Ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς
Ἀπολυτίκιον
Ήχος πλ. δ’.
Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους, τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι’ αὐτῶν, τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ΄.
Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν, τὸ πανάγιον Πνεῦμα.
«Сошествие Святого Духа на апостолов».
Архиепископская мастерская в Великом Новгороде. Рубеж XV—XVI веков.
“Η Κάθοδος του Αγίου Πνεύματος μετά των Αποστόλων».
Εικόνα τοῦ αιώνα XV-XVI. στο Αρχιεπισκοπικό κατάστημα στο Νόβγκοροντ.
ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
ΟΜΙΛΙΑ Α’. Εἰς τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν
ΟΜΙΛΙΑ Β’. Εἰς τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν
(ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)
Αγία Μάρτυς Αγριππίνα
Πλησθεῖσα δεινῶν τραυμάτων ἐκ τυμμάτων,
Πολλῶν μετέσχε στεμμάτων Ἀγριππῖνα.
Εἰκάδι θεινομένη τριτάτῃ θάνεν Ἀγριππῖνα.
Βιογραφία
Η Αγία Αγριππίνα, γεννήθηκε και μαρτύρησε στη Ρώμη. Από νεαρή ηλικία ανέπτυξε βαθύτατο χριστιανικό φρόνημα και αφοσιώθηκε στην υπηρεσία του Κυρίου και Λυτρωτού της. Για το λόγο αυτό διέθεσε όλη της την περιουσία για την ανακούφιση των πτωχών και τη θεραπεία των ασθενών. Για την αγάπη του ουράνιου Νυμφίου της, απέφυγε το γάμο και προτίμησε να γίνει νύμφη του Χριστού. Όσες δε φορές είχε ανάγκη, η εκκλησία της Ρώμης, η Αγριππίνα έτρεχε πρώτη να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες της. Όμως η Αγία δεν προσέφερε μόνο υλικά αγαθά αλλά και πνευματικά, διδάσκοντας την χριστιανική πίστη και οδηγώντας στο δρόμο της αλήθειας, πλήθη πλανημένων. Η θεάρεστη αυτή δράση της Αγρυππίνας δεν ήταν δυνατό να παραμείνει για πολύ καιρό κρυφή. Το 262 μ.Χ., την κατήγγειλαν στις αρχές, ως ανατροπέα της πατροπαράδοτης λατρείας των ειδώλων. Η Αγία αποδέχθηκε τις καταγγελίες και με περισσό θάρρος, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό. Οι διώκτες της δεν δίστασαν να τη μαστιγώσουν για να κάμψουν το αγωνιστικό της φρόνημα. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να μεταπείσουν την Αγριππίνα, την υπέβαλαν σε νέα φρικτά βασανιστήρια. Το σώμα της Αγίας δεν άντεξε τα μαρτύρια και με μαρτυρικό και ένδοξο τρόπο παρέδωσε την Αγία ψυχή της.
Агриппина Римляныня, мц. (23 июня)
Менологий 21 – 24 июня; Византия. Греция; XIV в.;
памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека
(Bodleian Librry)
Μαρτύριο Αγίας Αγριππίνας
Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Ιουνίου (21 – 24) τού 14ου αιώνα μ.Χ.
και ευρίσκεται στην Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία
Τρεις χριστιανές γυναίκες, η Βάσσα, η Παύλα και η Αγαθονίκη παρέλαβαν το σεπτό σκήνωμά της και μετά από αρκετή περιπλάνηση κατέληξαν, στη Σικελία, όπου και το ενταφίασαν
Στις αρχές του XI αιώνα λείψανα της Αγίας Αγριππίνας μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη .
Минея – Июнь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναίο – Ιούνιος (τεμάχιο). Εικονίδιο. Russ. Αρχες του 17ου αιώναI.απο την Εκκλησία και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας.
Минея на июнь (фрагмент). Икона. Москва. Конец XVI в. КГОХМ. Кострома.
Μηναίο Ιούνιο (τεμάχιο). Εικόνα ρωσική τού τέλους τού 16ου αιώνα μ.Χ.. KGOHM. Κοστρομά.
