Τρἰτη 10 Σεπτεμβρίου 2019

 

Λόγος εἰς τὸ Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Ἁγίου Φωτίου τοῦ Μεγάλου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. ( Ν Ε Ο )

 

 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἁγ. Νικολάου Καβάσιλα

 

 

 

Πάσας ἀληθῶς, Ἄννα, νικᾷς μητέρας,
Μήτηρ ἕως ἂν σὴ γένηται θυγάτηρ.
Ἐξάγαγε πρὸς φῶς Θεομήτορα ὀγδόῃ Ἄννα.

 

«Ἀποκάλυψαν πρὸς Κύριον τὴν ὁδόν σου καὶ ἔλπισον ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ αὐτὸς ποιήσει» (Ψαλμός λστ’ στ. 5). Φανέρωσε στον Κύριο με εμπιστοσύνη το δρόμο και της επιδιώξεις και της ανάγκες της ζωής σου και έλπισε σ’ Αυτόν και Αυτός θα κάνει εκείνα που ζητάς και χρειάζεσαι. Μ’ αυτή την εμπιστοσύνη και ελπίδα, ο Ιωακείμ και η Άννα ικέτευαν προσευχόμενοι το Θεό να της χαρίσει παιδί, να το έχουν γλυκεία παρηγοριά στα γεράματα της. Και την ελπίδα της ο Θεός έκανε πραγματικότητα. Της χάρισε την Παρθένο Μαριάμ, που ήταν ορισμένη να γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου και να λάμψει σαν η πιο ευλογημένη μεταξύ των γυναικών. Ήταν εκείνη, από την οποία έμελλε να προέλθει Αυτός που θα συνέτριβε την κεφαλή του νοητού όφεως. Στην Παλαιά Διαθήκη δόθηκαν της προτυπώσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου. Μία είναι και η βάτος στο Σινά, την οποία ενώ είχαν περιζώσει φλόγες φωτιάς, αυτή δεν καιγόταν. Ήταν απεικόνιση της Παρθένου, που θα γεννούσε το Σωτήρα Χριστό και συγχρόνως θα διατηρούσε την παρθενία της. Έτσι, η Άννα και ο Ιωακείμ, που ήταν από το γένος του Δαβίδ, με την κραταιά ελπίδα που είχαν στο Θεό απέκτησαν απ’ Αυτόν το επιθυμητό δώρο, που θα συντροφεύει τον κόσμο μέχρι συντέλειας αιώνων.

 

 

 

 

Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα

Ἡγοῦντο Μηνοδώρα καὶ Μητροδώρα,
Καὶ Νυμφοδώρα δῶρα σαρκὸς αἰκίας.
Θεινόμεναι δεκάτῃ δωρώνυμοι ἔκθανον αἱ τρεῖς.

 

Βιογραφία

Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων της έκαναν της τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν της απασχολούσαν. Η μόνη της φροντίδα ήταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ» (Α’ προς Τιμόθεον, β’ 9). Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή.

Мцц. Минодора, Митродора, Нимфодора.
Фреска 1318 год.
Благовещенской церкви монастыря Грачаница. Сербия (Косово).
Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1318 μ.Χ.
στον Ιερό Ναό τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου
τής Ϊεράς Μονής Γκρατσάνιτσα. Κοσσυφοπέδιο Σερβία.

Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη της. Γι’ αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά της πλήθος κόσμου.

Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε της τρεις αδελφές. Βλέποντας, της τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και της βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια.

Της υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν της ψυχές της στο νυμφίο της Χριστό (290 μ.Χ.). Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα της, αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από της χριστιανούς.

Мучение свв. Минодоры, Митродоры, Нимфодоры. .
Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Μαρτύριο τών Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας
Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τού Βασίλειου Β. τό ἔτος 985 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη.
Τώρα ευρίσκεται στην Βιβλιοθήκη του Βατικανού. Ρώμη.

 

Минодора, Митродора, мц. (10 сентября)
Менологий на 10-13 сентября
Византия. Греция; XIV в.; памятник:
Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion);
10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд.
Бодлеанская Библиотека
Μαρτύριο τών Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας .
Μηνολόγιο 10 – 13 Σεπτεμβρίου
Βυζαντινή Μηνολόγιο τού 14ου αιώνα μ.Χ.
Τώρα ευρίσκεται στην Αγγλία. Οξφόρδη.
Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library)

 

Мучение свв. Минодоры, Митродоры, Нимфодоры.
Фреска. 1547 г.
Афон (Дионисиат).
Тзортзи (Зорзис) Фука
Μαρτύριο τών Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας .
Τοιχογραφία ( Fresco.) τού έτους 1547 μ.Χ.
στήν Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
¨Εργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Fuca.

 

Мученичество Святых Минодоры, Митродоры и Нимфодоры.
Фреска монастыря Ватопед на Святой Горе Афон.
Μαρτύριο τών Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας .
Τοιχογραφία ( Fresco.)
στήν Ιερά Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.

 

Мучение свв. Минодоры, Митродоры, Нимфодоры.
Фреска. Около 1350 года.
Церковь Христа Пантократора. Дечани. Косово. Сербия.
Μαρτύριο τών Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας .
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1350 μ.Χ.
στον Ιερό Ναό Χριστού Παντοκράτορος
τής Ιεράς Μονής Βισόκι Ντέτσανι . Κοσσυφοπέδιο. Σερβία

 

 

 

 

 

 

ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ 
ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ-ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

 

 

 

Ιερά Λείψανα

Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Μηνοδώρας βρίσκονται στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Παναγίας Γουμένισσας Κιλκίς.

Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Μητροδώρας βρίσκονται στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Παναγίας Γουμενίσσης Κιλκίς, Αγάθωνος Φθιώτιδος και Πετράκη Αθηνών.
Η δεξιά της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Ζερμπίτσας Σπάρτης.

Απότμημα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Νυμφοδώρας βρίσκεται στη Μονή Παναγίας Γουμένισσας Κιλκίς.

 

Η Ιερά Μονή Πετράκη κατέχει αποθησαυρισμένην την τιμίαν κάραν της Αγίας Μητροδώρας.

