ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤHΣ OΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ AΓΙΩΝ ΕIΚΟΝΩΝ
Του σοφωτάτου και λογιωτάτου έν μοναχόις κυρου Ι Ω Α Ν Ν Ο Ϊ του Ζ Ω Ν Α Ρ Α
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ
ΣΩΦΡΟΝΙΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.
ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ λόγος
Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Свт. Софроний, патр. Иерусалимский.
Фреска (1547 г.) в монастыре Дионисиат, Афон.
Автор Тзортзи (Зорзис) Фука
Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους
έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Φουκά
Ἔσπευδε τηρεῖν καὶ κεραίαν τοῦ νόμου,
Ὁ Σωφρόνιος, οὗ παρ᾽ οὐρανοῖς κέρας.
Ἑνδεκάτῃ σαόφρων ἔδυ Σωφρόνιος παρὰ τύμβον.
Βιογραφία
Ο Άγιος Σωφρόνιος γεννήθηκε στην Δαμασκό της Συρίας περί το έτος 580 μ.Χ. και ήταν υιός ευσεβών και ενάρετων γονέων, του Πλινθά και της Μυρούς. Λόγω της καταγωγής του αποκαλείται και Δαμασκηνός. Κατά την νεαρή του ηλικία επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους και εκάρη μοναχός στη μονή του αββά Θεοδοσίου, όπου συνδέθηκε πνευματικά με τον εκεί ασκούμενο Ιωάννη τον Μόσχο, από τον οποίο διδάχθηκε πολλά. Με την συνοδεία αυτού επισκέφθηκε την Αίγυπτο, όπου συνδέθηκε με τον κύκλο του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος (βλέπε 12 Νοεμβρίου) και τη Ρώμη.
Τότε πέθανε και ο Ιωάννης ο Μόσχος (620 μ.Χ.). Ο Σωφρόνιος μετακόμισε το λείψανο αυτού στα Ιεροσόλυμα και, αφού τα ενταφίασε στη μονή του Οσίου Θεοδοσίου, επανέκαμψε στην Αλεξάνδρεια. Εκεί προσβλήθηκε τότε από ανίατη ασθένεια των οφθαλμών. Επισκέφθηκε τότε το ναό των Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου στο Αμπουκίρ και θεραπεύθηκε. Το θαύμα αυτό περιέλαβε σε εγκώμιό του προς τους Αγίους αυτούς.
Святитель Софроний, Патриарх Иерусалимский.
Святитель Софроний, Патриарх Иерусалимский.
Фреска 1316 – 1318 годы.
церкви Св. Георгия в Старо Нагоричино,
Иконописцы Михаил Астрапа и Евтихий.
Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Τοιχογραφία (Fresco) μεταξύ τών ετών 1316 – 1318 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Στάρο Ναγκορίτσινο. Σκόπια
έργο τών αγιογράφων Μιχαήλ Αστραπά καί Ευτύχιου
Στην συνέχεια επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη με την ελπίδα να προσεταιρισθεί τον Πατριάρχη Σέργιο Α’ (610 – 638 μ.Χ.) στις θέσεις του κατά των Μονοφυσιτών και να εκφράσει τις διαφωνίες του κατά του ενωτικού σχεδίου, το οποίο ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύρος ο από Φάσιδος (630 – 643 μ.Χ.) ετοίμαζε για να σιγάσει την διαμάχη μεταξύ Ορθοδόξων και Μονοφυσιτών. Αλλά απέτυχε και απογοητευμένος επανήλθε στα Ιεροσόλυμα.
Святитель Софроний, Патриарх Иерусалимский.
Святитель Софроний, Патриарх Иерусалимский.
Фреска монастыря Сучевица, Румыния.
Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Τοιχογραφία (Fresco)
στήν Ιερά Μονή Σουτσέβιτσα. Ρουμανία
Όταν πέθανε ο Άγιος Μόδεστος (βλέπε 16 Δεκεμβρίου), Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ο Άγιος Σωφρόνιος, για την υπερβάλλουσα αρετή του, ανήλθε το έτος 634 μ.Χ. στον πατριαρχικό θρόνο της Σιωνίτιδος Εκκλησίας. Η κατάσταση ήταν θλιβερή. Εσωτερικά η Ορθοδοξία υπέφερε από την αίρεση του μονοφυσιτισμού. Εξωτερικά οι Άραβες περιέσφιγγαν την πόλη των Ιεροσολύμων. Ήδη κατείχαν τη Βηθλεέμ και ο Άγιος Σωφρόνιος μη δυνάμενος, κατά τον Δεκέμβριο του έτους 634 μ.Χ., να μεταβεί εκεί για να γιορτάσει την γέννηση του Θεανθρώπου, θρηνεί.
Για την αποκατάσταση κάποιας ηρεμίας στο ποίμνιό του, συγκαλεί Σύνοδο και καταδικάζει τον Μονοφυσιτισμό. Για την απόκρουση των Αράβων οργανώνει την άμυνα της πόλεως. Το έτος 637 μ.Χ. όμως αναγκάζεται να παραδώσει την πόλη των Ιεροσολύμων στον χαλίφη Ομάρ.
Андрей Критский, Кирилл Иерусалимский, Софроний Иерусалимский 16 в Οι Άγιοι Ανδρέας Κρήτης, Κύριλλος Ιεροσολύμων, Σοφρώνιος Ιεροσολύμων Εικόνα τού 16ου αιώνα μ.Χ
Ο Άγιος Σωφρόνιος κοιμήθηκε με ειρήνη το επόμενο έτος, 638 μ.Χ.
Софроний еп. Иерусалимский,
Менологий 9 – 12 марта; Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library)
Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Μαρτίου (9 – 12) τού 14ου αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία
Το συγγραφικό του έργο είναι σαφώς και καθαρά ποιητικό. Διακρίθηκε κυρίως στην συγγραφή ιδιομέλων και του βίου των Αγίων Αναργύρων, Ιωάννου του Ελεήμονος και Μαρίας της Αιγυπτίας.
ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ
Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Φανερωμένης Χιλιομοδίου Κορινθίας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως, καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον, ἀνέδειξε σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Σωφρόνιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Σωφροσύνης τὴν αἴγλην πλουτήσας Ὅσιε, τῆς εὐσέβειας ἐκφαίνεις τὸν ὑπὲρ νοῦν φωτισμόν, ταὶς τῶν λόγων ἀστραπαὶς Πάτερ Σωφρόνιε, σὺ γὰρ σοφίας κοινωνός, διὰ βίου γεγονῶς, στηρίζεις τὴν Ἐκκλησίαν, ὡς εὐκλεὴς Ἱεράρχης, καὶ πρεσβευτὴς ἠμῶν πρὸς Κύριον.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Σωφρόνως τὸν βίον σου, διαγαγὼν ἐκ παιδός, τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος, εἰσεποήσω σαφῶς, Σωφρόνιε πάνσοφε· ὅθεν ἱεραρχίας, ταῖς ἀκτῖσιν ἐκλάμψας, ὤφθης τῆς εὐσεβείας, εὐκλεὴς ὑποφήτης. Καὶ νῦν δυσώπει Ὅσιε, ὑπερ τῶν τιμώντων σε.
Минея – Март (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο – Μάρτιος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Λαμπρυνθείς τοῦ Πνεύματος τῆ ἐπιπνοίᾳ, Ἱεράρχης ὅσιος, ὡς Ἀποστόλων μιμητής, ἐν τῇ Σιὼν ἐχρημάτισας, Πάτερ παμμάκαρ, Σωφρόνιε πάνσοφε.
Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τοῖς λόγοις ἐκόσμησας τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, τοῖς ἔργοις ἐτήρησας τὸ κατ’ εἰκόνα Θεοῦ, Σωφρόνιε Ὅσιε· ἔλαμψε γὰρ ἐν κόσμῳ, ἡ ἐν σοὶ σωφροσύνη, χάριτας διδαγμάτων, ἀπαστράπτουσα πᾶσι, τοῖς πίστει ἑορτάζουσι Πάτερ τὴν μνήμην σου.
ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Άγιου Δημήτριου Ροστόφ
Βίοι των αγίων
Η μνήμη τού αγίου πατέρα μας Σωφρόνιου σοφού, του πατριάρχη της Ιερουσαλήμ
Μνήμη 11 Μαρτίου
Ο Άγιος Σωφρόνιος, το όνομά του οποίου σημαίνει αγνότητα το 1823 , γεννήθηκε στη Δαμασκό το 1824 από ευσεβείς και αγνείς γονείς. ήταν εξέχοντες πολίτες και τους ονόμαζαν Πλίνθος και Ειρήνη. Από τη νεολαία του, ο ευλογημένος Σωφρόνιος άρχισε να ζει σύμφωνα με το δικό του όνομα, αγαπώντας τη σοφία της πνευματικής και εξωτερικής και παρθένης αγνότητας, διατηρώντας από τη μήτρα. Και οι δύο αυτές αρετές: η πνευματική σοφία και η παρθένα καθαρότητα – ονομάζονται αγνότητα.Έτσι, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη Κλαλακό του 1825 , η αγνότητα είναι το κοινό όνομα για όλες τις αρετές. και όλοι τους αφομοιώνονται με αφοσίωση από τον άγριο Σωφρόνιο. Πρώτα απ ‘όλα, μελέτησε το εξωτερικό1826φιλοσοφία, για την οποία ήταν παρατσούκλι σοφιστής, δηλ. ο σοφός?αυτό το όνομα «σοφιστής» εκείνη την εποχή ήταν πολύ αξιέπαινο και έγινε δεκτό από εξαιρετικούς φιλοσόφους, για παράδειγμα, ο Λιβάνι σοφιστής, φίλος του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου . Θέλοντας μετά από την εξωτερική φιλοσοφία να αποκτήσει πνευματική σοφία, ο ευλογημένος Σωφρόνιος πήγε γύρω από τα μοναστήρια και τα ερήμματα των ερημίτων και έλαβε οφέλη από τους θεούς πατέρες για την ψυχή του. Ήρθε στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ και, επισκέπτοντας τα κοντινά μοναστήρια, εισήλθε στην κανέλα του μεγάλου Θεοδοσίου, όπου βρήκε τον μοναχό Ιωάννη, που ονομάζεται Μόσχ και Εβιράτ, την αξιοπρέπεια του πρεσβυτέρου, έναν ενάρετο άνθρωπο, εξίσου πολύ εξειδικευμένο τόσο στην εξωτερική όσο και στην εσωτερική σοφία. Ο Σωφρόνιος έγινε δεμένος μαζί του με όλη του την καρδιά, σαν γιος στον πατέρα του, σαν μαθητής σε δάσκαλο και τον ακολούθησε παντού μέχρι το θάνατό του, περπατώντας μαζί του μέσα από μοναστήρια και ερήμους, επισκέπτοντας τους ιερούς πατέρες και καταγράφοντας τη ζωή τους προς όφελός του, ένα βιβλίο που γράφτηκε από τους δύο, με τίτλο “Lemonar” ή “Flower Garden”, και εγκρίθηκε στο VII Οικουμενικό Συμβούλιο του 1827 . Σε αυτό το βιβλίο, ο δάσκαλος του Αγίου Σωφρόνιου τον αποκαλεί συχνά σοφιστή, ισότιμο στη φιλοσοφική παιδεία.