Мц. Агрипина. Миниатюра. Афон (Иверский м-рь). Конец XV в. C 1913 года в Российской Публичной (ныне Национальной) библиотеке в Санкт-Петербурге.
Mc. Agripina. Μικρογραφία. Όρος (Iver μοναστήρι). Το τέλος του 15ου αιώνα.στο ρωσικό Δημόσιο (σήμερα Εθνική) Βιβλιοθήκη στην Αγία Πετρούπολη.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θεῖον Πνεύματι, κραταιωθεῖσα, ἠνδραγάθησας, γενναιοφρόνως, Ἀγριππίνα παρθενίας ὀσφράδιον ὅθεν Χριστοῦ δοξασθεῖσα τὴ χάριτι, πηγᾶς θαυμάτων βλυστάνεις τοὶς πέρασι. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Τρεις χριστιανές γυναίκες, η Βάσσα, η Παύλα και η Αγαθονίκη παρέλαβαν το σεπτό σκήνωμά της και μετά από αρκετή περιπλάνηση κατέληξαν, στη Σικελία, όπου και το ενταφίασαν.
Chiesa S. Agrippina – Η Εκκλησία Αγ. Αγριππίνας στο Mineo της Σικελίας
Chiesa S. Agrippina interno
Το εσωτερικό της Εκκλησίας
Sul colle opposto a quello dove sorge la Chiesa di S. Maria Maggiore, se ne eleva un’altra, graziosa e gentile per le sue snelle linee architettoniche, i magnifici stucchi, i marmi e gli affreschi. E’ la Chiesa parrocchiale dedicata a S. Agrippina, patrona della città.
Essa vanta origini antichissime, fu consacrata il 19 giugno del 312 e sorge sui ruderi del privato oratorio che S. Eupresia fece costruire nel 263 sul luogo attiguo alla casa dove ricevette i resti mortali della Vergine e Martire Agrippina, trasportata miracolosamente da Roma a Mineo.
Durante la dominazione Araba subì una serie di trasformazioni divenendo probabilmente una moschea. Dopo il terremoto del 1163 venne ricostruita conservando nel sotterraneo una meravigliosa cripta con affresco bizantineggiante.
La Chiesa presenta tre torrioni merlati di epoca medioevale nel versante absidale. Fu ricostruita alla fine del 1700 e ancora oggi è uno dei monumenti sacri più belli che adornano Mineo. La caratteristica di questa Chiesa, che la distingue dalle altre è la planimetria a croce greca e tre navate separate tra loro da sedici colonne, e una cupola centrale; all’interno vi si trovano inoltre tredici altari ,il pronao e il presbiterio rialzato con quattro scalini dove sta il coro in legno. Ancora altre sedici colonne stanno addossate alle pareti perimetrali e tutte insieme sostengono le arcate e le cupolette a forma di catino capovolto, che formano tanti piccoli tempietti dentro i quali stanno gli altari laterali corrispondenti. Bellissimi stucchi forse del Serpotta e meravigliosi affreschi del ‘700 di Sebastiano Monaco decorano le volte e la cupola centrale. Opere d’arte di gran pregio come il presepe della Natività in legno, la custodia del S.S. Sacramento, il coro presbiteriale del ‘700 la statua in legno policromo di S. Agrippina, opera di Archifel (1500), non sono che pochi esempi dei capolavori custoditi. Degni di nota inoltre sono il sarcofago di Angela de Guerriero della fine del ‘500, il portale della cappella di S. Agrippina e alcuni paliotti degli altari del ‘600.
Στην απέναντι λόφο όπου βρίσκεται η εκκλησία της S. Maria Maggiore, σηκώνει το άλλο, όμορφο και είδος προς λεπτό αρχιτεκτονικές γραμμές της, την υπέροχη στόκος, μάρμαρα και τοιχογραφίες. Και «η ενοριακή εκκλησία αφιερωμένη στήν Άγια Αγριππίνα, προστάτιδα της πόλης.
Έχει αρχαία προέλευση, αυτό εγκαινιάστηκε στις 19 Ιουνίου 312 και χτίστηκε πάνω στα ερείπια του ιδιωτικού ρητορικής ότι S. Eupresia χτίστηκε το 263 στην τοποθεσία δίπλα στο σπίτι όπου έλαβε τα λείψανα της Παναγίας και Μάρτυρος Αγριππίνας, ως εκ θαύματος μεταφέρεται από τη Ρώμη στο Mineo.