(Η τιμία κάρα της Αγ.Νυμφοδώρας ευρίσκεται εις Μονήν Αγ.Παύλου Άθω και της Αγ.Μηνοδώρας εις Μονήν Μεγ.Λαύρας Άθω)

Ιερά Μονή Ιβήρων – Άγια Λείψανα του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Νέστορος, του Οσίου Ιλαρίωνος, των Αγίων μαρτύρων Μηνοδώρας, Νυμφοδώρας, και Μητροδώρας,…

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας.
Τᾶς τρεῖς ἔνδοξους Παρθένους καὶ Ἀθληφόρους θεόφρονας, τᾶς συνδεδεμένος ἐνθέως, ἀδελφικὴ οἰκειότητι, τᾶς καλλιρόους πηγᾶς τῆς εὐσέβειας, τᾶς ἀναβλύζουσας, μαρτυρικῶν ἀγώνων χάριν ἀέναον, τὴν θείαν Μηνοδώραν, καὶ τὴν Μητροδώραν τὴν ἔνδοξον, σὺν τὴ κλυτὴ Νυμφοδώρα, τὴ ἐν πάσι καρτερόφρονι, πάντες οἱ τρυφῶντες τῶν ἄθλων αὐτῶν, συνδραμόντες ὕμνοις τιμήσωμεν αὑταὶ γὰρ τὴ Τριάδι, ὑπὲρ ἠμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσι.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὸν τρισάριθμον σύλλογον καὶ θεόπλοκον τῶν αὐτάδελφων παρθένων στέψωμεν θείαις ᾠδαῖς· ἀνδρικῶς γὰρ τὸν ἐχθρὸν κατετροπώσαντο· ὅθεν προϊστάντι ἡμῶν τῶν βοώντων ἐκτενῶς· χαῖρε, σεμνὴ Μηνοδώρα, σὺν Μητροδώρα τῇ θείᾳ καὶ Νυμφοδώρα τῇ θεόφρονι.

Минея – Сентябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в.
Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναίο – Σεπτέμβριος (τεμάχιο). Εικονίδιο. Russ. Αρχές τού 17ου αιώνα,
στήν Εκκλησία καί τό Αρχαιολογίκό Γραφείο τής Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς.
Ὑπὲρ Τριάδος καρτερῶς ἐναθλούσαι, τὸν πολυμήχανον ἐχθρὸν ἐτροπώσασθε, ἀδελφικῶς τῷ πνεύματι συνδούμεναι, ὅθεν εἰσωκίσθητε, σὺν ταὶς πέντε Παρθένοις, πρὸς τὸν ἐπουράνιον, Ἀθληφόροι νυμφῶνα, καὶ σὺν Ἀγγέλοις τῷ παμβασιλεῖ, ἐν εὐφροσύνῃ ἀπαύστως παρίστασθε.

 

 

ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
(μετάφραση Google)

Άγ;ίου Δημήτριου Ροστόφ
Βίοι των αγίων

 

Ο βίος καί τά μαρτύρια των Αγίων Μαρτύρων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας
Μνήμη 10 Σεπτεμβρίου

