια και, αυτό που είναι πιο εκπληκτικό, όλο το υλικό από το οποίο έγιναν, έγιναν, κατά την εντολή του Θεού, σε σκέτο νερό, και όλα ο ναός γέμισε με νερό, το οποίο είναι ένας χείμαρρος έσπευσαν στους ναούς της πόρτας.
Είναι ένα θαύμα μάλλον εξέπληξε τους πάντες, και πολλά αναφώνησε,
– Ο Θεός των Χριστιανών! Βοηθήστε μας!
Χάρακας ίδια αμηχανία συνέβη, φρίκη δεν ήξερε τι να κάνει, αλλά στη συνέχεια, έχοντας έρθει για τον εαυτό του, διέταξε να αποσύρει ένα μάρτυρα στη φυλακή, και με μεγάλη θλίψη πήγε στο σπίτι.
Αργά τη νύχτα στη φυλακή, όπου του απονεμήθηκε ένα άγιο, ήρθε δύο αποσπάσματα των στρατιωτών με δύο από τους ανωτέρους του, Nickostrat και τον Αντίοχο, και παρακάλεσε τον άγιο, ότι αυτός υπολογίζεται με τον ξενιστή του Χριστού, του ουράνιου Βασιλιά. Ο άγιος Προκόπιος παρακάλεσε δεσμοφύλακα, Terence, που του επέτρεψε λίγο χρόνο για να βγούμε από τη φυλακή? η φρουρά του επέτρεψε σε αυτό, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτός που ο ίδιος θέλει να υποφέρει για χάρη του Χριστού, δεν τρέχει μακριά. Ιερά, αφήνοντας την ελευθερία, οδήγησε τους στρατιώτες να τον επίσκοπο της πόλης της Leonty, οι οποίοι, από φόβο δίωξης, κρύβεται σε ένα μέρος. Μετά τη διαπίστωση αυτή, ο Προκόπιος του ζήτησε να βαφτίσει τους στρατιώτες, και ήταν πίσω στη φυλακή και πάλι. Επίσκοπος το ίδιο βράδυ έκανε την ανακοίνωση 4483 πάνω σε αυτές τις στρατιωτικές μονάδες, τους βάπτισε και να τους θεία μυστήρια του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Όταν στη συνέχεια πήγε στη φυλακή, ο άγιος μάρτυρας άρχισε να τους διδάξει τις αλήθειες του ιερού πίστη και την ομολογία του ονόματος του Ιησού Χριστού, και τους έκανε έτσι ώστε να μπορούν άφοβα και θαρραλέα υπομείνουν βάσανα.
Όταν η μέρα ήρθε, και ο κυβερνήτης, ως συνήθως, ήρθε στον τόπο όπου η απόφαση δημοσίως, μπροστά του ήταν οι στρατιώτες. Είναι δυνατά δόξασε τον Χριστό, δηλώνουν Χριστιανοί, και εκφράζει την επιθυμία να ακολουθήσει δυστυχία και το θάνατο του Χριστού. Χάρακας, βλέποντας τόσους πολλούς στρατιώτες, με τόλμη πηγαίνει στο θάνατο του Χριστού, χτυπήθηκε από το θαύμα και έκπληξη, και για μεγάλο χρονικό διάστημα τους προέτρεψε να πέσουν μακριά από τον Χριστό, και να μετατρέψει και πάλι στους θεούς. Όταν είδε ότι παραμένουν ανένδοτοι, τότε τους καταδίκασε σε θάνατο με αποκεφαλισμό με ένα σπαθί. Και απομακρύνθηκαν από τον τόπο της εκτέλεσης, όπου για τη διεξαγωγή τους η απόφαση έχει συλλεχθεί ένας μεγάλος αριθμός των δημίων Bred υπήρξε και ο Άγιος Προκόπιος, στις αλυσίδες, για να τρομάξει την άποψή εκτελέσεις του τόσο πολλούς στρατιώτες. Αλλά, παρά την πράξη τους, χάρηκαν το πνεύμα, και προσευχήθηκε γι ‘αυτούς στον Χριστό Θεό να καταλήγουν βοηθώντας τους και την ψυχή τους έλαβε ουράνια βασιλεία Του. Στη συνέχεια οι δήμιοι με άλλες άθεοι στρατιώτες που περιβάλλεται αυτές οι δύο δυνάμεις στον Χριστό, και τα ψιλοκομμένα με σπαθιά, και σκότωσε δύο επικεφαλής των στρατευμάτων, Nicostratus και τον Αντίοχο. Έτσι, οι νέοι στρατιώτες του Χριστού ο βασιλιάς, τη θέση του τη ζωή του, πέρασε θριαμβευτικά από τη γη στον ουρανό. μερικοί επίσης αξιοσημείωτη φιλάνθρωπος, που ονομάζεται Eulalia, το βράδυ, με πολύ πιστοί, συγκέντρωσε τα σώματα των μαρτύρων και τους έδωσε την ταφή? Άγιος Προκόπιος ήταν ακόμα σε αλυσίδες.
