Θρηνεῖς Ἰησοῦ, τοῦτο θνητῆς οὐσίας.
Ζωοῖς φίλον σου, τοῦτο θείας Ἰσχύος.
Βιογραφία
Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.
Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.
Η έγερση του δικαίου Λαζάρου. 16ος αι. Ι.Ναός Ευαγγελισμού, Βερατίου Αλβανίας
Воскрешение Праведного Лазаря.
Икона. Греция, XVI век. Иконописец Феофан Критский. Монастырь Ставроникита на Святой Горе Афон
Ανάσταση του Δικαίου Λαζάρου.
Εικόνα τού 16ου αιώνα στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα Άγιο Όρος
έργο τού αγιογράφου Θεοφάνη τού Κρητός
Воскрешение праведного Лазаря.
Икона. Конец XV – начало XVI в.
Η Ανάσταση του Λαζάρου.
Εικόνα τέλος τού 15ου – αρχές τού 16ου αιώνα μ.Χ.
Воскрешение Праведного Лазаря.
Икона. Тверь, вторая четверть – середина XV века.
Ανάσταση του Δικαίου Λαζάρου.
Εικονίδιο. Tver, το δεύτερο τέταρτο – τα μέσα του XV αιώνα.
Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω.
Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)
Η Ανάσταση του Λαζάρου, τοιχογραφία
από τον Ιερό Nαό της Παναγίας της Aσίνου στην Kύπρο (1105-1106).
Η εικόνα έχει βάση την αφήγηση της σχετικής περικοπής του Ευαγγελίου χωρίς πολλούς συμβολισμούς δείχνοντας τη φυσική πλευρά, που είναι προσιτή στην ανθρώπινη αντίληψη.
Στα δύο άκρα της εικόνας υπάρχουν βράχοι-βουνά και στο ένα μέρος της ο Χριστός με τους δώδεκα μαθητές Του. Ο Χριστός στέκεται σε μεγαλόπρεπη στάση δείχνοντας τη θεϊκή Του δύναμη. Στο αριστερό Του χέρι κρατά ειλητάριο έχοντας το δεξιό τεντωμένο να ευλογεί και δίνει εντολή να ανοίξει ο τάφος. Στα πόδια Του, που τα ασπάζονται γονατιστές, βρίσκονται οι αδελφές του Λαζάρου Μαρία και Μάρθα με μια ανάμικτη έκφραση θλίψης και ευχαριστίας στον Κύριο.
Απέναντι από το Χριστό βρίσκεται ο τάφος λαξευμένος στο βράχο και μέσα του βρίσκεται ο Λάζαρος. Είναι τυλιγμένος με λωρίδες (τις κειρίες του Ευαγγελίου) και στέκεται στο άνοιγμα του τάφου. Είναι χλωμός με βασανισμένη όψη, γιατί έχει επιστρέψει από τον Άδη, νέος στην ηλικία με μαύρο γένι. Κάποιος του αφαιρεί τα σάβανα και άλλος σηκώνει την πλάκα του τάφου και την παραμερίζει.
Ανάμεσα στα βουνά και πίσω από μια ράχη φαίνεται το τείχος της Βηθανίας, και πλήθος Ιουδαίων βγαίνουν από τη πόρτα του. Βλέπουν με θαυμασμό το γεγονός και κάποιοι από αυτούς φράζουν τη μύτη τους με το ρούχο τους λόγω της δυσωδίας που έρχεται από τον τετραήμερο νεκρό Λάζαρο.
Η επιγραφή της εικόνας συνήθως είναι: «Η έγερσις του Λαζάρου».
( Γ. Β. Μαυρομάτη, Η Ανάσταση του Λαζάρου)
Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια.
Τάφος Ἁγίου Λαζάρου στήν Βιθυνία
Το μνημείο στη σημερινή του μορφή έχει αρκετό βάθος και 
για να φθάσεις στο χώρο που βρίσκεται η κρύπτη θα πρέπει να κατέλθεις αρκετά σκαλοπάτια.
Ο τάφος του Λαζάρου βρίσκεται στο βάθος του μνημείου και έχει τη μορφή ταφικού δωματίου. Ο χώρος της σπηλιάς έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να δεχτεί το νεκρό σώμα.
Η Ανάσταση του Λαζάρου επέτεινε το μίσος των Εβραίων που μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο και το Χριστό.
Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: Το ένα χώμα κλέβει το άλλο.
Τάφος Ἁγίου Λάζάρου στόν Ι.Ν. Ἁγίου Λαζάρου – Λάρνακα ΚύπρουΟι ανασκαφές αποκάλυψαν μαρμάρινες σαρκοφάγους και κιβωτιόσχημους τάφους μέσα στην κρύπτη της εκκλησίας. Το γεγονός αυτό δικαιολογεί και την προέλευση της ονομασίας της πόλης. Λάρνακα, σημαίνει πέτρινη σαρκοφάγος….
Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».
Ο ναός είναι εξ ολοκλήρου κτισμένος από πέτρα και έχει τρεις τρούλους στο μεσαίο κλίτος. Οι τρούλοι όμως είναι κομμένοι από πάνω> Η αρχική εκδοχή ήταν ότι αφαιρέθηκαν κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Μελετητές αναφέρουν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η καταστροφή τους να οφείλεται σε ισχυρό σεισμό. που συνέβη τον Δεκέμβριο του 1718 με επίκεντρο την Μεσαορία…
Το επίχρυσο ξυλόγλυπτο εικονοστάσι εντυπωσιάζει. Κατά την παράδοση ο Λάζαρος ήταν 30 ετών όταν ο Χριστός τον ανέστησε εκ νεκρών. Έζησε άλλα τριάντα χρόνια στο Κίτιο και όταν πέθανε για δεύτερη φορά ετάφη εκεί όπου σήμερα υψώνεται ο βυζαντινός ναός….
Η Λάρνακα σήμερα με τα ιερά λείψανα του
Αγίου Λαζάρου του 4ήμερου, φίλου του Χριστού
Ι.Ν. Ἁγίου Λαζάρου – Λάρνακα Κύπρου
Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ, ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Φυλάσσεται στον ομώνυμο ναό, που κτίστηκε προς τιμήν στην Λάρνακα της Κύπρου.
Η προσκυνηματική εικόνα του Αγίου Λαζάρου που επίσης
φυλάσσεται στον ομώνυμο ναό του στην Λάρνακα της Κύπρου
Στο φερώνυμο ιστορικό παρεκκλήσιο της περιοχής του Ευαγγελισμού Λαγκαδά, χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης, ο οποίος και εκόμισε το σεπτό και χαριτόβρυτο Λείψανο του Αγίου Λαζάρου, το οποίο και ετέθη προς προσκύνησιν, ευλογία και αγιασμό των παρευρισκομένων πιστών.
Το Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Λαζάρου στον Ευαγγελισμό Λαγκαδά χτίστηκε από τους πρόσφυγες όταν εκείνοι βρήκαν καταφύγιο στην περιοχή μετά από τον ξεριζωμό τους από τις αλησμόνητες Πατρίδες, ενώ άξιον αναφοράς είναι το γεγονός ότι εντός του Ναού υπάρχουν αποτυπωμένα ίχνη από τις παλάμες του Αγίου στο βελούδινο καταπέτασμα της Ωραίας Πύλης.
Τεμάχιο από το λείψανο της τιμίας Κάρας του Αγίου Λαζάρου
στον Παρεκκλήσιο τού Αγίου Λαζάρου που ευρίσκεται στον Ιερό Ναό Παναγίας Αλεξωτίσσης Πατρών
Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ
Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἡ πάντων χαρά, Χριστὸς ἡ ἀλήθεια, τὸ φῶς ἡ ζωή, τοῦ κόσμου ἡ ἀνάστασις, τοῖς ἐν γῇ πεφανέρωται, τῇ αὐτοῦ ἀγαθότητι, καὶ γέγονε τύπος τῆς Ἀναστάσεως, τοῖς πᾶσι παρέχων θείαν ἄφεσιν.
Ὁ Οἶκος
Τοῖς Μαθηταῖς ὁ Κτίστης τῶν ὅλων, προηγόρευσε λέγων· Ἀδελφοὶ καὶ γνωστοί, ἡμῶν ὁ φίλος κεκοίμηται, τούτοις προλέγων καὶ ἐκδιδάσκων, ὅτι πάντα γινώσκεις ὡς Κτίστης πάντων· ἄγωμεν οὖν πορευθῶμεν, καὶ ἴδωμεν ξένην ταφήν, καὶ θρῆνον τὸν τῆς Μαρίας, καὶ τὸν τάφον Λαζάρου ὀψώμεθα· ἐκεῖ γὰρ μέλλω θαυματουργεῖν, ἐκτελῶν τοῦ Σταυροῦ τὰ προοίμια, καὶ πᾶσι παρέχων θείαν ἄφεσιν.
Μεγαλυνάριον
Ἤγειρας Σωτήρ μου ἐκ τῶν νεκρῶν, Λάζαρον σὸν φίλον, τετραήμερον ὡς Θεός· ὅθεν Ἰουδαίων, ἐξέστησαν οἱ δῆμοι, τῆς δόξης σου Σωτήρ μου, τὸ μεγαλούργημα.