Τρεις παρθένες – Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα – προσφέρθηκαν ως δώρο στην Αγία Τριάδα. Άλλοι φέρνουν δώρα στον Θεό από τα υπάρχοντά τους, όπως μόλις τους έδωσαν οι τρεις βασιλείς της ανατολής χρυσάφι, λιβάνι και μύρο 5696 (βλ. Ματθαίος 2:11 ). οι παρθένοι άγιοι έφεραν στο Θεό δώρα από τους εσωτερικούς τους θησαυρούς. Τον έφερε χρυσό, αντί της ψυχής του, δεν εξαργυρώνονται με φθαρτά πράγματα, με το χρυσό, και το τίμιο Αίμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Lamb, 5697 (βλ. 1Πέτ.1: 19)? αντί για θυμίαμα, έφεραν μια καθαρή συνείδηση ​​λέγοντας μαζί με τον Απόστολο: «Επειδή είμαστε το άρωμα του Χριστού» 5698 ( 2 Κορ. 2:15) · αντί για μύρο, έφεραν ως δώρο στον Κύριο το ίδιο το σώμα, αφού το έδωσαν πίσω στις πληγές για τον Χριστό στην παρθενία. Η Παναγία ήταν σταθερά πεπεισμένη ότι ο Κύριος δεν απαιτεί τον προσωρινό μας πλούτο αλλά τον εαυτό μας, όπως είπε κάποτε ο Δαβίδ: “Εσύ είσαι ο Κύριός μου. Δεν χρειάζεστε τα οφέλη μου ” ( Ψαλμός 15: 2 ). Ως εκ τούτου, θυσιάστηκαν στον Θεό, όπως φαίνεται σαφώς από την αγία ζωή τους και το θαρραλέο πόνο.
Η Παναγία γεννήθηκε στη Βιθυνία 5699 . Οι αδελφές στη σάρκα, παρέμειναν αδελφές και στο πνεύμα: επειδή προτιμούσαν ομόφωνα να υπηρετούν τον Θεό καλύτερα από το να είναι δούλοι στον κόσμο και όλη του την αναστάτωση. Επιθυμώντας να διατηρήσουν μαζί με την ψυχή και το σώμα τους αμαυρωμένες και τέλεια καθαρότητα να ενωθούν με τον καθαρό τους Νυμφίο, τον Χριστό Κύριο, οι αγίοι παρθέντες ακολούθησαν το αίτημά Του: “Γι ‘αυτό, βγείτε από τη μέση τους και χωρίστε τον εαυτό σας, λέει ο Κύριος, και μην αγγίζετε τον ακάθαρτο. και θα σε δεχθώ ” ( 2 Κορινθίους 6:17 ).Πάνω απ ‘όλα, έχοντας αγαπήσει την αγνότητα των κοριτσιών και γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι να διατηρηθεί αυτή η αγνότητα ανάμεσα σε έναν λαό επιρρεπή σε πορνεία και αδιάκοπη αμαρτία, οι αγίοι παρθένες άφησαν την ανθρώπινη κοινωνία και απομονώθηκαν από ολόκληρο τον κόσμο και εγκαταστάθηκαν σε ένα απομονωμένο μέρος. Ακριβώς όπως τα νερά των ποταμών που ρέουν στη θάλασσα, μόνο συγχωνεύονται με τα θαλάσσια νερά, χάνουν αμέσως τη γλυκύτητά τους και γίνονται αλμυρά – και η πνευματική καθαρότητα, που βρίσκεται στη μέση του κόσμου, δεν μπορεί παρά να πιάσει το λυπημά της. Έτσι, η κόρη του Ιακώβ, Ντίνα, κράτησε την παρθένο καθαρότητα της μέχρι που έδωσε την εαυτού της στην ειδωλολατρική πόλη Σίεμη. αλλά μόλις γνώρισε τις κόρες της που ζούσαν εκείνη την πόλη και μπήκε σε κοινωνία μαζί τους, κατέστρεψε αμέσως την παρθενία της 5700 . Αυτός ο κόσμος με τις τρεις κόρες του – η σφοδρή επιθυμία της σάρκας, η λαγνεία των οφθαλμών και η υπερηφάνεια της ζωής5701 (βλέπε 1 Ιωάννης 2:16 ) – είναι η ίδια Σέχεμ και δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο, μόλις βλάψει αυτούς που έχουν αγάπη γι ‘αυτόν η ρητίνη μαυρίζει εκείνους που το αγγίζουν, και ο κόσμος κάνει τους λάτρεις του άσχημο και ακάθαρτο. Ευλογημένος λοιπόν είναι αυτός που αποφεύγει τον κόσμο, για να μην κηλιδώσει τον εαυτό του με την ακαθαρσία του.ευλογημένοι είναι αυτές οι τρεις παρθένες που έφυγαν από τον κόσμο και από τις κακές του κόρες. Οι κοσμικές βρωμιές δεν μαυρίζουν τις ιερές παρθένες και παρέμειναν καθαρές, όπως τα λευκά περιστέρια, που πετούσαν στα φτερά της αρετής και το θεϊκό όραμα στα βουνά και τα ερήμματα και θέλοντας να βρουν καταφύγιο, σαν σε μια φωλιά, στη Θεία αγάπη. Έτσι οι ερημίτες που ζουν έξω από τον μάταιο κόσμο, υπάρχει μόνο μία αδιάκοπη επιθυμία για τον Θεό.
Για τους τόπους τους, οι άγιες Παρθένες επέλεξαν ένα ψηλό και έρημο λόφο, που βρίσκεται σε δύο πεδία 5702 από τις θερμές πηγές της Πυθίας 5703. Αφού εγκαταστάθηκαν εδώ, βρήκαν ένα ήσυχο καταφύγιο και αξιόπιστη ειρήνη και πέρασαν τη ζωή τους με νηστεία και αδιάκοπη προσευχή. Οι άγιες Παρθένες έκρυψαν την παρθένο καθαρότητα τους από τα μάτια των ανθρώπων στην έρημο και αύξησαν αυτή την καθαρότητα σε ένα ψηλό λόφο, έτσι ώστε οι άγγελοι να το δουν. ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού, έτσι ώστε, αφού ανακατεύονται από τη σκόνη της γης, είναι πιο βολικό να πλησιάσετε τον ουρανό. Πόσο ενάρετος είναι η ζωή τους μπορεί να κριθεί από τον τόπο της διαμονής τους. Γιατί σημαίνει η έρημος, αν όχι η απόρριψη των πάντων και η μοναξιά; Τι μαρτυρεί ένας ψηλός λόφος, αν όχι για τη Θεία Σκέψη; Τι σημαίνουν τα ζεστά νερά, κάτω από τα οποία εγκαταστάθηκαν οι άγιες Παρθένες αν όχι η ζεστασιά τους για τον Θεό;Πώς οι Ισραηλίτες, να απαλλαγούν από τη δουλεία της Αιγύπτου, έπρεπε να περάσουν την έρημο 5704 ? έτσι οι ιερές παρθένες, που βγήκαν από τον κόσμο, αγαπούσαν τη ζωή της ερήμου. Πώς ο Μωυσής, ανεβαίνοντας σε ένα βουνό, είδε τον Θεό (βλέπε Εξ.44: 4, 6 ). Έτσι, που κατοικούσαν σε ένα ψηλό λόφο και έβαζαν τα μάτια τους προς τον Κύριο, τον εξέταζαν με πνευματικό βλέμμα. Όπως σε μια έρημο, το