αλλά ο Μόνικ Ιωάννης καλεί τον ευλογημένο Σοφρόνιο όχι μόνο έναν σοφιστή και τον κύριό του, αλλά και έναν πατέρα. δεν τον κοίταξε ως μαθητή, αλλά ως φίλος, σύντροφος και συνεργάτης του, ως άνθρωπος με εξαιρετική ζωή και, επιπλέον, είδε με το πνεύμα ότι ο Σωφρόνιος θα ήταν ο σπουδαίος βοσκός και ακλόνητος πυλώνας της εκκλησίας του Χριστού. Με τον Αιδεσιμότατο Ιωάννη, ο Άγιος Σωφρόνιος έζησε για αρκετό καιρό, πρώτα στην Παλαιστίνη, στους ίδιους κινηματογράφους του μεγάλου Θεοδοσίου και στην έρημο της Ιορδανίας και στη λεγόμενη Νέα Μονή που χτίστηκε από τον Άγιο Σαβόβο και στη συνέχεια ο Ιωάννης και ο Σωφρόνιος έφυγαν από την Παλαιστίνη από φόβο της εισβολής των Περσών και πήγε στην περιοχή του Μεγάλου Αντιοχείας. Την εποχή εκείνη, ο βασιλιάς της Περσίας, ο Χοζρού ο Νέος, πήγε στην ελληνική γη με πόλεμο για τον ακόλουθο λόγο. Ο βασανιστής Φώκα (όπως γράφει λεπτομερώς ο Έλληνας ιστορικός Νικηφόρος) σκότωσε τον Έλληνα βασιλιά του Μαυρίκιου και κατέλαβε το βασιλικό θρόνο. Και ο βασιλιάς του Μαυρίκι έδειξε κάποτε μεγάλο πλεονέκτημα για τον Περσικό Χόζρα: όταν ο Χοζρόι εκδιώχθηκε από το περσικό βασίλειο και κατέφυγε στην Ελλάδα, τότε ο Μαυρίκιος ήταν αντί του πατέρα του και τον βοήθησε να ανακτήσει τον θρόνο του στην Περσία με τον πλούτο και τη στρατιωτική του δύναμη. έτσι καθιερώθηκε διαρκής ειρήνη μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών. Όταν ο Χοζράι άκουσε για τη δολοφονία του ευεργέτη του, του Έλληνα βασιλιά του Μαυρίκιου, τον εξέφρασε πολύ θλίψη και, παραβιάζοντας την ειρηνευτική συνθήκη με τους Έλληνες, πήγε να εκδικηθεί τη δολοφονία του Μαυρίκιου. Τα περσικά στρατεύματα μπήκαν σε πολλά ελληνικά κτήματα, κυρίως στη Συρία, τη Φοινίκη και την Παλαιστίνη, και τα υποτάχθηκαν. Τότε οι άγιοι πατέρες, που πέρασαν τη ζωή τους νηστείας σε αυτές τις χώρες, εγκατέλειψαν τα μοναστήρια και τις έρημες κατοικίες τους και κατέφυγαν όπου μπορούσαν.Την ίδια στιγμή, οι άγιοι Ιωάννης και Σωφρόνιος έφυγαν από την Παλαιστίνη. και μετά την αναχώρησή τους η ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ ελήφθη από τους Πέρσες και το ιερό δέντρο του ζωοστασίου Σταυρού του Χριστού μαζί με τον Πατριάρχη Ζαχαρίας, ήταν σε αιχμαλωσία για δεκατέσσερα χρόνια στην Περσία, στη μεγάλη θλίψη και τη λύπη όλων των χριστιανών. Πριν από την κατάληψη της Ιερουσαλήμ, οι άγιοι Ιωάννης και Σωφρόνιος, όπως ειπώθηκε, πήγαν στην περιοχή της Αντιόχειας και σύμφωνα με το έθιμά τους σαν μέλισσες που πετούν σε λουλούδια και συλλέγουν μέλι, γύρισαν γύρω από όλα τα μέρη όπου είχαν ακούσει για ενάρετους πατέρες και συλλέγοντας μια πνευματική κηρήθρα, μέλι, κατέγραψαν τη ζωή τους στο προαναφερθέν βιβλίο “Limonar”. Όταν τα περσικά στρατεύματα άρχισαν να πλησιάζουν εκεί, έπλευαν στην Αίγυπτο, στην Αλεξάνδρεια το 1828 , όπου έκαναν το ίδιο. Έφεραν μεγάλο όφελος σε όλους τους χριστιανούς απογόνους, περιγράφοντας τις πράξεις και τις διδασκαλίες πολλών ιερών πατέρων που είδαν με τα μάτια τους και ακούστηκαν με τα αυτιά τους. Ο Άγιος Σωφρόνιος, όταν έφτασε στην Αλεξάνδρεια, δεν είχε ακόμη ακρωτηριαστεί ως μοναχός, όπως φαίνεται από το εξήντα ενάτο κεφάλαιο του Λιμοναρικού, όπου ο δάσκαλος του Σωφρόνιου, Ιωάννης Εβιράτ, λέει τα εξής:
– Ήρθαμε στην Αλεξάνδρεια, εγώ και ο Κύρος 1829 Σωφρόνιος, ο αδελφός μου, πριν τον τολμηρή και πήγα στον Πάπα Πάπα , τον ενάρετο σύζυγο και τον υπηρέτη του Θεού, στο Άββα του 1830 .
Και στο κεφάλαιο εκατόν δέκα, λέει επίσης:
– Ο κύριός μου Σοφρονί και εγώ πήγαμε στη Λαύρα, δεκαοκτώ συνοικίες από την Αλεξάνδρεια το 1831 , σε έναν γέρο, έναν πολύ ενάρετο Αιγύπτιο, και του είπα:
– Κύριε και πατέρα, πείτε μας τη λέξη πώς να ζούμε ο ένας με τον άλλο. Ο κύριος σοφιστής (Sofroniy) θέλει να εγκαταλείψει τον κόσμο και να γίνει μοναχός.
Τότε ο παλαιότερος μας είπε:
«Κάνεις καλά, παιδιά, να αφήσεις τον κόσμο για τη σωτηρία της ψυχής σου, να καθίσεις στη σιωπή σου στο κελί σου, να φυλάξεις τις σκέψεις σου και να προσευχηθείς με αγωνία με την ελπίδα για τον Θεό», θα σου δώσει το μυαλό Του και θα διαφωτίσει το μυαλό σου.
Από εδώ μπορεί κανείς να δει την καταπληκτική αρετή του Αγίου Χάστε Σωφρονίου: αυτός ήταν λαϊκός, εργάστηκε τόσο σκληρά, επισκέπτοντας μοναστήρια και ερήμους σε διαφορετικούς χρόνους, και με τέτοιο ζήλο αναζητούσε το πνευματικό του όφελος, σαν να ξεκινήσει το μονοπάτι της σωτηρίας. μοναχός, διεξάγοντας μια ενάρετη μοναστική ζωή. Στη συνέχεια, ο ίδιος του ήταν δάσκαλος από τον δάσκαλό του κατά τη διάρκεια της ασθένειας που τον αντιμετώπισε, από την οποία πίστευε ότι θα πεθάνει και είχε ένα όραμα. γι ‘αυτό ο δάσκαλός του γράφει στο εκατό και δεύτερο κεφάλαιο τα εξής: «Όταν ο αδελφός μου Σοφρόνιος ο σοφός ήταν κοντά στο θάνατο, βρισκόμασταν δίπλα του με τον ηγούμενο Ιωάννη Σολαστικό και ο Σωφρόνιος μας είπε: μου φάνηκε ότι έκανα κάποιο δρόμο και είδα μια ολόκληρη χορωδία κοριτσιών που είπε με διασκέδαση: Ο Σοφρόνιος ήρθε, ο Σοφρόνι παντρεύτηκε! Επομένως, τα κορίτσια χαρούμενα μπροστά του, ότι το ίδιο το όνομά του σημαίνει αγνότητα ».