Όταν ο μάρτυρας του Χριστού ήταν στη φυλακή, δώδεκα ευγενείς γυναίκες ήρθαν σε αυτόν και είπε μέσα από το μικρό παράθυρο άγιος:
– Εμείς – ο δούλος του Χριστού!
Είχε πει για τον κυβερνήτη και ο διοικητής διέταξε αμέσως να τους βάλει στη φυλακή, μπήκε στο οποίο είπε ευτυχώς:
– Λάβετε μας, Κύριε, το ουράνιο παλάτι του!
Μόλις στο εσωτερικό της φυλακής, που υποκλίθηκε στον Άγιο Prokop, ο οποίος άρχισε να τους διδάξει την ιερή πίστη, θεία αγάπη για τον Χριστό και ένθερμες προσευχές στο Θεό.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο κυβερνήτης και κάθισε στη συνηθισμένη θέση για την παραγωγή δίκη, διέταξε να αποσυρθεί από το μπουντρούμι αυτές τις ειλικρινείς γυναίκες και να υποβάλει στο δικαστήριο. Την αμφισβήτηση τη θέση και ήταν η μητέρα του Προκοπίου, Θεοδοσίου, που επιθυμούν να δουν πώς η θέληση να κρατήσει τον εαυτό του στις ανακρίσεις αυτές τις γυναίκες. Όταν παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, ο διοικητής τους είπε:
– Θα συμφωνείτε να κάνουν θυσίες στους θεούς, πρέπει να χαίρει μεγάλης εκτίμησης εδώ, είτε διαμένουν στο επιμονή τους, θα θελήσετε να υποτάσσονται σε μια σκληρή θάνατο;
Ιερά γυναικών απάντησε:
– Honor, αυτό που μας υπόσχονται, να τους αφήσουμε να σας καταστρέψουν τα περισσότερα, και εμείς – ο δούλος του Χριστού σταυρώθηκε, που μας έφερε μέχρι έξω από το θάνατο. Μας δίνει την τιμή και τη δόξα!
Ο θυμωμένος κυβερνήτης διέταξε κάθε μία από αυτές τις γυναίκες ξαπλωμένος στο έδαφος και κτύπησε ανελέητα με ραβδιά. Στη συνέχεια απαγχονίστηκαν στις τόπου μαρτυρίου γυμνή πλευρά και έκαψαν με φωτιά, ενώ προσεύχονταν στο Χριστό Θεό, ζητώντας από Αυτόν για βοήθεια. Στη συνέχεια, ο κυβερνήτης διέταξε να κόψει τα στήθη τους, λέγοντας:
– Θα βοηθήσει αν σταυρώθηκε, για να Ποιον ελπίζουμε;
γυναίκα απάντησε
– Μας έχει βοηθήσει, όπως μπορεί να δει, chelovekonenavistny βασανιστή! Γι ‘αυτό – οι γυναίκες – για να κερδίζετε ένα ισχυρό ηγεμόνα, παραμελώντας όρισε εσένα να μας βασανίζουν.
Βασανιστής ακόμη πιο φλεγμονή με θυμό και διέταξε ένα πυρωμένο σίδερο για να τους κάψει κόκκινο βουβωνική χώρα. Είπε,
– Νιώθεις σαν κάψιμο φωτιά, ή όχι;
Ιερά γυναικών απάντησε:
– Μήπως αισθάνεστε τον πόνο από τη φωτιά, όταν ρίχνει στο άσβεστη φωτιά της κόλασης. Με εμάς εδώ να Helper μας – τον Κύριο, τον οποίο δεν μπορείτε να δείτε, όπως ο τυφλός που δεν βλέπουν τον ήλιο.
Όταν οι άγιες γυναίκες υπέφεραν τόσο η Θεοδοσία, η μητέρα του Αγίου Προκοπίου, στέκεται στη μέση του λαού, και παρά το θάρρος και υπομονή από αυτές τις γυναίκες, που έκλαιγαν. Στη συνέχεια, όταν στην καρδιά της, για να μην το φως της αληθινής γνώσης, που ήταν γεμάτο με ζήλο για τον Θεό και θα τον κυβερνήτη αναφώνησε:
– Και εγώ είμαι ένας υπηρέτης του εσταυρωμένου Χριστού του Θεού!
Η επεξεργασία αυτή είχε συμβεί σε αυτήν μέσα από τις προσευχές του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, η οποία είναι όλη την ώρα προσεύχεται ότι ο Θεός.