νερό ρέει από μια πέτρα από ένα χτύπημα μέσα του με μία ράβδο ( Αριθ. 20: 2-11 ). έτσι από τα ταπεινά χτυπήματα στο στήθος έριξε ρεύματα δάκρυα από τα μάτια των ιερών κοριτσιών. Και αυτά τα ζεστά δάκρυα είχαν μια τέτοια δύναμη που οι πηγές των ζεστών υδάτων δεν είχαν: το νερό θα μπορούσε να πλύνει μόνο την σωματική ακαθαρσία, και τα δάκρυα καθαρίστηκαν πνευματικές φάρσες και έκαναν την ψυχή πιο λευκή από το χιόνι. Αλλά τι ήταν εκεί για να καθαρίσει με δάκρυα εκείνους που, αφού έχουν καθαρίσει από κάθε βρωμιά, τόσο σωματική όσο και ψυχική ( 1 Κορ. 7: 1 ), ζούσαν στη γη σαν αγγέλους; Εάν τα δάκρυα από τη μνήμη πολλών αμαρτιών μπορούν να προκύψουν στην καρδιά κάποιου, τότε σε αυτές τις αγνές παρθένες, η κλάση ήρθε μόνο από την αγάπη του Θεού.Γιατί όπου η αγάπη του Θεού καίει με πυρκαγιά, δεν μπορεί παρά να είναι ρεύματα δάκρυα. Αυτή είναι η δύναμη αυτής της φωτιάς, που όταν φουσκώσει σε φούρνο, στην καρδιά κάποιου, πόση φλόγα μεγαλώνει, το κάνει και η δροσιά: για πόση μεγάλη αγάπη είναι τόσο μεγάλη η συγκίνηση.Τα δάκρυα γεννιούνται από την αγάπη · ως εκ τούτου, για τον Χριστό, όταν έκλαιγε για τους νεκρούς Λαζάρους, είπαν: “Κοίτα πώς τον αγάπησε” (Ιωάννης 11:36 ). Οι αγίοι παρθένες φώναζαν, εκτελώντας τις προσευχές τους και αντανακλώντας τον Θεό: επειδή αγάπησαν τον Κύριο τους και ήθελαν να γεμιστούν με την όρασή Του. με δάκρυα, περίμεναν την εποχή που είδαν τον αγαπημένο Νυμφίο του Ουρανού. Κάθε ένας από αυτούς επαναλάμβανε τα λόγια του Δαβίδ: «Όταν έρχομαι και εμφανίζομαι ενώπιον του Θεού, Τα δάκρυά Μου ήταν ψωμί μέρα και νύχτα ” ( Ψαλμός 41: 3-4 ) 5705 . Και φωνάζουμε μέρα και νύχτα, οι άγιοι Παρθένοι είπαν ότι δεν έφτασε ο καιρός όταν θα εμφανιστούμε με την παρουσία του γλυκού νυμφίου μας, Ιησού Χριστού, για να είμαστε ικανοποιημένοι με ένα όραμα για το οποίο και εμείς επιθυμούμε ένα ελάφι να ποθεί πηγές νερού ( Ψαλμός 41: 1 ).
Αλλά “μια πόλη που στέκεται πάνω σε ένα βουνό δεν μπορεί να καταφύγει” ( Ματθαίος 5:14 ) 5706 ? έτσι οι ιερές παρθένες, αν και με την ιδιαίτερη ζωή τους απομακρύνθηκαν εντελώς από τον κόσμο, αποκαλύφθηκαν στους ανθρώπους από τον ίδιο τον Θεό. Η θαυματουργή επούλωση των ασθενών, η οποία πραγματοποιήθηκε μέσω των προσευχών των αγίων παρθένων, όπως και οι δυνατές σάλπιγγες, έφερε τα νέα τους σε όλη τη χώρα. Τότε κυριάρχησε ο κακός Μαξιμιανός και η χώρα της Βιθυνίας κυβερνούσε ο πρίγκιπας Fronton. Έχοντας ακούσει για τις άγιες παρθένες, ο πρίγκιπας διέταξε να τους καταλάβει και να τους φέρει σε αυτόν. Τα Αρνιά του Χριστού, στα οποία τα ερημικά ζώα δεν προκάλεσαν καμιά βλάβη, τραβήχτηκαν από τους ανθρώπους που έμοιαζαν με θηρία και έφεραν στο βασανιστή. Όπως και τρεις άγγελοι, τρία κορίτσια έγιναν στη δίκη των ασεβών. Θα έπρεπε να είχαν εμφανιστεί ενώπιον του Θεού στην Τριάδα στον ένδοξο Θεό και όχι στους αμαρτωλούς ανθρώπους που δεν είναι αντάξιοι να δουν τα πρόσωπα των αγίων παρθένων, που λάμπουν με την αγγελική ομορφιά και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο ίδιος ο δράστης ήταν έκπληκτος πως η ομορφιά αυτή, που δεν είχε δει ποτέ στα βασιλικά παλάτια, θα μπορούσε να διατηρηθεί στην έρημο. Διότι, αν και το σώμα των ιερών παρθένων ήταν εξαντλημένο εξαιτίας της νηστείας και πολλών υποσχέσεων, τα πρόσωπά τους όχι μόνο δεν έχαναν την παρθένο ομορφιά τους, αλλά έθαναν ακόμη περισσότερο με αυτό. Όπου η καρδιά ήταν γεμάτη πνευματική χαρά και χαρά, η ομορφιά του προσώπου δεν μπορούσε να εξασθενίσει: μια χαρούμενη καρδιά, λέει η Αγία Γραφή, κάνει ένα άτομο ευτυχισμένο ( Προς 15:13 ). Υπάρχει επίσης κάτι στην αποχή που, αντί της εξάντλησης, δίνει ομορφιά στα ανθρώπινα πρόσωπα. Έτσι, μόλις ο Δανιήλ και μαζί του τρεις νεαροί, αν και ζούσαν στη νηστεία και στην αποκατάσταση, αλλά στην ομορφιά τους ξεχώριζαν από όλους τους νεαρούς του βασιλιά ( Δανιήλ 1: 5-16 ). Ήταν το ίδιο με τις άγιες παρθένες, και η ομορφιά αυτών των λουλουδιών της ερήμου, οι κόρες του Θεού, ξεπερνώντας όλη την ομορφιά των θυγατέρων του κόσμου, ήταν ακατανόητη για το ανθρώπινο μυαλό.
Ο πρίγκηπας πρώτα ζήτησε από τις ιερές παρθένες ποιο ήταν το όνομά τους και από πού προήλθαν.
Απάντησαν ότι ονομάζονταν Χριστιανοί με το όνομα του Χριστού και κάτω από ιερό βάπτισμα τους δόθηκαν τα ονόματα Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα, ότι ήταν αδελφές και γεννήθηκαν στην ίδια χώρα της Βιθυνίας.
Ο πρίγκιπας συνέχισε την ομιλία του και, ελπίζοντας με την αγάπη να φέρει τις αγίλες παρθένες στην αμαρτωλότητά του, τους είπε:
– Όμορφες παρθένες! Οι μεγάλοι μας θεοί σας αγαπούσαν και σας τιμούσαν με τέτοια ομορφιά. είναι ακόμα έτοιμοι να σας τιμήσουν με μεγάλο πλούτο, μόνο εσείς αποτίσετε φόρο σε αυτούς και μαζί μας να υποκύψουν σε αυτούς και να τους προσφέρουν μια θυσία? Θα σας δώσω έπαινο ενώπιον του βασιλιά. Και όταν σας βλέπει ο βασιλιάς, σας αγαπά και τιμάτε με πολλά δώρα, σε παντρεύεστε με μεγάλους αξιωματούχους, και εσείς, περισσότερο από άλλες συζύγους, θα απολαύσετε τιμή, δόξα και πλούτο.