Εδώ έγραψε ο δάσκαλός του γι ‘αυτόν. Αφού ανέβηκε από την ασθένεια και ήταν ήδη μοναχός, δούλευε ακόμα πιο σκληρά και έβλεπε τη σωτηρία του και τη σωτηρία άλλων.
Εκείνη την εποχή, η αίρεση Sevirov του 1832 εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο , και οι δύο πολέμησαν με αιρετικούς πολύ με τον δάσκαλο. σοφός και καλά διάβασμα στη θεία γραφή, υποστήριξαν με τους αιρετικούς και τους νίκησαν. Γι ‘αυτό, ο Άγιος Πατριάρχης Αλεξανδρείας, Ιωάννης ο Ευσεβής του 1833, τους αγαπούσε πολύ και τους σεβαστούσε ως ειλικρινούς φίλους που τον βοήθησαν ενάντια στους αιρετικούς και τον παρηγορούσαν στη θλίψη.Στη ζωή του, που γράφτηκε από τον Λεόντιο, επίσκοπο της Νάπολης, λέγεται ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Ευσεβής είχε έθιμο να καθίσει στην είσοδο της εκκλησίας τις Τετάρτες και τις Παρασκευές , επιτρέποντας σε οποιονδήποτε επιθυμεί να έρθει ελεύθερα στον εαυτό του και να ακούσει τις ανάγκες του καθενός και να βοηθάει τις διαφωνίες και τις διαφωνίες. έτσι δημιούργησε τον κόσμο ανάμεσα στους ανθρώπους. Αν συνέβαινε ότι κανείς δεν ήρθε σε αυτόν όταν καθόταν έτσι, και κανείς δεν τον ρώτησε για τίποτα, τότε σηκώθηκε λυπημένος και με δάκρυα άφησε για το σπίτι του, λέγοντας:
– Σήμερα, ο ταπεινός Ιωάννης δεν βρήκε τίποτα, δεν έφερε τίποτα στον Θεό για τις αμαρτίες του.
Ο ευλογημένος Σωφρόνιος (εν λόγω), ο φίλος του, παρηγορώντας τον, του είπε:
“Ακριβώς, πατέρα, πρέπει να διασκεδάσετε τώρα, γιατί τα πρόβατά σας ζουν ειρηνικά χωρίς διαμάχες και διαμάχες, όπως οι άγγελοι του Θεού”.
Από αυτό μπορεί να δει κανείς σε ποιο σεβασμό και αγάπη ο άγιος Πατριάρχης είχε τον Άγιο Σωφρόνιο με τον δάσκαλό του.
Και οι δύο αυτοί άγιοι προσπαθούσαν συνήθως κάθε μέρα να μαθαίνουν κάτι καινούργιο, βλέποντας ή ακούγοντας κάτι χρήσιμο για τον εαυτό τους.Και τα ακόλουθα συνέβησαν με αυτά, όπως μας λέει ο Ιωάννης.
– Ο κύριος Σωφρόνιος ο Σοφός πήγε στο σπίτι του Στεφάνου Φιλόσοφου, ο οποίος έζησε στο δρόμο προς την εκκλησία της Αγίας Θεοτόκου, που χτίστηκε από τον πατριάρχη Ευλογιά ανατολικά του μεγάλου Τετραφίλ.υπήρχε μια υποδούλα. Όταν ήρθαμε στο σπίτι του φιλοσόφου και χτύπησε στην πύλη, ο πύργος μας είπε:
“Ο κύριός μου εξακολουθεί να αναπαύεται, περιμένετε λίγο.” Τότε είπα στον κύριό μου Σωφρόνιο:
– Ας πάμε στο Tetrafil και μένουμε εκεί.
Αυτός ο τόπος γίνεται σεβαστός από τους κατοίκους της Αλεξάνδρειας: λένε ότι ο Τσάρος Αλέξανδρος της Μακεδονίας έφερε από την Αίγυπτο τα λείψανα του ιερού προφήτη Ιερεμία και έβαλε εκεί όταν ίδρυσε αυτή την πόλη προς τιμήν του. Έχοντας φθάσει εκεί, δεν βρήκαμε κανέναν εκεί, εκτός από τους τρεις τυφλούς, και σιωπηλά κάθισαμε δίπλα τους με τα βιβλία τους.Σε συνομιλία μεταξύ τους, ένας τυφλός είπε στον άλλο:
– Φίλε, πώς είσαι τυφλός;
Και απάντησε:
– Ήμουν ναυπηγός στη νεολαία μου. όταν πετάξαμε από την Αφρική, έπρεπε να κοιτάξω πολύ τη θάλασσα. πριν από τα μάτια μου έγινε αγκάθι, και πήγα τυφλή.
Στη συνέχεια, ένα άλλο, στο ερώτημα του πόσο τυφλός ήταν, απάντησε:
– Εργάστηκα σε ένα γυάλινο εργοστάσιο και κάποτε, κάνοντας αχνά το γυαλί, κάηκα. έτσι από τη φωτιά έχασα την όρασή μου.
Αφού έλεγαν την αιτία της τύφλωσής τους, δύο τυφλοί ρώτησαν τον τρίτο πως ήταν τυφλός.