Χάρακα και όλους τους συνεργάτες του, καθώς και όλοι οι άνθρωποι άκουσαν την ευγενή Θεοδοσία, η μητέρα της Neaño, με τόλμη ομολογεί τον Χριστό, πολύ έκπληκτος με επήλθε μεταβολή της, πώς θα μπορούσε να παραμελήσει υψηλή θέση, τον πλούτο και την αρχοντιά της και άφοβα να πάει στην ταλαιπωρία. Και ο κυβερνήτης της είπε:
– η κα Θεοδοσία! Όστις μάγεψε αφήσετε το πατρικό τους θεούς και να πει τέτοια λόγια;
Εκείνη απάντησε:
– Δεν αισθάνομαι δελεαστεί και να εξαπατηθεί. Πριν Πραγματικά ήταν λάθος, είναι δαίμονες prelschaema, όταν, αντί για τον αληθινό Θεό, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, που λατρευόταν αηδιαστικό είδωλα – την αιτία των ανθρώπινων χεριών.
Χάρακας, δείχνοντας με το δάχτυλο στα βασανίζονται γυναίκες, Θεοδοσίου είπε:
– Αυτοί οι ψεύτες, όπως μπορείτε να δείτε, σας εξαπάτησε επίσης;
Εκείνη απάντησε:
– Δεν εξαπατά, αλλά μου έμαθε να γνωρίζουν την αλήθεια του πόνου τους. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να είναι στα πρόθυρα της εν λόγω θαρραλέα, αν Εκείνος που τους ενδυναμώνει, δεν ήταν ο αληθινός Θεός; Έτσι δεν κάνουν ψεύτες, αλλά εσείς είναι ψεύτης, που οδηγεί στο σκοτάδι και να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και οδηγεί σε καταστροφή!
Ο κυβερνήτης είπε
– άλλαξε το μυαλό του, Θεοδοσία, και να ζητήσει συγχώρεση από τους θεούς. Και προσευχόμαστε μαζί τους για σας, για να σας συγχωρήσει, αυτό είναι το αμάρτημα .
Εκείνη απάντησε:
– Ζητώ συγνώμη από τον σταυρωμένο Χριστό για την πρώην τρέλα του και οι κακές πράξεις που προκλήθηκε από μένα.
Ο θυμωμένος κυβερνήτης διέταξε να την βάλει στη φυλακή, μαζί με εκείνους που έχουν υποβληθεί σε βασανιστήρια των γυναικών.
Όταν ο Θεοδόσιος μπήκε στη φυλακή, ο γιος της την είδε, του Αγίου Προκοπίου, και πολύ χαρούμενος – που έχει μάθει για το πνεύμα της μετατροπής της στον Χριστό – και της είπε με χαρά:
– Κυρία, η μητέρα μου! Γιατί ήρθες εδώ, και λόγω του ό, τι έχει απομείνει θεούς τους;
Και του είπε:
– Γλυκό παιδί μου! Ξέρω τώρα την αλήθεια. Κοίταξα το ιερό των γυναικών μαρτύρων και αναρωτήθηκε πώς θα ήταν δυνατόν να αδύναμες γυναίκες έχουν υποστεί μια τέτοια αυστηρή τιμωρία αν δεν ενισχυθεί το Χριστό από τους οποίους υποφέρουν; Και αν ο Χριστός δεν ήταν ο Παντοδύναμος Θεός, σαν να μπορούσε να δημιουργήσετε αντίγραφα ασφαλείας υποφέρουν γι ‘αυτό; Όταν σκεφτόμουν έτσι, η καρδιά μου αισθάνθηκε μια βαθιά τρυφερότητα και κάποια δέσμη έλαμψε στο μυαλό μου. Κατάλαβα την ασημαντότητα των θεών και πίστευε ότι τον αληθινό Θεό – Εκείνον που θα πρεσβεύουν, και άγιες γυναίκες, και άλλοι μάρτυρες.
Στη συνέχεια, είπε άγιο Προκόπιο της:
– Μακάριοι εσείς κυρία, η μητέρα μου, όπως παραχωρημένες από τον Θεό, όπως η εκπαίδευση και δεδομένου ότι έχει έρθει εδώ σε αυτή τη φυλακή!
Και έχω το Άγιο Θεοδόσιο στη φυλακή, εξυπηρετούν μια αγία γυναίκα. Καθαρό πανί που να σκουπίζεται με αιματηρή πληγές και εφαρμογή patches ιατρική έλκη τους, δεδομένου ότι έχει εκπαιδευμένο ιατρικό δεξιοτήτων. Και Άγιος Προκόπιος δίδαξε η μητέρα της την ιερή πίστη. εκείνο το βράδυ την πήρε και την οδήγησε στον επίσκοπο Leonty, ο οποίος θα βαφτίσει στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και στη συνέχεια επέστρεψε και πάλι στη φυλακή,. χαρά και δοξάζοντας τον Θεό για την εκπαίδευσή της.