Τότε η αδελφή μεγαλύτερης ηλικίας, Μηνοδώρα,, είπε:
– Ο Θεός μας δημιούργησε με την εικόνα και την ομορφιά Του. Τον λατρεύουμε, αλλά δεν θέλουμε να ακούμε για άλλους θεούς. τα δώρα και οι τιμές σας είναι εξίσου απαραίτητα για εμάς καθώς κάποιος χρειάζεται σκουπίδια, βαρεθεί κάτω από τα πόδια. Μας υποσχόμαστε από τους ευγενείς σου βασιλιάδες, αλλά ποιος μπορεί να είναι καλύτερος από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, στον οποίο έχουμε απομακρυνθεί πιστά; Με Εκείνη μπήκαμε σε ένα καθαρό γάμο, αποσπάσαμε μαζί Του με τις ψυχές μας και ενωθήκαμε μαζί Του με αγάπη. Αυτός είναι η τιμή μας, η δόξα, ο πλούτος και κανείς, όχι μόνο εσείς και ο βασιλιάς σας, ολόκληρος αυτός ο κόσμος δεν είναι σε θέση να μας χωρίσει.
Η Μητροδώρα, η δεύτερη αδελφή, είπε:
– «Ποια είναι η χρήση του ανθρώπου αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, αλλά βλάπτει την ψυχή του» ( Ματθαίος 16:26 ). Ποια είναι αυτή η ειρήνη για μας εναντίον του αγαπημένου μας Νυμφίου και του Κυρίου μας; Το ίδιο με τη βρωμιά εναντίον του χρυσού, το σκοτάδι στον ήλιο, τη χολή εναντίον του μελιού. Είμαστε για χάρη ενός μάταιου κόσμου ότι θα αλλάξουμε τον Κύριο στην αγάπη και θα καταστρέψουμε τις ψυχές μας; Ποτέ!
“Λέτε πολλά”, είπε ο βασανιστής, “επειδή δεν είδατε το μαρτύριο, δεν δέχτηκες τις πληγές. διαφορετικά θα μιλήσετε όταν τα αναγνωρίσετε.
«Πιστεύεις πραγματικά», απάντησε η νεώτερη αδελφή, Νυμφοδώρα, με τόλμη, «για να μας τρομάξει με μαρτύριο και σκληρές πληγές»; Συλλέξτε εδώ από ολόκληρο το σύμπαν όργανα μαρμαρώ, σπαθιά, πασσάλους, σιδερένια νύχια, καλέστε όλους τους βασανιστές από όλο τον κόσμο, συνδυάστε όλα τα είδη των βασανιστηρίων μαζί και προδώστε τα στο αδύναμο σώμα μας. θα δείτε ότι όλα αυτά τα εργαλεία θα πληγούν σύντομα, όλοι οι βασανιστές θα κουραστούν και όλα τα είδη των ταλαιπωριών σας θα εξαντληθούν, από ό, τι θα απορρίψουμε τον Χριστό μας: το πικρό μαρτύριο γι ‘Αυτόν θα είναι ένας γλυκός παράδεισος για μας και ο προσωρινός θάνατος θα είναι αιώνια ζωή.
Αλλά ο πρίγκιπας συνέχισε να τους πείθει.
«Σας συμβουλεύω», είπε, «σαν πατέρας: ακούστε με, παιδιά, και προσφέρετε μια θυσία στους θεούς μας». Είστε αδερφές: δεν θέλετε να βλέπετε ο ένας τον άλλον σε ντροπή, απογοήτευση και μαρτύριο, δεν θέλετε να δείτε την ομορφιά σας να ξεθωριάζει. Δεν λέω την αλήθεια; Δεν είναι καλό για σας τα λόγια μου; Πραγματικά, σας δίνω πατρική συμβουλή, γιατί δεν θέλω να σας βλέπω γυμνό, ξυλοδαρμένο, βασανισμένο και θρυμματισμένο. Εκπληρώστε τη θέλησή μου, ώστε όχι μόνο από μένα, αλλά και από τον τσάρο, να κερδίσετε χάρη και, έχοντας λάβει όλες τις ευλογίες, να ζήσετε ολόκληρη τη ζωή σας στην ευημερία. Αν δεν με ακούτε τώρα, τότε θα προδώσετε αμέσως με πικρό μαρτύριο και σοβαρές ασθένειες και η ομορφιά σας θα χαθεί.
– Δικαστής! – η καλοσύνη σας είναι δυσάρεστη για μας και οι απειλές σας δεν φοβούνται από εμάς: γνωρίζουμε ότι για να απολαύσετε τον πλούτο, τη δόξα και όλες τις προσωρινές απολαύσεις μαζί σας είναι η ίδια με την προετοιμασία του εαυτού σας αιώνια θλίψη στην κόλαση, το μαρτύριο σημαίνει να κερδίζεις αιώνια χαρά στον ουρανό. Η ευημερία που μας υποσχόμαστε είναι διαρκής. το μαρτύριο που αντιμετωπίζετε είναι προσωρινό. το μαρτύριο που προετοιμάζει ο Κυβερνήτης μας για εκείνους που τον μισούν είναι αιώνιο και το πλήθος του ελέους που έχει αποθηκευτεί από Αυτόν για εκείνους που τον αγαπούν είναι άπειρο. Δεν επιθυμούμε τις φευγαλέες σας ευλογίες και το προσωρινό σας μαστό, δεν φοβόμαστε.φοβόμαστε τους πόνους της κόλασης και αγωνιζόμαστε για τις ευλογίες του ουρανού, επειδή είναι αιώνιες. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι από τότε που αγαπάμε τον Χριστό, τον Νυμφίο μας, θέλουμε ομόφωνα να πεθάνουμε γι ‘αυτόν και να πεθάνουμε μαζί, έτσι ώστε να μπορούμε να δούμε ότι είμαστε αδελφές ακόμη περισσότερο στο πνεύμα παρά στο σώμα. Όπως ακριβώς μας έφερε μια μήτρα στον κόσμο, έτσι και ένας θάνατος θα μας οδηγήσει σε αυτόν τον κόσμο, να μας δεχτεί ένα παλάτι του Σωτήρος και να είναι εκεί για πάντα.
Μετά από αυτά τα λόγια, σήκωσε τα μάτια στον ουρανό και είπε:
– Ο Ιησούς Χριστός, ο Θεός μας! Δεν απορρίπτουμε από σας προ των ανθρώπων, ούτε απορρίπτετε από μας ενώπιον του Ουράνιου Πατέρα σας.
Και πάλι, στρέφοντας προς τον κηδεμόνα, άρχισε να λέει:
– Βασανίζουμε, δικαστής! Δαγκάστε με πληγές που το σώμα σας φαίνεται όμορφο. για το σώμα μας δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερο στολίδι – χωρίς χρυσό, χωρίς μαργαριτάρια, χωρίς πολύτιμα ρούχα, παρά με πληγές για τον Χριστό μας, τις οποίες θέλαμε να δεχτούμε από καιρό.