Κατά τη διάρκεια της Αραβικής κυριαρχίας υπέστη μια σειρά μετασχηματισμών πιθανόν να γίνει ένα τζαμί. Μετά το σεισμό του 1163 ξαναχτίστηκε στο υπόγειο διατηρώντας ένα θαυμάσιο κρύπτη με βυζαντινές τοιχογραφίες.
Η εκκλησία έχει τρεις οδοντωτές πύργους της μεσαιωνικής περιόδου στην πλευρά αψίδα. Ξαναχτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1700 και ακόμα και σήμερα είναι ένα από τα πιο όμορφα ιερά μνημεία που κοσμούν Mineo. Το χαρακτηριστικό αυτής της Εκκλησίας, που το διακρίνει από τους άλλους είναι το ελληνικό σταυρό σχέδιο και τρία κλίτη διαχωρίζονται μεταξύ τους από δεκαέξι στήλες, και ένα κεντρικό θόλο? εσωτερικό υπάρχουν επίσης δεκατρία βωμοί, η στοά και μεγάλωσε πρεσβυτέριο με τέσσερα βήματα, όπου είναι η ξύλινη χορωδία. Ακόμη άλλες δεκαέξι στήλες τοποθετήθηκαν ενάντια στους εξωτερικούς τοίχους και μαζί υποστηρίξει τις καμάρες και τους τρούλους σε σχήμα ανεστραμμένου μπολ, σχηματίζοντας πολλούς μικρούς ναούς εντός του οποίου βρίσκονται οι αντίστοιχες πλευρά βωμούς. Ίσως το όμορφο στόκο Serpotta και θαυμάσιες τοιχογραφίες του «700 Sebastiano Μονακό στολίζουν τις θόλους και τον κεντρικό τρούλο. Τα έργα τέχνης διατηρηθεί ως την κούνια του ξύλου της γέννησης, την επιμέλεια του δ.δ. Σακραμέντο, η χορωδία τέμπλο του «700 το πολύχρωμο ξύλινο άγαλμα του Αγίου Agrippina, από Archifel (1500), είναι μόνο μερικά παραδείγματα των κονσερβών αριστουργήματα. Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, η σαρκοφάγος του Angela de πολεμιστή από το τέλος του «500, την πύλη του Αγίου Agrippina παρεκκλήσι και μερικά από τα frontals βωμό του« 600.
Sotto i piedi di Santa Agrippina dovrebbe dunque esserci il Serpente dell’Antico Testamento, eppure c’è un Drago dalle posture gallinacee. Addirittura, un Basilisco forse? Il re dei Serpenti (sempre Satana?)?
Κάτω από τα πόδια του Αγίου Agrippina πρέπει, συνεπώς, να είναι η Παλαιά Διαθήκη φίδι, αλλά υπάρχει ένας δράκος με στάσεις γαλοπούλας. Ακόμα, ίσως ένα τέρας βασιλίσκος; Ο βασιλιάς των φιδιών (ο Σατανάς πάντα;);
Cripta di Sant’Agrippina a Mineo -Κρύπτη Αγ. Αγριππίνας στο Mineo
Fu una nobile ragazza romana martirizzata e morta di spada sotto Valeriano. Fu per lungo tempo in Sicilia, a Mineo, chiamata da Eupressia per la sua fama di santità, per confortare la figlia Teognia gravemente ammalata. Agrippina le disse di avere fiducia nel Signore e di pregare, e presto si avverò il prodigio della guarigione. Eupressia, per grazia ricevuta, dopo molti anni volle edificare, nel 263, presso la sua casa una piccola chiesa in suo onore, che poi nel 302 fu trasformata in uno splendido tempio, consacrato dal vescovo Severino di Catania, e che poi accolse le reliquie di S. Agrippina, portate dalle vergini Bassa, Paola ed Agatonica, dapprima seppellite nella basilica di San Paolo a Roma.