Μετά από αυτό, οι άγιες γυναίκες με Θεοδόσιος απομακρύνθηκαν από τη φυλακή και παρουσιάστηκε στο ανίερο δικαστήριο. Χάρακας Θεοδοσίου είπε:
– Να γνωρίζετε ότι η ευγενής γυναίκα που θα διαθέσετε, και δεν θέλω να σας δώσω ντροπή και την αγωνία. Ως εκ τούτου, άλλαξε το μυαλό του και καλεί τους θεούς φιλεύσπλαχνος να αξίζει να τους – συγχώρεση, και από εμάς – μεγαλύτερη τιμή!
Ο Άγιος απάντησε:
– τρελή και παράλογη άνθρωποι! Θα σας δεν ντρέπεται να καλέσει τους θεούς γλυπτά είδωλα; αν σε μεγάλη αξιοπρέπεια, όταν ένας άνδρας, όπως δύναμή του, προσπαθεί να μιμηθεί τον Θεό με καλά έργα, τότε θα πρέπει επίσης να είναι σαν θεοί σας – είδωλα, δηλαδή να είναι τυφλή,. κουφός, άλαλος, δεν κινούνται τα χέρια ή τα πόδια του, τα οποία είναι οι θεοί σου.
Σε αυτά τα λόγια του ηγέτη της θύμωσε και διέταξε να την νικήσει στο στόμα, και στη συνέχεια απλώνεται στο έδαφος, υπόκεινται σε κτύπημα στις φτέρνες, και στη συνέχεια τα νύχια σιδήρου ξυρίζουν το σώμα της. Και το υπόλοιπο των αγίων γυναικών, παρά την ταλαιπωρία της, προσευχήθηκε για το Θεό να τον ενισχύσει και τραγούδησε τα παρακάτω στίχους του ψαλμού, δίδαξε τους πώς άγιο Προκόπιο:
– «Έλα, θα τραγουδήσει στον Κύριο, φωνάζουν βράχο της σωτηρίας μας» ( Ψαλμ. 94 : 1 )? «Ο Θεός είναι καταφυγή μας και δύναμη, μια πολύ παρόν βοηθήσει στο πρόβλημα» ( Ψαλμ. 45 : 2 ).
Ο κυβερνήτης επίσης ακούσει αυτό, διέταξε να συντρίψει τα ιερά ράβδους κασσίτερου συζύγους σαγόνι, και στη συνέχεια δέστε τους μάρτυρες, μαζί με τον Άγιο Θεοδόσιο odnoyu σιδερένια αλυσίδα, για να φέρει έξω από την πόλη και να φέρει τον αποκεφαλισμό με το σπαθί.
Σύζυγος με χαρά και αγαλλίαση πήγε σε θάνατο ως προς το γάμο του Χριστού ο Θεός που τα κεφάλια μας και τίμησε τον ουράνιο ναό.
Μετά το θάνατο του αγίου Προκοπίου τους ετέθη εκ νέου στο Δικαστήριο και ο κυβερνήτης είπε στον μάρτυρα, βρυχήθηκε σαν λιοντάρι:
– Είστε ικανοποιημένος με, πονηρά, όλεθρος της τόσες ψυχές;
Ο Άγιος απάντησε:
– Δεν πρέπει να τους καταστρέψει, αλλά έσωσε από το θάνατο και έφερε από το θάνατο στη ζωή.
Και διέταξε ο διοικητής νίκησε γάντι σιδήρου του στο στόμα και το δάκρυ το πρόσωπό του με τα νύχια του σιδήρου, έτσι χύνεται το αίμα, και να θέσει τη γη. Στη συνέχεια, μάρτυρας ηττηθεί με μόλυβδο ράβδους υψηλό, αλλά είναι, παρά τόσα βάσανα ήταν ακόμα ως πυλώνα.
Μετά από αυτό, ο κυβερνήτης, διέταξε να ρίξει ένα μάρτυρα στη φυλακή, απρόθυμα πήγε στο σπίτι: ήταν ντροπή και λύπη ότι δεν ήταν σε θέση να ξεπεράσει την Strastoterptsa Hristova. Από θλίψη δεν είπε εκείνη την ημέρα, χωρίς μια λέξη, και στη συνέχεια αρρώστησε από πυρετό, και πήρε στο κρεβάτι του το ίδιο βράδυ πέθανε, χύνεται έξω την ψυχή του για να τους δαίμονες, που υπηρέτησε με τόσο ζήλο.
Το κήρυγμα του Χριστού είναι όλο και πιο εξάπλωση, και κάθε μέρα πολλοί άνδρες και γυναίκες εντάχθηκαν στην πίστη του Χριστού, μέσα από τη διδασκαλία και τα θαύματα του Αγίου Προκοπίου. Όταν ήταν στη φυλακή, για να τον πολλούς που ήταν άρρωστοι, και τους θεράπευσε με τη χάρη του Χριστού και οδήγησε ακάθαρτα πνεύματα από τους ανθρώπους, και μέσα από αυτό οι ειδωλολάτρες στράφηκαν προς την αληθινή χριστιανική πίστη.