«Είστε η παλαιότερη σε ηλικία και σε λόγο», είπε ο πρίγκιπας, «και θα έπρεπε να διδάξατε σε άλλους να υπακούσουν τις εντολές του βασιλιά και του δικού μας. και εσείς οι ίδιοι δεν τις ακούτε και τις καταστρέφετε. Σας παρακαλώ: με ακούστε, κάντε ό, τι σας διατάζω, πλώρη στους θεούς, έτσι ώστε οι αδελφές σας, ακολουθώντας το παράδειγμά σας, θα κάνουν το ίδιο.
“Μάταια εργάζεστε, πρίγκιπας”, απάντησε ο άγιος, “μάταια προσπαθήσατε να μας εξαίρεσθε από τον Χριστό και να μας πείσετε να λατρεύετε είδωλα που αποκαλείτε θεούς. Ούτε εγώ ούτε οι αδελφές μου θα το κάνουμε αυτό: γιατί έχουμε μια ψυχή, μία σκέψη, μία καρδιά, που αγαπά τον Χριστό. Επομένως, σας συμβουλεύω να μην σπαταλάτε περισσότερα λόγια, αλλά να μας δοκιμάσετε με την πράξη: μας κτύπησε, πυρκαγιές, μας κάψει, μας συντρίψει σε κομμάτια. τότε θα δείτε αν υπακούμε στην άθερή εντολή σας. Είμαστε ο Χριστός και είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για τον Χριστό.
Αφού άκουσε μια τέτοια ομιλία, ο πρίγκιπας Fronton έγινε έξαλλος και έριξε όλη του την οργή στή Μηνοδώρα. Έχοντας αφαιρέσει τις δύο νεότερες αδελφές, διέταξε να ξετυλίξει εντελώς τη Mηνοδώρα και να την νικήσει. Οι τέσσερις εκτελεστές άρχισαν να χτυπάνε τήν αγία και ο πρόγονος εκείνη την εποχή αναφώνησε: «Αφιερώστε φόρο τιμής στους θεούς και επαίνεσε τον βασιλιά και μην προσβάλλετε τους νόμους μας».
Για δύο ώρες νίκησαν τήν Αγία Μηνοδώρα. Τελικά, ο βασάνιος της είπε:
“Θυσία στους θεούς.”
«Δεν κάνω τίποτα άλλο», απάντησε ο μάρτυρας, «μόλις φτιάξω μια θυσία». Δεν μπορείτε να δείτε ότι θυσίασα όλοι τον εαυτό μου στον Θεό μου;
Κατόπιν ο βασανιστής διέταξε τους υπηρέτες να νικήσουν τον Άγιο Μινόντορ ακόμη πιο σκληρά. Και την χτύπησαν σε όλο το σώμα ανελέητα, συνθλίβοντας τους αρθρώσεις, σπάζοντας τα οστά και σπάζοντας το σώμα.Αλλά η αγία παρθένα, αγκαλιασμένη από τη φλογερή αγάπη και την επιθυμία για τον αθάνατο Νυμφίο της, διέφυγε γενναία το μαρτύριο, σαν να μην αισθανόταν πόνο.
Τέλος, αναφώνησε από το βάθος της καρδιάς της:
– Κύριε Ιησού Χριστό, τη χαρά μου και την αγάπη της καρδιάς μου, σας προσφύγω. την ελπίδα μου, προσεύχομαι σε σας: αποδεχτείτε την ψυχή μου ειρήνη.
Με αυτήν την προσευχή, ο άγιος έχασε το πνεύμα της και πήγε στον αγαπημένο της Νυμφίο, αντί για πολλά πολύτιμα στολίδια, όλα καλυμμένα με πληγές.
Τέσσερις μέρες αργότερα, ο βασανιστής κάλεσε στο δικαστήριο Μητροδώρα και Νυμφοδώρα και διέταξε το νεκρό σώμα του αδελφού της μεγαλύτερης αδελφής να φερθεί και να τοποθετηθεί στα πόδια τους. Το τίμιο σώμα της Αγίας Μηνοδώρας ήταν γυμνό, χωρίς κάλυμμα. καλύφθηκε από τραύματα από το κεφάλι στα πόδια, όλες οι αρθρώσεις συνθλίφθηκαν.Ένα τέτοιο θέαμα προκάλεσε βαθιά συμπόνια για όλους. Ο βασανιστής ήθελε να πει στις νεαρές παρθένες: «Βλέπετε τι συνέβη στην αδελφή σας, το ίδιο θα συμβεί σε σας»? ήλπιζε ότι, υπό την όψη του σώματος της αδελφής του, βασανίστηκε με τέτοια σκληρότητα, οι παρθένες θα φοβόντουσαν και θα εκπλήρωσαν τη θέλησή του. Όλοι όσοι έρχονται, κοιτάζοντας το μυστηριώδες νεκρό σώμα, δεν μπορούσαν να πνίξουν από μόνα τους το φυσικό οίκτο και δεν κρύβουν τα δάκρυα τους: μόνο ο χειραφέτης ήταν σκληρός σαν πέτρα και μόνο έγινε σκληρότερη. Αν και η ίδια η φύση και η αγάπη για την αδελφή της ώθησαν τίς ιερές παρθένες, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα , σε δάκρυα, αλλά ακόμη μεγαλύτερη αγάπη για τον Χριστό τους κράτησε από το κλάμα. Είχαν μια σταθερή ελπίδα ότι η αδελφή τους απολάμβανε ήδη τη διασκέδαση στο σπίτι του Νυμφίου και περιμένοντας τους να κοσμηθούν με τις ίδιες πληγές και να επισπεύσουν να εμφανιστούν ενώπιον του παντοδύναμου Κυρίου. Επομένως, κοιτάζοντας το ιερό σώμα που βρίσκεται μπροστά τους, είπαν:
– Μακάριοι εσείς, η αδελφή μας και η μητέρα μας: έχετε τιμηθεί με στέμμα ενός μάρτυρος και εισήλθετε στο παλάτι του Νυμφίου σας. Προσευχήσου στον ευλογημένο Κύριο, τον οποίο τώρα βλέπεις, ότι τώρα μας διατάζει να έρθουμε προς αυτόν με τον τρόπο σου και μας τιμά να τον προσκυνήσουμε, τον Μεγάλο Θεό, για να απολαύσεις την αγάπη και τη χαρά του αιώνια μαζί του. Και εσείς κυνόδοντες, γιατί παραμένουμε και δεν μας σκοτώνετε; Γιατί να στερήσουμε τη μοίρα της αγαπημένης αδελφής μας;Γιατί δεν μας προσφέρετε αμέσως το κύπελλο θανάτου, με το οποίο θέλουμε, ως το πιο γλυκό ποτό; Λοιπόν, τα οστά μας είναι έτοιμα για κατακερματισμό, τα πλευρά μας είναι έτοιμα για καύση, το σώμα μας είναι για σχίσιμο, το κεφάλι είναι για κοπή, η καρδιά είναι για θαρραλέα υπομονή. Ξεκινήστε τη δική σας επιχείρηση, μην περιμένετε τίποτα περισσότερο από εμάς: δεν θα γονατίσουμε μπροστά στους ψεύτικους θεούς. Βλέπεις πόσο σοβαρά θέλουμε τον θάνατο. Τι περισσότερο θέλετε; Για να πεθάνουμε με την αδελφή μας για τον Χριστό τον Κύριο, τον υπέροχο νυμφίο μας – αυτή είναι η μόνη μας επιθυμία.
Ο δικαστής είδε πόσο άφοβοι ήταν και πίστευαν ότι η επιθυμία τους για θάνατο για τον Χριστό ήταν ασταθής, αλλά προσπάθησε ακόμα να τους φέρει στο ίδιο πνεύμα μαζί του και συνέχισε να τους πείθει με εξαπάτηση.