Τους απάντησε:
– Όταν ήμουν νέος, δεν ήθελα να δουλεύω και να δουλεύω, αλλά μου άρεσε να είμαι τεμπέλης. να είμαι πεινασμένος και να μην έχω να φάω, άρχισα να κλέβω και να κάνω πολλά κακά. Μόλις είδα: μεταφέρουν για να θάψουν έναν νεκρό άνδρα ντυμένο με ακριβά ρούχα. Πήγα μετά τους αχθοφόρους για να δω πού τον έβαλαν. οι νεκροί θάφτηκαν κοντά στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη. όταν έπεσε το βράδυ, άνοιξα την κρύπτη, πήγα εκεί και πήρα τα πάντα από τους νεκρούς, αφήνοντας μόνο ένα πουκάμισο πάνω σε αυτό. Βγαίνω από την κρύπτη και κακές σκέψεις λένε μέσα μου: επιστρέψτε, πάρτε το πουκάμισο, γιατί είναι πολύ καλό. Και επέστρεψα, καταραμένος να βγάλω το πουκάμισό μου και να αφήσω τον νεκρό άνδρα γυμνό. Και ο νεκρός σηκώθηκε, κάθισε μπροστά μου, σήκωσε τα χέρια του και με τα δάχτυλά του έκοψε το πρόσωπό μου και μου έσβησε τα δύο μάτια.Τότε, καταραμένος, μόλις βγήκα από την κρύπτη από μια τέτοια καταστροφή και πόνο. Έτσι έγινα τυφλός!
Ακούγοντας αυτό, ο κύριό μου Σοφρόνυ μου έλεγε και αφήσαμε τους τυφλούς. Και ο Σοφρώνιος μου είπε:
– Αλήθεια, ο πατέρας Ιωάννης, σήμερα δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο να μάθει, έμαθαν αρκετά χρήσιμα πράγματα που κανείς δεν μπορεί να κρύψει από τον Θεό.
Από εδώ είναι σαφές πως και οι δύο άγιοι, ο Ιωάννης και ο Σωφρόνιος, φροντίζουν για τα καθημερινά οφέλη τους. Με τις λέξεις “σήμερα δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο να μάθουμε, σήμερα μάθαμε αρκετά χρήσιμα πράγματα” δείχνει ότι κάθε μέρα προσπάθησαν να κερδίσουν κάποια οφέλη για τον εαυτό τους.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αλεξάνδρεια, ο ευλογημένος Σωφρόνιος περιέγραψε τα θαύματα των ιερών μαρτύρων Κύρου και Ιωάννη σε ευγνωμοσύνη για την επούλωση των ματιών του, διότι όταν τα μάτια του έβλαψαν και έτρεξε με προσευχή και πίστη σε αυτούς τους άγιους μέτριους γιατρούς, ζητούσαν θεραπεία στην εκκλησία τους στην Αλεξάνδρεια. ως εκ τούτου, τους προσκύνησε με ειλικρίνεια. Λίγα χρόνια αργότερα, η Αίγυπτος, όπου βρισκόταν η Αλεξάνδρεια, απειλήθηκε από την περσική εισβολή και οι ευλογημένοι πατέρες Ιωάννης και Σωφρόνιος έπρεπε να φύγουν και από εκεί. και ο Αγιότατος Πατριάρχης Ιωάννης ο Ελεήμων έφυγε από το φόβο των βαρβάρων. Μαζί του πήγαν στην Κωνσταντινούπολη και επιβιβάστηκαν στο πλοίο, θέλοντας να είναι με εκείνον που δεν ήθελε να χωριστεί από αυτά. Στο δρόμο, ο άγιος πατριάρχης αρρώστησε και πέθανε στην πατρίδα του Alsafunt. ο σοφός Σωφρόνιος τίμησε την όμορφη ζωή του και τα αμέτρητα έλεος με έναν αξιέπαινο τάφο. μετά την ταφή του πατριάρχη, πήγε στην αρχαία Ρώμη, μαζί με τον δάσκαλό του Ιωάννη και με μια αδελφότητα συγκεντρωμένη γύρω από αυτούς, μέχρι δώδεκα ανθρώπους. έχοντας ζήσει για πολλά χρόνια στη Ρώμη, ο μοναχός Ιωάννης, ο δάσκαλος Σωφρόνιος, ήδη γέρος, πήγε στον Κύριο. Πεθαίνοντας, κληρονόμησε στον αγαπημένο του μαθητή και στον πνευματικό γιο Σωφρόνιο ο ευλογημένος να μην θάψει το σώμα του στη Ρώμη, αλλά να το βάλει σε ένα ξύλινο καβούρι και να το πάρει στο όρος Σινά. αν δεν είναι δυνατό να φτάσουμε στο Όρος Σινά από φόβο για μια επίθεση από τους βάρβαρους, τότε θάβουμε τα λείψανά του στη κανέλα του Αγίου Θεοδόσιου το 1834 , όπου ο μοναχός Ιωάννης ήταν αρχικά μοναχός. Έτσι το έκανε. Όπως η Παλαιά Διαθήκη Ιωσήφ, που έφερε το σώμα του Ιακώβ από την Αίγυπτο στον τάφο των πατέρων του ( Γεν. 50: 12-13 ), πήρε το σώμα του Ιωάννη, τον πνευματικό του πατέρα, από τη Ρώμη το 1835 , και ταξίδεψε με τους αδελφούς του στα ελληνικά εδάφη. Αφού έπεσε στην Ασκαλόν το 1836 και έμαθε ότι ήταν αδύνατο να βρεθεί από τους βαρβάρους στο Όρος Σινά το1837 , ήρθε στην Ιερουσαλήμ, καταλήφθηκε από τους Πέρσες, και έθαψε το σώμα του πνευματικού πατέρα του στον Θεοδοσίου Κινούβια και ο ίδιος παρέμεινε με τον αδερφό του στην Ιερουσαλήμ. τότε ο πατριαρχικός θρόνος καταλαμβάνεται από τον Μόντεστο, αντί του πατριάρχη Ζαχαρία, ο οποίος καταλήφθηκε στην Περσία μαζί με τον τίμιο Σταυρό. Λίγο μετά την άφιξη του Αγίου Σωφρόνιου από τη Ρώμη στην Παλαιστίνη, ο Θεός συμφώνησε να επιστρέψει από την αιχμαλωσία στην Ιερουσαλήμ το ιερό σταυρό δέντρο και τον Πατριάρχη Ζαχαρία. Συνέβη έτσι. Ο στρατιώτης Ηρακλής, έχοντας σκοτώσει τον βασανιστή βασιλιά Φούκου το 1838 και κατέλαβε τον ελληνικό θρόνο του 1839 , ξεκίνησε έναν πόλεμο με την Περσία και, έχοντας κερδίσει πολλές νίκες επί των στρατευμάτων του Χοζρόι, κατείχε τις πόλεις του για επτά χρόνια. Τότε ο Σύρος, ο γιος του Χοζρόι, έχοντας σκοτώσει τον πατέρα του και τον εαυτό του να γίνεται περσικός βασιλιάς, προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τον Έλληνα βασιλιά Ηράκλειο. και ο βασιλιάς Ηράκλειος έκανε την πρώτη προϋπόθεση για ειρήνη που ο περσικός βασιλιάς παραχώρησε την