Μετά το θάνατο του κυβερνήτη Justus, ο οποίος ήρθε στην Παλαιστίνη από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανού άλλο ηγεμόνα των Φλαβίων, επίσης, από την Ιταλία, αλλά ακόμη πιο άγριο από το πρώτο. Έφτασε στην Καισάρεια της Παλαιστίνης, και μαθαίνοντας για το Μάρτυρα Προκόπιος του ζήτησε αμέσως να έρθει στο γήπεδο και ανακρίθηκε για το όνομα, το φύλο και τη θρησκεία του. Η εκφορά βλασφημίες για τον Χριστό, ο Θεός μας, δήλωσε ο κακός μάρτυρα:
– Απορώ ότι είστε χριστιανοί, αναγνωρίζοντας ότι ο Θεός σας έχει γεννηθεί από μια γυναίκα που σταυρώθηκε ανθρώπους να τον λατρεύουν. Είναι δε τρέλα;
Μάρτυρας του Χριστού απάντησε:
– Αν θέλετε να ακούσετε υπομονετικά για μένα, κυβερνήτης, εγώ θα σας δείξει τι το βιβλίο σας είναι απόδειξη του Θεού μας. Πρώτα απ ‘όλα, θα ήθελα να πω ότι υπάρχει ένας αληθινός Θεός, αμετάβλητο χαρακτήρα, απαθείς, αιώνια και αιώνια? και εκείνων που δεν είναι θεοί, οι οποίες είναι πολλές, υπόκεινται σε ταλαιπωρία και την αλλαγή, ήταν σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και ότι μπορεί να ειπωθεί για κάποιες από αυτές έχουν ήδη ολοκληρωθεί άθλια ύπαρξή τους. Δεν ξέρετε σας Ερμία 4484 , ζήτησε ο Τρισμέγιστος, δηλαδή, τρεις φορές μεγάλη, καθώς ο Σωκράτης και 4485 , που λένε ότι ο Θεός είναι ένας και όχι πολλοί θεοί; Πρώτον, ακούστε τι ο γιατρός λέει να Ερμία Asklepiad 4486 : «Master και Δημιουργός των πάντων – που καλούμε ο Θεός δημιούργησε τον ορατό και αισθητό κόσμο. Και δεδομένου ότι δημιούργησε το πρώτο στον κόσμο και να του δείξει μόνο το όμορφο και γεμάτο όλα καλά, Τον θαύμαζε και αγαπούσε ως απογόνους του. ” – Ιδού, οι Ερμία κυβερνήτης αναγνωρίζουν ότι είναι το μόνο ένας Θεός, δεν είναι πολλοί! Και αν οι θεοί ήταν πολλοί, δεν θα υπάρχει ούτε ένα αρχέγονη θεϊκή φύση, αλλά πολλά από τη φύση, που συμβαίνουν σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Για να σας μιλήσουμε για κάποια θεούς που υπήρχαν πριν, από την άλλη – που ήταν μετά? Έχετε ένα – ο θεός του ουρανού, ο άλλος – ο θεός της θάλασσας, και γενικά όλα τα ορατά πράγματα είναι θεοί-προστάτες τους. Δεν μπορώ να κάνω για Σωκράτη σας απονεμήθηκε τους Αθηναίους να πιει το δηλητήριο που αρνήθηκε πολλοί από τους θεούς; Και αυτοί είναι αθάνατοι θεοί σας – και πάνω απ ‘όλα ο Δίας, ο πατέρας των θεών, πατροκτονία και ο σύζυγός της μισό-αδελφή του, δεν ζούσε στην Κρήτη 4487 ; Να μην εμφανίζονται αν και μέχρι τώρα δεν υπάρχει ο τάφος του; Και ο Ποσειδώνας σας ήταν αν ο επικεφαλής των ληστών, αρπακτικό και καταστροφέας; Και αυτό τάφος δεν είναι πραγματικά στην Καλαβρία 4488 ; Πώς μπορείτε να καλέσετε αθάνατους θεούς της όταν πέθανε σαν απλούς ανθρώπους, όταν δείχνουν τους τάφους τους, και όλοι κακές πράξεις τους ρωμαϊκούς και Έλληνες συγγραφείς γνωρίζουν καλά; Αυτά είναι μερικά από τους θεούς σας, η οποία όχι μόνο χριστιανοί, αλλά ακόμη και τους οπαδούς τους καταγγέλλουν και βρίζω! Αν είστε του Σωτήρος Χριστού, ο Θεός μας είπε ότι γεννήθηκε από μια γυναίκα, και στη συνέχεια σταυρώθηκε, στη συνέχεια, να ακούσετε αυτά τα μυστηριώδη αποκαλύψεις οι οποίες είναι από Αυτόν στο δικό σας βιβλία. Μετά από όλα, είναι προφήτισσα σας ονομάζεται Σίβυλλα 4489 (το ίδιο με εκείνο του οποίου τα βιβλία Ρωμαϊκή