Αλλά οι αδελφές απάντησαν:
«Πότε θα σταματήσετε, έναν καταραμένο κηδεμόνα, να αντισταθείτε στην αποφασιστική μας απόφαση;» Ξέρετε ότι είμαστε από τη μία ρίζα του κλάδου, ότι είμαστε αδελφές: βεβαιωθείτε ότι έχουμε μια σκέψη. Θα μπορούσατε να το κατανοήσετε από την ίδια αδελφή που βασάνιζατε από εσάς. Αν αυτή, που δεν είχε μπροστά στα μάτια της ένα απλό παράδειγμα θάρρους στο πόνο, έδειξε τέτοια ασυναγώνιστη υπομονή. τότε τι πρέπει να κάνουμε όταν βλέπουμε την αδελφή μας, που μας έδωσε ένα παράδειγμα;Δεν μπορείτε να δείτε πως, παρόλο που βρίσκεται με το στόμα κλειστό, μας διδάσκει με τις ανοιχτές πληγές της και μας προτρέπει σε ένα οδυνηρό κατόρθωμα; Όχι, δεν θα συμμετάσχουμε μαζί της, δεν θα σπάσουμε τη συγγενική μας συμμαχία, αλλά θα πεθάνουμε για τον Χριστό ακριβώς όπως πέθανε. Αποποιούμε τα πλούτη που υποσχεθήκατε. αποκηρύσσουμε τη δόξα και όλα όσα επιστρέφουν ξανά από τη γη στη γη. αποκηρύσσουμε τους θνητούς γαμπρούς, επειδή έχουμε τον Αξιόπιστο: Τον αγαπάμε μόνο και αντί για την προίκα, φέρνουμε το θάνατό μας για να δοθεί αθανασία στην αιώνια, καθαρή και ιερή αίθουσα Του.
Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα τότε ο κραυγαλέας έγινε τρομακτικώς μανιασμένος και αφού αφαιρέθηκε η νεώτερη αδελφή του, διέταξε να κρεμάσει τη Μητροδώρα και να καεί το σώμα της με κεριά. Συνεπώς, βασανίζουν τη Μητροδώρα για δύο ώρες. Το μαρτύριο που υπέφερε,η αγία έθεσε τα μάτια του στον Έρωτα Μου Αγαπημένο, για τον οποίο υπέφερε ζητώντας βοήθεια από Αυτόν. Απομακρύνθηκε από το δέντρο που καίγεται σαν άνθρακας, αλλά ο βασανιστής του διέταξε να ξυλοκοπείται σκληρά με ράβδους σιδήρου, συνθλίβοντας όλα τα μέλη της. Σε τέτοιο μαρτύριο, η Αγία Μητροδώρα, καλώντας τον Κύριο, έδωσε στα χέρια του την καθαρή του ψυχή.
Όταν πέθανε, έφεραν το τρίτο αρνί του Χριστού, τη Νυμφοδώρα, για να δει τα νεκρά σώματα των δύο αδελφών της και, φοβούμενοι τον σκληρό θάνατό τους, παραιτήθηκαν από τον Χριστό.
Ο πρίγκιπας άρχισε να της λέει πονηρά:
– Ωραία κοπέλα! Είμαι πιο έκπληκτος για την ομορφιά σου από την ομορφιά των άλλων και λυπάμαι για τη νεολαία σου. Ορκίζομαι από τους θεούς ότι ερωτεύτηκα μαζί σου σαν κόρη. Λατρεύετε μόνο τους θεούς και αμέσως θα λάβετε μεγάλη ευχαρίστηση από τον βασιλιά: θα σας ανταμείψει με περιουσία και θα σας ντους με τιμητικές διακρίσεις. Εάν δεν το κάνετε αυτό, θα χαθείτε ακριβώς όπως οι αδελφές σας, των οποίων τα σώματα είναι μπροστά σας.
Αυτά τα λόγια, όπως ο άνεμος, έλαμψαν πέρα ​​από τα αυτιά της αγίας παρθένου: όχι μόνο δεν τα άκουγε, αλλά μιλούσε με περιφρόνηση για είδωλα και ειδωλολάτρες και, όπως ο Δαβίδ, είπε: “Τα είδωλα είναι ασήμι και χρυσάφι, το έργο ανθρώπινων χεριών: ας γίνουν όπως τους. αυτούς και όλοι όσοι εμπιστεύονται σε αυτούς ” ( Ψαλμός 113: 12, 16 ) 5707 .
Ο αδικοπής, βλέποντας ότι με λόγια δεν θα πετύχει, διέταξε να την κρεμάσει γυμνή και να ξυρίσει το σώμα της με σιδερένια νύχια. Εκείνη, με τέτοιο μαρτύριο, δεν έδειξε την παραμικρή ανυπομονησία, δεν άφησε ούτε κραυγή ούτε γκρίνια, και μόνο, ανυψώνοντας τα μάτια της στον παράδεισο, κινούσε σιωπηλά το στόμα της, το οποίο ήταν ένα σημάδι της ένθενης προσευχής της. Και όταν ο κήρυκας αναφώνησε: “Προσφέρετε μια θυσία στους θεούς και θα απελευθερωθείτε από το μαρτύριο”, δήλωσε ο άγιος:
– Θυσίασα τον εαυτό μου στον Θεό μου. ο πόνος γι ‘αυτόν είναι γλυκός σε μένα, και ο θάνατος είναι κέρδος.
Τελικά ο μαρτύρης διέταξε να ξυλοκοπούν με θήκες σιδήρου μέχρι θανάτου και η Αγία Νυμφοδώρα σκοτώθηκε για να ομολογήσει τον Ιησού Χριστό.
Έτσι, η τριάδα των παρθένων δοξάζει την Αγία Τριάδα με τον θλιβερό θάνατό τους.
Ο βασανιστής, ωστόσο, δεν ήταν ικανοποιημένος με την ταλαιπωρία των κοριτσιών, αλλά έριξε ακόμη και την αδάμαστη μανία του στους νεκρούς. Ο ίδιος διέταξε να κάνει μια μεγάλη φωτιά και να ρίξει τα σώματα των ιερών μαρτύρων σε αυτό. Μόλις αυτό έγινε, ξαφνικά η φωτιά έπεσε από τον ουρανό με μεγάλη βροντή και αμέσως έπληξε τον πρίγκιπα Fronton και όλους τους υπηρέτες του, βασανίζοντας τις ιερές παρθένες. Μεγάλη βροχή χύθηκε στη φωτιά και σβήσε τη φωτιά. Έχοντας πάρει τα σώματα των αγίων, άθικτα από τη φλόγα, οι πιστοί τους έδωσαν πιστά στην ταφή, τοποθετώντας τους κοντά στα ζεστά νερά σε ένα φέρετρο. Έτσι εκείνοι που ένας μήτρας γέννησε γέννησε ένα φέρετρο, έτσι ώστε αδιάσπαστο κατά τη διάρκεια της ζωής θα ήταν μαζί και μετά το θάνατο. Αδελφές στη γη, παρέμειναν αδελφές και στον ουρανό, αδελφές – στο τάφο, αδελφές – και στο παλάτι του Νυμφίου του. Ένας ναός 5708 χτίστηκε πάνω από το σώμα τους στο όνομά τους και η επούλωση από τα λείψανά τους έρεε σαν ποτάμια, στη δόξα της Αγίας Τριάδας και στη μνήμη των αγίων τριών παρθέντων, μέσω των προσευχών των οποίων μπορούμε να δούμε τον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον Θεό. Δόξα σε αυτόν για πάντα. Αμήν.