Ιερουσαλήμ στους Έλληνες και επέστρεψε το τίμιο δέντρο του Τιμίου Σταυρού και μαζί του τον πατριάρχη Ζαχαρία. Αυτό εκπληρώθηκε: με μεγάλη τιμή, μετά από δεκατέσσερις χρόνια αιχμαλωσίας, το σταυροειδές δέντρο επιστράφηκε από την Περσία, το οποίο ο ίδιος ο Τσαρ Ηρακλή έφερε στους ώμους του στην ιερή πόλη (όπως γράφτηκε στις 14 Σεπτεμβρίου). Ο Αγιώτατος Πατριάρχης Ζαχαριάχ πήρε πάλι τον θρόνο του. Λίγα χρόνια αργότερα, το τίμιο δέντρο του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου από τον ίδιο βασιλιά Ηράκλειο μεταφέρθηκε από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη, έτσι ώστε κάποιος μεγάλος χριστιανικός θησαυρός να μην συλληφθεί ξανά από τους εχθρούς: πράγματι, πάλι η Ιερουσαλήμ ελήφθη από εχθρούς, όπως θα περιγραφεί παρακάτω. Ο Πατριάρχης Ζαχαρίας δεν παρέμεινε πολύς στο θρόνο μετά την επιστροφή του από την αιχμαλωσία και πήγε στον Κύριο και ο Μόντεστ ήταν και πάλι διάδοχος του στο θρόνο, αλλά ζούσε μόνο δύο χρόνια. μετά το θάνατο του Μόντεστ, ο Άγιος Σωφρόνιος εξελέγη στο πατριαρχείο στην Ιερουσαλήμ. Εκείνη την εποχή, μια αίρεση μονοθεϊτών, δηλαδή μονοτονών ανθρώπων, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του Χριστού, μέσα στις δύο φύσεις Του, θεϊκές και ανθρώπινες, προέκυψε μία βούληση και μία δράση, σαν να μην είχε κάθε δική της ιδιαίτερη δράση και επιθυμία. όσοι διακηρύσσουν ένα τέτοιο δόγμα βλάπτουν τον Χριστό, αναγνωρίζοντάς τον ως ατελές και στις δύο φύσεις. Αυτή η αίρεση περιγράφεται με περισσότερες λεπτομέρειες στη ζωή του Μαξίμου ο Ομολογητής , 21 Ιανουαρίου. Η αίρεση ήταν ιδιαίτερα υποστηρικτική και διανεμήθηκε από τον Κύριο Πατριάρχη Αλεξανδρείας, έχοντας συγκεντρώσει ένα τοπικό συμβούλιο στη θέση του και τον διέταξε να το πιστέψει. ακολουθήθηκε από τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Σέργιος, ακολουθούμενος από τον Πύρο και άλλους. πολλοί υπέφεραν τότε χωρίς να δέχονται αυτήν την αίρεση. Ο Πατριάρχης Πατριάρχης Ιεροσολύμων Άγιος Σοφρονίος αντέδρασε σε μεγάλο βαθμό σε αυτήν την αίρεση και, έχοντας συγκεντρώσει ένα τοπικό συμβούλιο, διέπραξε αυτή την αίρεση των συνομηλίκων του και έστειλε παντού πίνακες διαταγμάτων του συμβουλίου του, οι οποίοι διαβιβάστηκαν αργότερα στο Έκτο Οικουμενικό Συμβούλιο, εγκρίθηκαν από τους ιερούς πατέρες και έγιναν αποδεκτοί ως ορθόδοξοι. Ο Άγιος Σωφρόνιος έγραψε επίσης πολλά χρήσιμα λόγια στην Εκκλησία του Χριστού, τις διδασκαλίες και τους ύμνους και τις ζωές ορισμένων αγίων, όπως η Αγία Παναγία της Αιγύπτου, που ζούσε περισσότερο από τη συνηθισμένη ανθρώπινη ζωή όπως οι άγγελοι στην έρημο το 1840 . Πέρασε καλά την εκκλησία του Θεού , εμποδίζοντας το στόμα των αιρετικών και οδηγώντας τους μακριά, όπως τους λύκους, από το κοπάδι των λέξεων.
Και πάλι, με την άδεια του Θεού, συνέβη η εισβολή των βαρβάρων στη Συρία και την Παλαιστίνη, αλλά όχι οι Πέρσες, αλλά οι Μοχάμεντ, το 1841που πήραν για πρώτη φορά την πόλη της Δαμασκού και έπειτα πολιορκίασαν την πόλη του Ιερουσαλήμ και δύο χρόνια αργότερα την κατέλαβαν. Όταν ο ελληνικός στρατός στη Συρία νικήθηκε από αυτούς και ο κυβερνήτης Σέργιος δολοφονήθηκε, ο Πατριάρχης Αθανάσιος Σωφρόνιος με τους Παλαιστίνιους Χριστιανούς δεσμεύθηκε στην ιερή πόλη. Το λόγο του μιλάει στους ανθρώπους την ημέρα της Γεννήσεως του Χριστού κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. σε αυτόν, όπως ο νέος Ιερεμία, θρηνεί την καταστροφή και την ερήμωση των ιερών θέσεων που επέτρεψε ο Θεός για ανθρώπινες αμαρτίες. Συγκεκριμένα, εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ήταν αδύνατο να γιορτάσουμε την ημέρα της Γεννήσεως του Χριστού σύμφωνα με το έθιμο στη Βηθλεέμ, δεδομένου ότι η Βηθλεέμ ήταν ήδη στα χέρια του Αγάγκαρ. Στο τέλος του δεύτερου έτους της πολιορκίας, οι ακραίοι Χριστιανοί αναγκάστηκαν να παραδοθούν στους εχθρούς και να ανοίξουν την πόλη σε αυτούς. Πριν όμως, ο Πατριάρχης Σωφρονίτης Αδελφός του έστειλε τις συνθήκες ειρήνης στον πρίγκιπα του Άγκαρ Ομάρ, όπου ο πρώτος δεν έπρεπε να προκαλέσει καμία βία και δυσαρέσκεια στη χριστιανική πίστη και την ιερή Εκκλησία του Θεού. Omar έκανε μια υπόσχεση για να εκπληρώσει αυτό και άλλες προϋποθέσεις. Όταν έλαβε χώρα η συμφωνία, οι χριστιανοί άνοιξαν τις πύλες της πόλης στον αρχηγό της Αγίας. αυτός, υποκριτικός και πονηρός, προσποιήθηκε ότι ήταν ταπεινός και ταπεινός, όπως ένα πρόβατο, που ήταν μέσα σε ένα αρπακτικό λύκο, ντυμένος με κουρελιασμένα ρούχα από τρίχες καμήλας, εισήλθε στην πόλη με τα πόδια και ρώτησε πού πήγε η εκκλησία του Σολομώντα να κάνει τις άθελες προσευχές του εκεί. Η Αγιότητά του Σωφρόνια βγήκε να τον συναντήσει και, βλέποντάς τον σε τέτοια υποκριτική μορφή, είπε:
– Εδώ, θα υπάρχει ένα βδέλυγμα της ερήμωσης σε ένα ιερό μέρος, που προβλέπεται από τον προφήτη Δαβίδ!