βασιλιάς Tarquinius 4490 αγόρασε για μια υψηλή τιμή), οπότε σαφώς γραμμένο για την ενσάρκωση του Χριστού στο δεύτερο βιβλίο του, «Όταν η Παναγία γεννά τον Λόγο του Θεού και σε μια σαφή ημέρα θα είναι από το αστέρι ανατολικά αγγελιοφόρος για το μεγάλο θαύμα του θανάτου, στη συνέχεια, να τον θα τον Υιό του μεγάλου Θεού μας, ντυμένοι με σάρκα, σαν έναν άνθρωπο. Μάγοι τον φέρει τα δώρα – χρυσό, σμύρνα και λιβάνι, και θα ήταν ωραίο να τον “. Επίσης, ο σταυρός του Χριστού είναι η ίδια Σίβυλλα λέει: «Ω, ευλόγησε το δέντρο, το οποίο θα κατάκοιτος τον Χριστό! Δεν είναι άξιοι να είναι στο έδαφος και στον ουρανό. ” Στη συνέχεια, το δεύτερο ερχομό λέει «ο ουρανός θα έρθει μια μεγάλη βασιλιά, τον Κύριο όλων των ηλικιών, να χρειάζεται να κρίνει όλους τους ανθρώπους και τον κόσμο ολόκληρο. Αυτόν ως τον αληθινό Θεό, πιστοί και άπιστοι δείτε κάθεται σε ένα ψηλό θρόνο, και δικαιοσύνη για όλους. ” – Αν, όμως, και εξακολουθούν να θέλουν να ακούσουν τις προβλέψεις του Πύθιου Απόλλωνα 4491 , το Λιβυκό αμμώνιο 4492 , Δωδώνη 4493 και Περγάμου 4494 , τότε διαβάστε προσεκτικά τα βιβλία τους και να αναγνωρίσουν το Χριστό, ο Θεός Ύψιστος, στους οποίους είχε προβλέψει, και οι οποίοι είχαν έρθει για τη διάσωση και την ανανέωση της ανθρώπινης φυλής. Όταν ο Ιάσονας, ο αρχηγός των Αργοναυτών 4495 , ζήτησε από το Δελφικό Απόλλωνα έναν ναό που η Αθήνα είναι η παλαιότερη, «Πες μας, προφήτης solntseobrazny Απόλλωνα, ο οποίος θα ανήκει στην εκκλησία τις τελευταίες μέρες;» – ο Απόλλων απάντησε: «Μπορείτε να εκτελέσετε τους τελετές, τι υπακοή στους θεούς, και ομολογώ ένας Θεός, Βασίλειο των ουρανών, του οποίου αιώνιος Λόγος συλλάβει ένα αγνό παρθένο. Και όπως ένα βέλος πυροβολισμό από ένα τόξο της φωτιάς, θα περάσει σε όλο το σύμπαν, όλα σύλληψη και δίνοντας ως δώρο προς τον Πατέρα. Η μητέρα του θα ανήκουν σε αυτή την εκκλησία, και το όνομά της ήταν η Μαρία. ” – Και πάλι, όταν Vattos 4496 ζήτησε από το ίδιο του θεού Απόλλωνα, ο ίδιος απάντησε: «κάποιος θα προκαλέσει μόνο θλίψη μου – μια σύζυγό του ουρανού, ο οποίος, όντας ο Θεός, θα εξακολουθούν να υποφέρουν, αν και η θεότητα δεν θα υποφέρει. Σε θεότητα και η ανθρωπότητα θα είναι από τον Πατέρα και την αθανασία της ζωής και τη δύναμη, και η μητέρα του, θα έχει ένα σταυρό θάνατο και τον τάφο. Από τα μάτια του θα ρέει ζεστό δάκρυα και Αυτός θα ικανοποιήσει πέντε χιλιάδες ανθρώπους με πέντε άρτους. Γι ‘αυτόν όλοι θα λένε: Χριστός είναι ο Θεός, σταυρώθηκε, νεκρός, αναστήθηκε από τον τάφο και ανέβηκε στον ουρανό “.
Όταν ο άγιος είναι μια μαρτυρία για τον Χριστό ο Θεός του ελληνικού βιβλίου, ο διοικητής καθόταν, όπως κωφών αθροιστή, που δεν θέλει να ακούσει την αλήθεια και να διαφωτίσει. Ο χλευαστικά λέγεται ότι είναι άγιοι:
– Είστε απόλυτα μας εξήγησε τα θεία πράγματα, όπως αν έχετε τα κλειδιά του ουρανού και της εκτύπωσης! Ωστόσο, πριν αρχίσω να σας βασανίζουν, θα σας συμβουλεύσει να σταματήσετε άδειο ομιλία τους? και, αποκηρύσσοντας τον Χριστιανισμό παράλογο, αν θέλετε πιστεύουν σε εμάς το παλιό, όπως ο αυτοκράτορας είχε προστάξει. Αν δεν θέλετε να εκτελέσετε, η τιμωρία για την επιμονή τους θα υπόκεινται σε άγρια βασανιστήρια. Στη συνέχεια, πρέπει αναγκαστικά να κάνει ό, τι έχετε παραγγείλει!
