ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΘΦΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ
Απόδοσις τής Εορτής
τής Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
Сретение Господне. Византия, XII в.
Местонахождение: США, Нью-Йорк, Метрополитен-Музей
Ὑπαπαντή τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
Εικόνα βυζαντινή τού 12ου αιώνα μ.Χ.
πού ευρίσκεται στό Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης
Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἠμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἠμῶν, χαριζόμενον ἠμὶν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.\
Κοντάκιον
Ἦχος α’.
Ὁ μήτραν παρθενικὴν ἁγιάσας τῷ τόκῳ σου, καὶ χεῖρας τοῦ Συμεὼν εὐλογήσας ὡς ἔπρεπε, προφθάσας καὶ νῦν ἔσωσας ἠμᾶς Χριστὲ ὁ Θεός. Ἀλλ’ εἰρήνευσον ἐν πολέμοις τὸ πολίτευμα, καὶ κραταίωσον Βασιλεῖς οὖς ἠγάπησας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.
Ὁ Οἶκος
Τῇ Θεοτόκῳ προσδράμωμεν, οἱ βουλόμενοι κατιδεῖν τὸν Υἱὸν αὐτῆς, πρὸς Συμεὼν ἀπαγόμενον, ὃν περ οὐρανόθεν οἱ Ἀσώματοι βλέποντες, ἐξεπλήττοντο λέγοντες· θαυμαστὰ θεωροῦμεν νυνὶ καὶ παράδοξα, ἀκατάληπτα, ἄφραστα, ὁ τὸν Ἀδὰμ δημιουργήσας βαστάζεται ὡς βρέφος, ὁ ἀχώρητος χωρεῖται ἐν ἀγκάλαις τοῦ Πρεσβύτου, ὁ ἐπὶ τῶν κόλπων ἀπεριγράπτως ὑπάρχων τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ, ἑκὼν περιγράφεται σαρκί, οὐ Θεότητι, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.
Μεγαλυνάριον
Σήμερον ἡ Πάναγνος Μαριάμ, τῷ Ναῷ προσάγει, ὥσπερ βρέφος τὸν Ποιητήν, ὃν ἐν ταῖς ἀγκάλαις, ὁ Πρέσβυς δεδεγμένος, Θεὸν αὐτὸν κηρύττει, κἂν σάρκα εἴληφε.
ΑΘΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
(σελίδες 1367 – 1376)
ΑΘΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
Βιβλίον καλομευνον[sic] Εκλόγιον τουτέστιν οι ωραιότεροι Βίοι των αγίων /
Εκ του μεταφραστού Συμεώνος, εκλελεγμένοι,
και εις κοινήν μεταφρασθέντες διάλεκτον, παρά Αγαπίου μοναχού του Κρητός.
Ενετίησιν: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, αψηθ’. 1799.
(σελίδες 222 – 229 )
Ο Άγιος Μάρτυς Νικηφόρος
Мч. Никифор.
Фреска церкви свт. Николая.
Монастырь Ставроникита. Афон. 1546 год.
Феофан Критский и Симеон.
Μάρτυς Νικηφόρος.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ.
στο Ιερό Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου
τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους
έργο τών αγιογράφων Θεοφάνη τού Κρητός και τού Συμεών
Τὸν ἐκ παλαιοῦ κλητικὸν Νικηφόρον,
Τμηθέντα γνῶθι πρακτικὸν Νικηφόρον.
Φασγάνῳ ἀμφ’ ἐνάτῃ Νικηφόρε, δειροτομήθης.
Βιογραφία
O Άγιος Νικηφόρος έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Βαλεριανού (253 – 259 μ.Χ.) και Γαληνού (259 – 268 μ.Χ.), και συνδεόταν στενά με κάποιον ιερέα ονόματι Σαπρίκιο, ο οποίος έτρεφε μεγάλο μίσος κατά του Νικηφόρου γιατί πίστευσε στα λόγια κάποιου συκοφάντη. O Νικηφόρος ζητούσε επανειλημμένα από τον ιερέα να του πει τον λόγο και να τον συγχωρέσει, όμως μάταια.
Мч. Никифор.
Фреска собора Святой Софии в Киеве. 1040-е годы.
Μάρτυς Νικηφόρος.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1040 μ.Χ.
στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας στο Κίεβο, Ουκρανία
Святой мученик Никифор.
Фреска 1208 – 1209 годы.
церкви Богородицы в монастыре Студеница, Сербия.