Il primitivo tempio, dedicato a S. Agrippina, fu ricostruito dopo il terremoto del 1693, tuttavia la cripta risale alla costruzione più antica. Nella cappella presbiteriale della chiesa si trova una statua in legno policromo di S. Agrippina del XVI secolo, attribuita allo scultore Vincenzo Archifel. Nel XVII secolo a Piazza Armerina esisteva la confraternita di S. Agrippina, che operava presso l’omonima chiesa.
In varie diocesi siciliane si celebrava un ufficio proprio e nella messa vi era un oremus particolare per il regno di Sicilia. Oggi viene festeggiata specialmente a Mineo, del quale centro è patrona e dove si trovano ancora le sue reliquie, il 23 giugno, sua ricorrenza naturale, e poi ancora più solenne mente l’ultima domenica di agosto.
Una rara xilografia cinquecentesca raffigura S. Agrippina con in mano una croce e nell’altra un diavoletto legato ad una catena, sovrastante un castello con tre torri che rappresenta la città di Mineo.
Una succinta narrazione sulla martire Agrippina si riscontra nel menologio imperiale, che attinse le notizie da un inno attribuibile al secolo IX riportato nel sinassario destinato alla memoria quotidiana dei santi del giorno.
Ήταν ένας ευγενής ρωμαϊκή κορίτσι μαρτύρησε και πέθανε από το ξίφος κάτω Βαλεριανού. Ήταν καιρό στη Σικελία, στην Mineo, καλέστε από Eupressia για τη φήμη του για την αγιότητα, να παρηγορήσει την κόρη του Teognia σοβαρά άρρωστος. Agrippina της είπε να έχει πίστη στον Κύριο και να προσεύχονται, και σύντομα έγινε πραγματικότητα το θαύμα της θεραπείας. Eupressia, για εύνοιες λάβει, μετά από πολλά χρόνια ήθελε να χτίσει, σε 263, από το σπίτι του μια μικρή εκκλησία προς τιμήν του, η οποία στη συνέχεια στο 302 είχε μετατραπεί σε ένα υπέροχο ναό, χειροτονήθηκε από τον Μητροπολίτη Severino di Catania, και στη συνέχεια καλωσόρισε τα λείψανα Αγία Αγριππίνα, που ασκήθηκε από τις παρθένες Low, Πάολα και Agatonica, πρώτη θαμμένος στην βασιλική του Αγίου Παύλου στη Ρώμη.
Το πρωτόγονο ιερό, αφιερωμένο στον Άγιο Agrippina, ξαναχτίστηκε μετά το σεισμό του 1693, αλλά η κρύπτη πηγαίνει πίσω στο παλαιότερο κτίριο. Στο ιερό παρεκκλήσιο του ναού είναι ένα πολύχρωμο ξύλινο άγαλμα του Αγίου Agrippina το δέκατο έκτο αιώνα, που αποδίδεται στον γλύπτη Vincenzo Archifel. Στο δέκατο έβδομο αιώνα στην Piazza Armerina υπήρχε η αδελφότητα του Αγίου Agrippina, ο οποίος εργαζόταν στην εκκλησία.
Σε διάφορες Σικελίας μητρόπολη γιόρτασε Μάζα στο ίδιο το γραφείο, υπήρχε μια συγκεκριμένη oremus για το βασίλειο της Σικελίας. Σήμερα γιορτάζεται ειδικά σε Mineo, το κέντρο της οποίας είναι προστάτης, και ότι εξακολουθεί να έχει τα λείψανα της 23 Ιουνίου, φυσική εμφάνιση του, και στη συνέχεια, ακόμη πιο υπεύθυνη; Νου την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου.
Ένα σπάνιο ξυλόγλυπτο δέκατο έκτο αιώνα, απεικονίζει Αγίου Agrippina κρατώντας ένα σταυρό και το άλλο λίγο διάβολος σε ένα σχοινί, πάνω από ένα κάστρο με τρεις πύργους που εκπροσωπεί την πόλη του Mineo.
Μια σύντομη αφήγηση για Agrippina μάρτυρας βρίσκεται στην αυτοκρατορική Μηνολόγιο, που επέστησε την είδηση από έναν ύμνο που αποδίδεται στο ένατο αιώνα έφερε στο sinassario για την καθημερινή μνήμη των αγίων της ημέρας.