Αγίου Μάρτυρος απάντησε:
– Αν δεν θέλετε να ξέρετε τον αληθινό Θεό, τον οποίο μπορείτε να δείτε με τα πνευματικά μάτια, στη συνέχεια, να σκοτώσει και να καταστρέψει το ανθρώπινο σώμα, Slash και μας κόβει σε κομμάτια για τους θεούς τους, και θα φέρει στο Θεό μου θυσία του επαίνου. Μπορείτε να μας καλέσετε τρελό, γνωρίζοντας τον ένα Θεό, που ζουν και αληθινή. Μήπως δεν είναι, αντιθέτως, η τρελός ο ίδιος, αν φέρετε το θύμα νεκρό και αναίσθητος πέτρες λατρεύουν; Αν η πέτρα που λατρεύουν τον Θεό ως ένα καλό πράγμα, γιατί είναι και διαιρέστε τεμαχίσει και, στη συνέχεια, χωρίζουν σε πολλά μέρη, το ένα μέρος έχει μια κάποια ομοιότητα με τον άνθρωπο σας καλέσει ο Θεός, σε ποιον και να θυσιάσει; Το υπόλοιπο μέρος της ίδιας πέτρα που καταναλώνετε σε κάθε διορισμό ή χαμηλότερη syplesh στην ελώδη τόπο και ποδοπατά. Τι κάνετε με ένα δέντρο. Κόβει μακριά ένα κομμάτι και σκαλισμένα από το είδωλό της, που τον λατρεύουν, και το υπόλοιπο του δέντρου έχει συνταχθεί σε κάποια μικρότερη χρήση ή πετάτε στη φωτιά. Αν μια πέτρα ή ένα δέντρο είναι Θεός, τότε κάθε πέτρα ή το ξύλο πρέπει να είναι σεβαστός ως θεός. Αν δεν το δέντρο, δεν υπάρχει πέτρα δεν είναι Θεός, γιατί ρωτάτε την υγεία και την σωτηρία από σάπιο ξύλο και πέτρα αναίσθητος; Εάν καλούνται από τον Θεό, και ο σίδηρος και ο σίδηρος υπόκειται στη δύναμη της φωτιάς και να είναι καυτό, χάνει τη φυσική σταθερότητά του, γίνεται απαλό, έτσι είναι χτυπημένο με σφυριά. Είναι δυνατόν να κερδίσει τα σφυριά θεό; Δεν καλέσετε τον θεό της φωτιάς; Αλλά είναι μόνο ισχυρή όσο ο ίδιος έχει κάτι να κάψει? και αν δεν περικλείουν το ξύλο, και στη συνέχεια τη δύναμη του εξαφανίζεται, και το νερό, και ο ίδιος είχε σβήσει. Πώς μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο τους θεούς, εκ των οποίων ο ένας καταστρέφει τον άλλον;
Χάρακας, δεν διαρκή ομιλίες άγιος διέταξε ένας από αυτούς ότι, σε ορισμένες Αρχέλαο, χτύπησε ένα μάρτυρα στο λαιμό με ένα σπαθί, ένα ιερό έσκυψε αμέσως το λαιμό του με το σπαθί, που είναι πρόθυμοι να πεθάνουν για τον Κύριό τους. Όταν Αρχέλαος, έθεσε το σπαθί του και με τα δύο χέρια επάνω, θα ήθελα να αντιμετωπίσει ένα σημαντικό πλήγμα για τα στελέχη άγιος – ξαφνικά αποδυναμωθεί και τα χέρια και ολόκληρο το σώμα, και έπεσε κάτω στη γη, έχασαν τη ζωή τους.
Χάρακας, βλέποντας αυτό, ήταν τρομοκρατημένος και διέταξε να πάρει το μάρτυρα σε σιδερένιες αλυσίδες σε ένα μπουντρούμι. Την έκτη ημέρα μετά τον κυβερνήτη και πάλι Muchnik έφερε στο δικαστήριο και διέταξε να τον νικήσει γυαλιών φλέβες παλέψει για να βασανίζει το σώμα του με καυτό σιδερένια καρφιά, καψάλισμα πληγές του και τρίβοντας τα με ξίδι και αλάτι.
Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο βωμό του ορείχαλκου με αναμμένα κάρβουνα. Ιερά βάλει θυμίαμα στο δεξί του χέρι και τεντωμένο το πάνω από αναμμένα κάρβουνα, νομίζοντας ότι θα γυρίσει το χέρι του στον πόνο και στη συνέχεια πτώση λιβάνι στη φωτιά. Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσε κανείς να πει ότι θυσίασε στους θεούς με τη ρίψη μέσα στο κάπνισμα φωτιά. Σε αυτή τη θέση, ο βραχίονας του Αγίου κράτησε για περίπου δύο ώρες, θα βαθύνει επίσης την ιδέα στον Θεό, δεν δίνουν προσοχή στην καύση χέρι, και ο βωμός με τη φωτιά ήταν μάταια. Θεατές ήταν καταπληκτικός σε αυτό, και η δόξα του Χριστού, και ο ηγεμόνας και άρχοντας, ο διάβολος, αισθάνθηκε την ντροπή. Ιερά, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό, είπε:
– «Θα με κρατήσει από το δεξί μου χέρι? Θέλεις οδηγός μου με συνήγορο σου » ( Ψαλμ. 72 : 23-24 ). το δεξί σας χέρι, Κύριε, έγινε περίφημο φρούριο Ούλα το χέρι σου, Κύριε, έχει συνθλιβεί τους εχθρούς? το δεξί χέρι του Κυρίου έδειξε να αναγκάσει? το δεξί χέρι του Κυρίου μου σήκωσε!
Μετά από αυτό, ο βασανιστής διέταξε να δέσει τα χέρια του και να κρεμάσει ένα μάρτυρα, και τα πόδια δεμένα δύο βαριές πέτρες. Και σε μια τέτοια άγιος κατάσταση κρέμασαν για μεγάλο χρονικό διάστημα: η σοβαρότητα των λίθων από τις θέσεις τους αρθρώσεων του σώματός του. Στη συνέχεια, ο βασανιστής διέταξε να αφαιρέσετε ένα μάρτυρα σε βασανιστήρια για να απελευθερώσει τις πέτρες και να ρίξει μάρτυρας σε ένα πύρινο καμίνι με τον πιο έντονο φλόγα. Ο άγιος, που εισέρχονται στο φούρνο, θωρακισμένο το σταυρό και έκανε προσευχή στον Θεό. Αμέσως βγήκε από τη φλόγα φούρνου που έχει κάψει όλα τα σχετικά των ασεβών, και του Αγίου παρέμεινε αλώβητος: φωτιά αλλάξει για να κρυώσει.
Αυτό είναι ένα καταπληκτικό θαύμα όλων των πολύ εντυπωσιασμένος, και ο κυβερνήτης, φοβισμένη, έτρεξε μακριά στην Πρετόρια. Μερικοί από τους ανθρώπους, στη συνέχεια άρχισε να φωνάζει το χάρακα:
– να σκοτώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα του μάγου, γιατί αν δεν το κάνετε, τότε ολόκληρη η πόλη θα είναι γοητευμένος από τη μαγεία της.
Και όταν ο κυβερνήτης εξέδωσε οριστική ποινή του θανάτου, που διοικούνταν από το ξίφος κόψει το κεφάλι του αγίου. Όταν οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσης, ο άγιος ζήτησε για κάποιο χρονικό διάστημα για την προσευχή και το κύρος που αντιμετωπίζει ανατολικά, αυξάνοντας τα χέρια του στον ουρανό, και για τον καθορισμό μάτια του στον ουρανό και προσευχήθηκε για την πόλη, για τους ανθρώπους, για να είναι σε μπελάδες, τους αρρώστους, ορφανά και χήρες, σε όλους ήταν φρουρείται από την Θεία Πρόνοια. Πάνω απ ‘όλα, προσευχήθηκε στον ειδωλολατρικό κακία όσο το δυνατόν συντομότερα έχει αντικατασταθεί από τη χριστιανική ευσέβεια και την ιερή εκκλησία του Χριστού μεγάλωσε, πολλαπλασιάζεται και έλαμψε Provo πίστη μέχρι το τέλος του αιώνα. Όταν τελείωνε η προσευχή ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό, ο οποίος υποσχέθηκε να εκπληρώσει τα αιτήματα, και αποκαλούσε τον εαυτό του έναν μάρτυρα να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών. Τότε ο άγιος μάρτυρας Προκόπιος χαρά υποκλίθηκε στο ξίφος, και σεβάσμιος κεφάλι του αποκεφαλίστηκε από το σπαθί, θέτοντας τη ζωή του για τον Κύριο 8 ημερών σας του Ιουλίου 4497 . Αλλά μερικοί από τους χριστιανούς κατά τη διάρκεια της νύχτας, πήρε το ιερό σώμα και περιβάλλει καθαρά σεντόνια του του και έχρισε γεύσεις έντιμα τον έθαψαν στην επιλεγμένη θέση του, δοξάζοντας τον Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, το ένα στην Αγία Τριάδα του Θεού, στους οποίους οφείλονται όλα τιμή και δόξα, τώρα και στο ατελείωτες ηλικιών. Αμήν.