Μάρτυς Νικηφόρος.
Τοιχογραφία (Fresco) μεταξύ τών ετών 1208-1209 μ.Χ.
στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου
τής Ιεράς Μονή Στουντένιτσα. Σερβία.
Мч. Никифор Антиохийский, Сирский
Фреска Неф. XIV век
Церковь св. Николая.
Монастырь Печь Патриаршия.
Косово. Сербия.
Μάρτυς Νικηφόρος.
Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώνα μ.Χ.
στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου
τής Πατριαρχικής Ιεράς Μονή Πεκίου (Πετς). Κοσσυφοπέδιο. Σερβία.
Неизвестный мч. и мч. Никифор.
Фреска. Церковь Христа Пантократора. Дечани. Косово. Сербия. Около 1350 года.
Άγνωστος Άγιος και ο Μάρτυς Νικηφόρος.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1350 μ.Χ.
στον Ιερό Ναό τού Χριστού Παντοκράτορα.
τής Ιεράς Μονή Βισόκι Ντέτσανι. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία.
Όταν το 257 μ.Χ. ξέσπασε μεγάλος διωγμός κατά των Χριστιανών, συνελήφθησαν πολλοί επίσκοποι και ιερείς μεταξύ των οποίων και ο Σαπρίκιος. Μόλις ο Άγιος διέκρινε μεταξύ των συλληφθέντων και τον Σαπρίκιο, τρέχει και πέφτει στο γόνατά του και τον παρακαλεί με δάκρυα να τον συγχωρήσει. O Σαπρίκιος αρνείται πεισματικά. Μετά το μαστίγωμα που δέχθηκε ο Νικηφόρος τον πλησιάζει και πάλι, ασπάζεται τις πληγές του και του ζητά να του δώσει έστω και την τελευταία στιγμή την ευλογία του. O Σατρίκιος ανένδοτος, τον απομακρύνει και οδηγείται για αποκεφαλισμό. Η άρνηση και η αδιαλλαξία του Σαπρίκιου, τον καθιστούν ανάξιο στο μάτια του Θεού. Χωρίς πλέον την δύναμη της θείας χάρης, δεν άντεξε τα βασανιστήρια και την ώρα του αποκεφαλισμού λυγίζει και ζητά να θυσιάσει στο είδωλα. Μόλις το άκουσε ο Νικηφόρος, τρέχει και τον παρακαλεί να ανακαλέσει την άρνησή του.
Εκνευρισμένοι τότε οι δήμιοι, αποκεφαλίζουν τον Νικηφόρο και έτσι αξιώνεται εκείνος το στέφανο του μαρτυρίου, ενώ ο Σαπρίκιος το στίγμα της ατιμίας.
. Миниатюра Минология Василия II.
Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Άθληση Αγίου Μάρτυρος Νικηφόρου . Μικρογραφία (Μινιατούρα)
στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β ‘. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη.
Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη
ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ
Святогорской Лавре поклонились
мощам святителя Тихона и мученика Никифора
Απότμημα Ιερών λείψανων του Αγίου Τύχωνα (αριστερά) και τού Αγίου Μάρτυρας Νικηφόρου (δεξιά) στην Λάβρα τού Κιέβου. Ουκρανία
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἀγάπη τοῦ Κτίσαντος, καταυγασθεῖς τὴν ψυχήν, τοῦ νόμου τῆς χάριτος, ἐκπληρωτῆς ἀκριβής, ἐμφρόνως γεγένησαι, ὅθεν καὶ τὸν πλησίον, ὡς σαυτὸν ἀγαπήσας, ἤθλησας Νικηφόρε, καὶ τὸν ὄφιν καθεῖλες, ἐντεῦθεν ἐν ὁμονοίᾳ, ἠμᾶς διατήρησαν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Χορός Ἀγγελικός.
Ἀγάπης τῷ δεσμῷ, συνδεθείς Νικηφόρε, διέλυσας τρανῶς, τήν κακίαν τοῦ μίσους· καί ξίφει τήν κάραν σου, ἐκτμηθείς ἐχρημάτισας, Μάρτυς ἔνθεος, τοῦ σαρκωθέντος Σωτῆρος· ὃν ἱκέτευε, ὑπέρ ἡμῶν τῶν ὑμνούντων, τήν ἔνδοξον μνήμην σου.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ παρθένος σήμερον.