Το λεἰψανο της Αγίας Αγριππίνας στην Εκκλησια της στο Mineo της Σικελίας
Το λεἰψανο της Αγίας Αγριππίνας
The Catholic faithful touch the relic brought from Siciliy of St Agrippina di Mineo who was killed in 256 A.D. at the 100th Anniversary of the St. Agrippina di Mineo festival on August 3, 2014 in Boston, United States.
Οι Καθολικοί πιστοί ( κατά την 100ή επέτειο του φεστιβάλ Αγίου Agrippina di Mineo στις 3 Αυγούστου, 2014, Boston, Ηνωμένες Πολιτείες) αγγίζουν το λείψανο που ηλθε από Σικελία της Αγίας Αγριππίνας di Mineo η οποία μαρτύρησε το 256 μ.Χ.
Λείψανο (;) της Αγίας Αγριππίνας διακρίνεται στην βάση του αγάλματος
Μια εικόνα της Αγίας στο μητρώο του συμβολαιογράφου Βεσπασιανού Spalletta
ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Ημέρα της εικοστής τρίτης
μνήμη
Αγίας μάρτυρος
Αγριππίνας
από τον Αγιο Δημήτριο του Ροστωφ
Η Παναγία Agripina γεννήθηκε και μεγάλωσε στην αρχαία Ρώμη. Από νεαρή ηλικία είχε δώσει τον εαυτό της στο Θεό, και ήταν, σύμφωνα με τον Απόστολο, το άρωμα του Χριστού στο έσωσε [1] . Ως αρωματικά μήλο ή αρωματικά λουλούδια, είναι αγνή και ενάρετη ζωή του πιστού καρδιές έφερε γλυκύτητα και το άρωμα, και από ό, τι έδιωξε τη δυσωδία των παθών. Έχει κοσμήσει την παρθένα αγνότητα της ψυχής του και να γίνει ασχολούνται με τον Χριστό, για τα οποία κατά τη βασιλεία του Βαλεριανού [2] με τόλμη και θάρρος, δεν φοβούνται τα βασανιστήρια, ο ίδιος πρόδωσε πολλά τραύματα λόγω της αγάπης του για τον Νυμφίο Χριστό. Το σώμα της ήταν ξυλοδαρμό με ραβδιά τόσο σφιχτά ότι τα οστά ήταν σπασμένα, μετά το οποίο εκτίθεται και φυλακίστηκε στα δεσμά. Αλλά ο άγγελος του Κυρίου από το χέρι ενός αόρατου επιτρέπεται από τα ομόλογα και της ενισχύεται, και αυτή, ποδοπατώντας κάθε ασέβεια, στη δίνη της παράδοσης στο Θεό το πνεύμα του [3] . Δούλοι του Χριστού Vassa, ο Παύλος και ο Agafonika πήρε κρυφά το σώμα του αγίου μάρτυρα και βγήκε μαζί του από τη Ρώμη. Η μετακίνηση από τόπο σε τόπο, αφού έκανε ένα μακρύ ταξίδι, έφτασαν στην περιοχή της Σικελίας, όπου θάφτηκε κρυφά το ιερό σώμα. Από τη στιγμή που η Σικελία είχε την τιμή να δεχθεί τα λείψανα του αγίου μάρτυρα, αλλά στη συνέχεια ξεφορτώθηκε το θυμό και την ζοφερή δαίμονες άρχισαν να προστατεύονται από Αγαρηνούς στις προσευχές των αγίων Agripina. Έτσι, όταν Αγαρηνούς προχώρησε σε αυτή την πόλη, όπου υπήρχε μια εκκλησία του αγίου μάρτυρα, και τόλμησε να πολεμήσει εναντίον της, στη συνέχεια τέθηκαν σε vsekonechnoy θάνατο.
Από τον τάφο των αξιότιμων μάρτυρες, όλοι οι ασθενείς και τους λεπρούς που έρχονται στην πίστη, είχαν επουλωθεί από όλες τις ασθένειες τις προσευχές των αγίων μαρτύρων, τη χάρη του Χριστού, ο Θεός μας. Αμήν.