* * *

5696
Οι Μάγοι ήταν από την Περσία και ανήκαν στην τιμητική περιουσία των σοφών και των μαθητευόμενων. Σύμφωνα με το μύθο, ήταν ηγέτες των ανθρώπων και επομένως ονομάζονται βασιλιάδες εδώ.
5697
Η κατάσταση των ανθρώπων πριν από τη μετατροπή τους στον Χριστό, ο Απόστολος συγκρίνεται με την κατάσταση της δουλείας. Η δουλεία θα μπορούσε να απελευθερωθεί με λύτρα. από τη σκλαβιά στην αμαρτία και από μια πολυάσχολη ζωή, το αίμα του άψογου Χριστού, που ονομάζεται Αρνί στις Αγίες Γραφές, μας εξαγόρασε.
5698
Η γνώση του Ιησού Χριστού, που διανέμεται στον κόσμο με ένα κήρυγμα γι ‘Αυτόν, Ap. Παύλος Όπως και στην Παλαιά Διαθήκη, τα ιερά αγγεία και οι υπηρέτες της σκηνής, χρισμένα με τον κόσμο, διέδωσαν ένα άρωμα γύρω τους, έτσι στην Καινή Διαθήκη οι απόστολοι, σαν τα αγγεία του πιο ευλογημένου κόσμου – της γνώσης του Χριστού, γεμίζουν με αρώματα και κήρυσσαν το άρωμα παντού.
5699
Η Βιθυνία ήταν τότε η βορειοδυτική επαρχία της Μικράς Ασίας.Βρίσκεται κατά μήκος των ακτών της Μαύρης Θάλασσας, του Βοσπόρου και των στενών της Κωνσταντινούπολης.
5700
Η Ντίνα αναφέρεται στη Γένεση ( Γένεση 30:21, 34: 1, 48:15 ). Κατά τη διάρκεια της διαμονής του Ιακώβ στη γη της Σέεχ, η Ντίνα έφυγε από την περιέργεια να κοιτάξει τα κορίτσια εκεί. Αυτή τη στιγμή, ο γιος του πρίγκιπα της Σιχόμ, αιχμαλωτισμένος από την ομορφιά της, που την απήγαγε αυθαίρετα, τον οδήγησε μακριά και τον κακοποίησε.
5701
Ο απόστολος παροτρύνει τους χριστιανούς να μην αγαπούν τον κόσμο και να μην προσκολλώνται σε αυτόν. Υπάρχουν τρία πάθη στον κόσμο – η επιθυμία της σάρκας, η λαγνεία των ματιών και η επιθυμία του νου ή η υπερηφάνεια της ζωής.
5702
Δύο πεδία – περίπου 3 χλμ.
5703
Αυτό ήταν το όνομα της περιοχής κοντά στην πόλη της Νικομήδειας.Στη συνέχεια, εδώ imp. Ο Ιουστινιανός (527-565) έχτισε ένα παλάτι, ένα νοσοκομείο και ένα ναό στο όνομα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.
5704
Η ιστορία της περιπλάνησης των Εβραίων στην αραβική έρημο περιγράφεται στο βιβλίο των Αριθμών. 11:21 .
5705
Π.χ. τα δάκρυα μου έγιναν για μένα σαν αιώνια τροφή. Βλ. Ψαλμ .41: 3-4 .
5706
Οι λόγοι του Σωτήρα που ομιλούνται από αυτόν στους αποστόλους (Ματθαίος 5:14 ). Αυτό σημαίνει ότι μια ψυχή που κοσμείται με αρετές, κοντά στον Θεό, δεν μπορεί να κρυφτεί από τα προσεκτικά μάτια.
5707
Τα είδωλα είναι έργο ανθρωπίνων χεριών, και οι ίδιοι οι ειδωλολάτρες γίνονται σαν είδωλα – στερημένοι από το μυαλό, αδιάφοροι, όπως τα είδωλα τους.
5708
Προς τιμήν των ιερών μαρτύρων, υπάρχει μια υπηρεσία · ο κανόνας καταρτίστηκε από τον Ιωσήφ τον συνθέτη (σ. 883).

5709
Προφανώς, αυτές είναι οι πέντε σοφοί παρθένες που αναφέρονται στην παραβολή του Σωτήρα ( Ματθαίος 25: 1-13 ).