Πτερωθεὶς Ἀοίδιμε, τῇ τοῦ Κυρίου ἀγάπῃ, καὶ τὸν τούτου ἔνδοξε, Σταυρὸν ἐπ’ ὤμων βαστάσας, ᾔσχυνας τοῦ διαβόλου τὰς μεθοδείας, ἤθλησας μέχρι θανάτου καὶ ἀληθείας· διὰ τοῦτο ἀνεδείχθης, ὁπλίτης μύστης, Θεοῦ τῆς Χάριτος.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ἐντολῶν τοῦ Κυρίου ἐκπληρωτής, πεφηνὼς κατηλλάγης τῷ δυσμενεῖ, πρὸς σὲ τὴν διάνοιαν, τὴν αὐτοῦ Μάρτυς ἔχοντι, καὶ τὴν διὰ ξίφους, τελείωσιν εἴληφας, ἀντ’ ἐκείνου Μάκαρ, Θεοῦ σε καλέσαντος· ὅθεν νικηφόρον, φερωνύμως δειχθέντα, αὐτὸς ἐστεφάνωσεν, ὡς Δεσπότης ἀξίως σε, Ἀθλοφόρε, ἀήττητε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.
Ὁ Οἶκος
Τὴν τοῦ Παύλου σαφῶς διδασκαλίαν ἐπόθησας, καὶ τοῖς στέρνοις τοῖς σοῖς Ἔνδοξε κατεφύτευσας, βοῶν· Ἡ ἀγάπη οὐκ ἀσχημονεῖ, αὕτη τὸν Κτίστην ἄνθρωπον τέλειον ἡμῖν ἐχαρίσατο, δι’ ἀγάπην πάντα ὑπέμεινεν, ἥλους καὶ σταυρόν, ὄξος καὶ ἐμπτύσματα, λόγχῃ ἐπάγη πλευρὰν ἁγίαν, δι’ ἧς ἀνέβλυσεν ἡμῖν αἷμα καὶ ὕδωρ θεουργόν, ὃν ποθήσας, ἐφάνης νικηφόρος, ὡς καὶ τῇ κλήσει, ὁπλίτης, μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΟΣΤΟΦ
Στη μεγάλη Συριακή Αντιόχεια, ζούσαν – ένας συγκεκριμένος πρεσβύτερος, που ονομάζεται Σαπρίκιος, και ένας κοινός – πολίτης Νικηφόρος. Είχαν τέτοια αγάπη ο ένας για τον άλλο και ήταν τόσο φιλικοί που κάποιοι τους θεωρούσαν τους αδελφούς τους.
Μετά από πολλά χρόνια τέτοιας φιλίας, τον ζητούσε αυτός που μισεί όλα τα καλά, τον διάβολο, και έσπειρε τέτοιες μυρωδιές εχθρότητας σε αυτές που δεν ήθελαν καν να συναντηθούν ο ένας στον άλλον στο δρόμο: έτσι μισούσαν ο ένας τον άλλο. και όσο και μεταξύ τους κυριάρχησε η αγάπη και η φιλία, τόσο πολύ μετά, σύμφωνα με τη δράση του Σατανά, το μίσος και η εχθρότητα που ψήθηκαν ο ένας εναντίον του άλλου.
Έχοντας ζήσει πολύ καιρό με τέτοιο μίσος και εχθρότητα, ο Νικηφόρος, αφού έφτασε στον εαυτό του και συνειδητοποίησε ότι ο διάβολος έβγαζε αυτή την εχθρότητα, άρχισε να ζητά από τους φίλους και τους γείτονές του να πάνε στον πρεσβύτερο Σάπρικα και να τον συγχωρήσουν να μετανοήσει και αγάπη με την ίδια αγάπη? αλλά ο πρεσβύτερος δεν ήθελε να αφήσει την εχθρότητά του εναντίον του.
Τότε ο Νικηφόρος έστειλε και πάλι άλλους φίλους με το ίδιο αίτημα, αλλά ο πρεσβύτερος δεν ήθελε να τους ακούσει. Απορρίπτει επίσης την τρίτη φορά που έστειλε και δεν άκουσε τις προσευχές τους, και έτσι δεν έδωσε κλίση στο έλεος για να συγχωρήσει τον αδελφό του, επιζητώντας ταπεινά τη συγχώρεση. Αντίθετα, σκληρύνοντας την καρδιά του, παρέμεινε αμείλικτη, ξεχνώντας τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος είπε: “Θα συγχωρεσθείτε και θα συγχωρεθείτε” (Λουκάς 6:37). Και πάλι: “Εάν προσφέρετε το δώρο σας στο θυσιαστήριο και εκεί θα θυμηθείτε ότι ο αδελφός σας έχει κάτι εναντίον σας, αφήστε το δώρο σας εκεί πριν από το θυσιαστήριο και πρώτα να συμβιβαστείτε με τον αδερφό σας και έπειτα έρθετε και δώστε το δώρο σας. .. Επειδή αν συγχωρείς τους ανθρώπους τις παραβάσεις τους, ο Ουράνιος Πατέρας σου θα σε συγχωρήσει επίσης » (Ματ.5: 23-24 · 6:14).