Και φώναξε πολύ μαζί με όλους τους χριστιανούς και έπεισε τον πρίγκιπα να απογειώσει τα χάρτινα κουρέλια του και να ντυθεί με πριγκιπάτα ρούχα που του ταιριάζουν. Έτσι, η ιερή πόλη πήρε το άγαρ και ο χριστιανισμός καταπιεσμένος από τη βαριά δουλεία. Και αυτός ο πονηρός πρίγκιπας του Αγάγκαρ δεν διατήρησε τις συνθήκες ειρήνης που υποσχέθηκαν στον Αγιότατο Πατριάρχη Σωφρόνιο και άρχισε να προκαλεί πολλά προβλήματα στους Ιεροσολύμους χριστιανούς. Υπό το πρίσμα αυτό, ο Άγιος Σωφρόνιος έκλαιγε διαρκώς και προσευχόταν στον Θεό να πάρει την ψυχή του από τη γη των ζωντανών, ώστε να μην τον δει περισσότερο από τις κακοτυχίες των χριστιανών και το βδέλυγμα της ερήμωσης, κακοποιώντας τους ιερούς τόπους – και ακούστηκε σύντομα να τελειώνει τη λυπηρή του ζωή και πέρασε το 1842 από την γήινη, χλιαρή Ιερουσαλήμ σε ουράνια χαρά, στην κατοικία όλων εκείνων που γελούν για τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας, δόξα σ ‘αυτόν για πάντα. Αμήν.
* * *
1823
Από ελληνικά.
1824
Η Δαμασκός – η κύρια, πλουσιότερη εμπορική πόλη της Συρίας, μια από τις παλαιότερες σε ολόκληρο τον κόσμο, βρίσκεται βορειοανατολικά της Παλαιστίνης, με τον ποταμό Μπαράδα να διέρχεται από αυτήν, σε μια όμορφη και γόνιμη πεδιάδα, με την ανατολική σόλα του Αντι Λιβάνου. Και σήμερα, η Δαμασκός, μέρος της τουρκικής αυτοκρατορίας, είναι μία από τις πλουσιότερες πόλεις της Ασίας και έχει μέχρι 150.000 κατοίκους. Στην ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού, η Δαμασκός είναι αξιοσημείωτη στο ότι το πρώτο κήρυγμα της Αγίας Επάνω Η μεταγωγή του Παύλου στον Χριστιανισμό έγινε εδώ ( Πράξεις 9: 1-43 ).
1825
Αναθ. Ο John Climacus από είκοσι χρόνια αποδέχτηκε τον μοναχισμό και για τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής του ήταν ηγούμενος του μοναστηριού Sinai, πέθανε 80 ετών, περίπου 606. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 30 Μαρτίου. Είναι κυρίως γνωστός ως ο μεταγλωττιστής του διάσημου οδηγού της μοναστικής ζωής με τον τίτλο: “Σκάλα του Παραδείσου” – Κλίμακας του Παραδείσιου, επομένως πήρε το όνομα Σκάλα. εδώ η μοναστική ζωή τους παρουσιάζεται ως ένας τρόπος συνεχούς και δύσκολης αναρρίχησης της κλίμακας της πνευματικής αυτο-βελτίωσης. αυτή η άνοδος επιτυγχάνεται μέσα από τον αγώνα με τα πάθη και τα κακά του και ο μοναχός βρίσκει την κύρια βοήθεια στη συνεχή σκέψη του θανάτου.
1826
Π.χ. κοσμικές επιστήμες.
1827
Το 787, εναντίον της αίρεσης των εικονομάχων, που απέρριψαν το σεβασμό των εικόνων.
1828
Η Αλεξάνδρεια είναι μια περίφημη πόλη που ιδρύθηκε από τον Μεγάλο Αλέξανδρο το 333 π.Χ. στις ακτές της Μεσογείου, στην Κάτω (Βόρεια) Αίγυπτο, στο στόμιο του ποταμού Νείλου. Η Αλεξάνδρεια μετά τη Ρώμη ήταν η πρώτη πόλη στη θάλασσα και χρησίμευσε ως κέντρο εμπορίου, βιομηχανίας και ιδιαίτερα παγανιστικής εκπαίδευσης, στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού – εστία της χριστιανικής διαφώτισης. Ο Χριστιανισμός έφερε εδώ σύμφωνα με την παράδοση του Αγ. Σημειώστε περίπου. 59-60Επί του παρόντος, η Αλεξάνδρεια (στα τουρκικά και τα αραβικά – Iskander) είναι μία από τις πιο οχυρωμένες λιμενικές πόλεις και τα σημαντικότερα σημεία εμπορίας στη Μεσόγειο, με πληθυσμό άνω των 230.000 κατοίκων.
1829
Κύριε, πατέρα.
1830
Το ίδιο πράγμα.
1831
Πεδίο – ήταν περίπου 690 fathoms.
1832
Ο Βόρειος, ο πατριάρχης της Αντιόχειας, ήταν ένας από τους κύριους υπερασπιστές της μονοφυσικής αίρεσης, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο Χριστός, αν και γεννήθηκε από δύο φύσεις ή φύσεις, δεν συμμορφώνεται σε δύο, επειδή όταν ο Θεός ενσάρκωσε το Λόγο, η ανθρώπινη φύση που τον γνώριζε έχασε όλη του την πραγματικότητα και μπορεί μόνο πνευματικά διαφορετικό από το θεϊκό.