Τότε ο Νικηφόρος, βλέποντας ότι ο πρεσβυτέρος του Σαπύρη δεν ήθελε να δεχθεί αναφορές γι ‘αυτόν, πήγε στον ίδιο τον εαυτό του και, ακουμπώντας στα πόδια του, του είπε:
– Συγχώρεσέ με, πατέρα, για χάρη του Κυρίου συγχωρούμε.
Και ο Σαπρίκιος δεν τον έβλεπε καν. ήταν άνθρωπος χωρίς έλεος και δεν είχε ούτε την αγάπη ούτε το φόβο του Κυρίου. επειδή ήταν χριστιανός και πρεσβύτερος, έπρεπε να συγχωρήσει τον αδελφό του χωρίς αίτημα. Επειδή δεν είχε συγχωρεθεί, ο Νικηφόρ πήγε από αυτόν συγχέοντας και απορρίφθηκε.
Την εποχή εκείνη – υπό την εποχή του Βαλεριανού και της Γαλλιανής 1 – ως χριστιανός, ο Σαπρίκιος συλληφτήθηκε και παρουσιάστηκε στον αρχηγό των βασανιστηρίων.
Ο Ηγεμόν ρώτησε:
– Ποιο είναι το όνομά σου;
“Ονομάζεται Σαπρίκα”, απάντησε.
– Τι σου αρέσει; – ρώτησε ο Hegemon.
«Είμαι Χριστιανός», απάντησε ο Σαπρινός.
– Είσαι κληρικός; ρώτησε ξανά ο ηγεμονός.
«Είμαι πρεσβύτερος», απάντησε ο Σαπρινός. Τότε ο Hegemon είπε:
“Οι βασιλιάδες μας, οι κυβερνήτες αυτής της χώρας και όλα τα όρια των Ρωμαίων, Βαλεριανού και Γκαλλιένου, διέταξαν ότι αυτοί που αποκαλούνται Χριστιανοί προσφέρουν θυσίες σε αθάνατους θεούς. και ο οποίος, αψηφώντας, απορρίπτει την βασιλική εντολή, τον ενημερώνει ότι, μετά από κάθε είδους ταλαιπωρία, θα καταδικαστεί σε ένα θλιβερό θάνατο.
Μετά από αυτά τα λόγια, ο Sapriky, που έρχεται στον δαίμονα, είπε:
– Ω, hegemon! εμείς οι Χριστιανοί έχουμε τον βασιλιά, τον Χριστό του Θεού, διότι μόνος Του είναι ο αληθινός Θεός και ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, της θάλασσας και ό, τι είναι μέσα τους. όμως, οι θεοί των ειδωλολάτρες είναι δαίμονες και μπορούν να καταστραφούν από το πρόσωπο ολόκληρης της γης. πώς κάνουν τα ανθρώπινα χέρια, δεν μπορούν να βοηθήσουν κανέναν.
Τότε ο θυμωμένος ηγεμόνας τον διέταξε να τεντώσει τον τροχό και να τον βασανίσει σκληρά. Μεταξύ αυτών των βασανιστηρίων, ο Σαπρίκιος είπε στον hegemon:
– Έχετε δύναμη πάνω στο σώμα μου, δεν έχετε δύναμη πάνω στην ψυχή μου: μόνο ο Ιησούς έχει δημιουργήσει εξουσία πάνω της.
Μετά από αυτό, ο Σάπρικι υπέστη με θαρραλέα όλη την αγωνία που του προκάλεσε.
Βλέποντας τον ως ανέντιμο, ένας σκληρός δικαστής εξέδωσε την ακόλουθη θανατική καταδίκη σε αυτόν:
«Ο Πρεσβύτερος Σαπρίκια, ο οποίος περιφρονόταν την βασιλική εντολή και δεν θέλησε να θυσιάσει τους αθάνατους θεούς και εγκατέλειψε τη χριστιανική αυταπάτη, διατάσσεται να αποκεφαλιστεί με το σπαθί».
Ενώ ο Σαπρίκιος πήγε στην εκτέλεση, ελπίζοντας να δεχτεί το ουράνιο στέμμα του μαρτυρίου, ο ευλογημένος Νικηφόρος, ακούγοντας γι ‘αυτό, έσπευσε να τον συναντήσει και, ακουμπώντας στα πόδια του, είπε:
– Μάρτυρας του Χριστού, συγχωρέστε με, αμάρτησα μπροστά σας!
Το ίδιο δεν του απάντησε τίποτα, γιατί η καρδιά του αγκάλιασε ακόμα από δαιμονική κακία.
Στο περαιτέρω ταξίδι του στον τόπο εκτέλεσης, ο Άγιος Νικηφόρος πάλι πέφτει στα πόδια της Σαπρίκιας λέγοντας:
– Μάρτυρας του Χριστού, συγχωρήστε με για αυτό που αμάρτησα μπροστά σας, σαν άνθρωπος. εδώ είναι ένα στέμμα από τον Χριστό που σας έχει δοθεί από τον ουρανό, αφού δεν τον απορρίψατε, αλλά ομολόγησε το άγιο όνομα Του πριν από πολλούς.
Ο Σαπρίκης, τυφλωμένος από το μίσος και σκληρός για τη συγχώρεση, παρέμεινε αμείλικτος, καθόλου δείχνοντας την πρόθεση να τον συγχωρήσει. Δεν είπε ούτε καν ούτε λόγο στον αδελφό του που τον είχε ζητήσει, έτσι ώστε ακόμη και οι ίδιοι οι βασανιστές να εκπλήσσονται από την πικρία του Sapriky και να λένε στον Νικηφόρο:
«Δεν έχουμε δει ποτέ έναν τόσο τρελό άνθρωπο σαν εσένα: τώρα πρόκειται να πεθάνει και τον πιείτε ακόμη πιο σοβαρά: μπορεί να σας βλάψει με οποιονδήποτε τρόπο;» και γιατί πρέπει να συμφιλιωθείτε με αυτόν που πρόκειται να πεθάνει;
Στον άγιο Νικηφόρο τους απάντησε:
– Δεν ξέρετε τι ζητώ από τον εξομοιωτή του Χριστού, αλλά ο Θεός ξέρει.
Όταν έφτασαν στον τόπο όπου η Σαπρίκια έπρεπε να κόψει με το σπαθί, ο Άγιος Νικηφόρος γύρισε ξανά προς αυτόν:
– Σας προσεύχομαι, ο μάρτυρας του Χριστού, μου είπε, συγχωρέστε με αν έχω αμαρτήσει ενώπιον σας ως άνθρωπος. Pisano: “Ζητήστε και θα σας δοθεί” (Ματ.7: 7) – γι ‘αυτό σας παρακαλώ, και γι’ αυτό συγχωρήστε.
Αλλά ο σκληρός φίλος του, Σαπρίσιος, δεν υποκλίθηκε σε τέτοιες προσευχές. δεν θυμάται τα λόγια του Κυρίου: “Ο Ιησούς είπε σε αυτόν: Αγάπησε τον Κύριο τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά … αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου” (Κατά Ματθαίον 22: 37, 39). αλλά αφού έκλεισε τα αυτιά της καρδιάς και του σώματός του, παρέμεινε σαν κωφάς ασπιδής, απορρίπτοντας την προσευχή που τον προκαλεί. Έτσι, ο Σαπρίκιος δεν τήρησε ό, τι ειπώθηκε στο Ευαγγέλιο, ότι όποιος συγχωρεί τον πλησίον του, ο ίδιος θα συγχωρεθεί και δεν άκουσε τα λόγια του Κυρίου: «Με τι μέτρο μετράτε, θα μετρηθεί σε σας» (Ματ.7: 2). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κύριος, ο δίκαιος Δικαστής, με τη δίκαιη κρίση Του, απέσυρε τη χάρη Του από τον Σαπρίκιο και αμέσως έπεσε μακριά από τον Κύριο και έχασε το στέμμα του μαρτυρίου που υφαίνει από αυτόν
Όταν οι βασανιστές είπαν στη Σάπρικα: “γλίστρησε τα γόνατά σου, για να κόψουμε το κεφάλι σου”, τους είπε:
– Γιατί θέλεις να με κόψεις;
Οι πολεμιστές απάντησαν:
– Για το γεγονός ότι δεν θέλατε να κάνετε θυσίες στους θεούς και παρεξηγήστε τη βασιλική εντολή για χάρη ενός συγκεκριμένου ανθρώπου που ονομάζεται Χριστός.