1833
Ιωάννης ο Ελεήμων († 617) – Πατριάρχης Αλεξανδρείας, υιός αξιωματούχου στη νήσο Κύπρος. αφού έχασε την οικογένειά του, αφιέρωσε την ασκητική ζωή και τη φροντίδα των φτωχών και παρόλο που δεν ήταν ούτε μοναχός ούτε κληρικός, εκλέχτηκε, κατόπιν αιτήματος του λαού, του πατριάρχη. Έχοντας γίνει πατριάρχης, καταμέτρησε πρώτα όλους τους φτωχούς στην Αλεξάνδρεια και, διανέμοντας όλη του την περιουσία, έστειλε γενναιόδωρη ελεημοσύνη στον τάφο του Κυρίου, έδωσε καταφύγιο στους φτωχούς και εξαγόρασε τους φυλακισμένους. Όταν οι κάτοικοι της Αλεξάνδρειας, φοβούμενοι την εισβολή των Περσών, άρχισαν να διασκορπίζονται, ο Ιωάννης πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να ζητήσει στρατεύματα για να υπερασπιστεί την πόλη. Αλλά πέθανε στο δρόμο (617). η μνήμη του γιορτάζεται στις 12 Νοεμβρίου.
1834
Ο Μεγάλος Θεόδωρος-Ρωμαίος αυτοκράτορας από 379 έως 395 γρ. Κατά τη βασιλεία του, η χριστιανική πίστη ιδρύθηκε τελικά στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
1835
Η Ρώμη – η κύρια πόλη του ρωμαϊκού κράτους (τώρα το ιταλικό βασίλειο) βρίσκεται στη μέση της Ιταλίας, και στις δύο πλευρές του ποταμού Τίβερη όταν ρέει στη θάλασσα.
1836
Ο Ασκτάλον είναι μία από τις πέντε κύριες πόλεις των Φιλιστών ( Τζ. 1: 18). Ο Ηρώδης ο Μεγάλος το υπέροχα το χαρακτήριζε ως την πατρίδα του.Ήδη από τον Μεσαίωνα, ήταν ένα στρατιωτικό λιμάνι και καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών (1191).
1837
Το Όρος Σινά είναι στην πραγματικότητα μια ομάδα βουνών αποτελούμενη από πετρώματα από γρανίτη, κομμένα και περιστοιχισμένα από απότομες και τραχιά κοιλάδες, ανάμεσα στους Άραβες που σήμερα ονομάζεται Όρος Τουρ ή Τζεμπέλ – Τουρ – Σίνα, βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο των διάσημων κλάδων της Μαύρης Θάλασσας, που αποτελούν τη χερσόνησο του Σινά. Αποτελείται από τρεις οροσειρές. Στην πραγματικότητα, το Όρος Σινά, στο οποίο οι Ισραηλίτες μπήκαν στο Σύμφωνο με τον Θεό και έλαβε τις εντολές του νόμου από αυτόν, αντιπροσωπεύει την υψηλότερη νοτιοανατολική κορυφή της μεσαίας κορυφογραμμής, ενώ η χαμηλότερη, βορειοδυτική κορυφή είναι το όρος Κόριβ.
1838
Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Φωκάς βασιλεύει από το 602 έως το 610.
1839
Ο Ηράκλειος βασιλεύει από 610 έως 641 γρ.
1840
Έχει διατηρηθεί μεγάλος αριθμός έργων από τον Άγιο Σωφρόνιο και αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους θεολόγους – δογματιστές. Εκτός από το συμβιβαστικό μήνυμα που περιέχει το δόγμα της Αγίας Τριάδας, την ενσάρκωση του Θεού του Λόγου και την ενότητα της υποστάσεως (εναντίον του Νέστοριου) και της δυαδικότητας των φύσεων (ενάντια στον Ευτύχιο), τα λόγια του είναι αξιοσημείωτα: 1) για το βάπτισμα του Σωτήρος- την προστασία δύο φύσεων στον Ιησού Χριστό περίπου δύο πράξεις και διαθήκες. 2) για το σταυρό, δύο λέξεις? ο δεύτερος από αυτούς θέτει το δόγμα της νηστείας και της γιορτής της λατρείας του σταυρού ανάμεσα στην μεγάλη νηστεία μας. 3) απολογία του Βασιλείου του Μεγάλου σχετικά με την ερμηνεία του από τις λέξεις θυσις και ουσια 4) στη συνάντηση, 5) η λέξη για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. 6) μια λέξη στον έπαινο του st. Η Μαρία της Αιγύπτου, από την οποία οι αρχικοί τόποι δίνονται στις πράξεις του Οικουμενικού Συμβουλίου VII, 7) Ο θρύλος της ζωής των μαρτύρων Κύρου και Ιωάννη. 8) «Η εξήγηση της λειτουργίας», ένα από τα θαυμάσια έργα σε θεολογικούς όρους. 9) “Trident”, ξεκινώντας από τις ημέρες της Σαρακοστής και τελειώνοντας με την γιορτή της Αναλήψεως. 10) τροπάρια ή συζυγική σχισάρρα των ωρών της γιορτής της Γεννήσεως του Χριστού, με τον πλήρη αριθμό ωρών · 11) η σειρά των ωρών οδήγησε. φτέρνα με stichera, όχι αρκετά παρόμοια με την τρέχουσα. 12) stichera για αγιασμό την ημέρα των Θεοφανίων. 13) μερικά ποιητικά έργα. 14) Τέλος, με την αξιοπρέπεια του ιερομόναχου, ο Άγιος Σωφρονίος αναθεώρησε και διόρθωσε τον «χάρτη της μονής του Σαβά των Αγιετών».
1841
Άραβες.
1842
Σμύρνη – η περίφημη αρχαία εμπορική πόλη της Ιωνίας, στην ανατολική ακτή του Αιγαίου (ή το Αρχιπέλαγος). Η εκκλησία της Σμύρνης ιδρύθηκε από την Αγ. Ο Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος. Η Σμύρνη σήμερα ανήκει στους Τούρκους, αλλά η χριστιανική πίστη εξακολουθεί να διατηρείται και να ανθίζει εκεί.