Ακούγοντας αυτό, οι καταραμένοι Sapriky τους είπαν:
«Μη με σκοτώνεις, γιατί θα εκπληρώσω ό, τι θέλουν οι βασιλιάδες: Θα προσκυνήσω τους θεούς και θα τους θυσιάσω».
Έτσι το μίσος έβλεπε την καρδιά της Σαπρίγια! Τον απέρριψε από τη χάρη του Θεού και, πριν να βασανιστεί και να μην απορριφθεί από τον Χριστό, αντί να δεχτεί τη στέμμα του μάρτυρος της δόξας, παραιτήθηκε από την αιώνια ζωή και έγινε αποστάτης.
Ακούγοντας αυτά τα τρελά λόγια της Σάπρικας, Νικηφόρος, με δάκρυα στα μάτια του, τον ικέτευσε:
– Μην το κάνετε αυτό, αγαπημένο παίρνω! Μην απορρίπτετε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό! Μην καταστρέφετε το στέμμα του ουρανού, το οποίο εσείς πλέκετε μεταξύ των παθήσεών σας! εδώ στην πόρτα είναι ο Κύριος Χριστός, ο οποίος θα σας εμφανιστεί ξανά και θα σας δώσει αιώνια ζωή για αυτόν τον προσωρινό θάνατο, τον οποίο ήρθατε να πάρετε στον τόπο αυτό.
Ο Σαπρίκης δεν άκουσε τις προσευχές του: βιάστηκε στον αιώνιο θάνατο, χάνοντας ταυτόχρονα την άπειρη ζωή, την οποία έπρεπε να αντιληφθεί μέσα από ένα χτύπημα του σπαθιού.
Ο Άγιος Νικηφόρος, βλέποντας ότι ο Σαπρίκιος είχε αποτύχει εντελώς από την ιερή πίστη και απορρίφθηκε από τον Χριστό, τον Αληθινό Θεό, άρχισε να φωνάζει με τους θύτες με δυνατή φωνή:
– Είμαι Χριστιανός και πιστεύω στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, στον οποίο απορρίφθηκε ο Σαάπιος. έτσι με κόψατε αντί για Σαπρίκια.
Οι πολεμιστές, που δεν τολμούσαν να τον σκοτώσουν χωρίς τις εντολές του hemeon, ήταν πολύ έκπληκτοι που έδωσε εθελοντικά τον θάνατό του, αναφωνώντας αρκετά ελεύθερα:
– Είμαι χριστιανός και δεν θα προσφέρω θυσίες στους θεούς σου!
Έπειτα, ένας από τους βασανιστές, που εμφανίστηκαν στον hegemon, του ανακοίνωσε ότι ο Σαπρίκιος είχε υποσχεθεί να θυσιάσει στους θεούς, αλλά υπάρχει ένα συγκεκριμένο, πρόσθεσε, που θέλει να πεθάνει για τον αποκαλούμενο Χριστό και γι ‘αυτό φωνάζει δυνατά:
– Είμαι χριστιανός, δεν θα προσφέρω θυσίες στους θεούς σου και δεν θα υπακούσω στις βασιλικές εντολές!
Ακούγοντας αυτό, ο ηγεμόνας διέταξε τη Σάπρικα να απελευθερωθεί και ο Νικηφόρ αντί να τον κόψει με το σπαθί. Έτσι, ο ιερός μάρτυρας δολοφονήθηκε για τον Χριστό, την ένατη ημέρα του μήνα 2 Φεβρουαρίου και με χαρά πήγε στον Ιησού Χριστό, για να δεχτεί το στέμμα του από τη δεξιά και να σταθεί στο πρόσωπό Του σαν άγιοι μάρτυρες που υμνούν τον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα στην Τριάδα του Θεού, σε αυτόν είναι τιμή και λατρεία, δόξα και δύναμη για πάντα, αμήν.
________________________________________________________________________
1 Βαλεριανού βασιλεύει από 253 έως 259, ο γιος του Gallien βασιλεύει από 260-268 g. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα του, έγινε από τον Caesar και συν-ηγεμόνα.
2 Ο άγιος μάρτυρας Νικηφόρος υπέστη και πέθανε για το έτος 257.
