ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
Λόγος εις την Κοίμησιν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας
Του Αγ. Ανδρέου Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου ( Ν Ε Ο )
«Λόγος εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου»
Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ ( Ν Ε Ο )
Γεώργιος Φίλιας Ἐπίκουρος καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Ἐγκώμιο στην Κοίμηση τῆς Ἁγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου
Λόγος εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου
Εἰς τήν Πάνδοξον Κοίμησιν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καὶ Παναχράντου Θεοτόκου
Απολυτίκιον
Ἦχος α’
«Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἓν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὗ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν,
μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν».
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. β’
Αὐτόμελον
Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν,
ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν,
ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».
Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος δ’
Κατεπλάγη Ἰωσὴφ
Πλατυτέρα οὐρανῶν, ἀναδειχθεῖσα ἐπὶ γῆς, ἡ τεκοῦσα ἐν σαρκί, τὸν τοῦ παντὸς Δημιουργόν, νῦν εἰς αὐτὰ τὰ οὐράνια ἐκ γῆς μετέστης. Δικαίων δὲ ψυχαὶ καθορῶσαί σε, Ἀγγέλων οἱ χοροὶ κατοπτεύοντες, ὡς Βασιλίδι αἴνεσιν ἀξίως, διὰ παντὸς σοι προσάγουσι. Διὸ πρεσβεύειν, μὴ διαλίπῃς, ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων σε.
Μετὰ τὴν β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος δ’
Κατεπλάγη Ἰωσὴφ
Ἀποστόλων ὁ χορός, διεσπαρμένος ἐν τῇ γῇ, συνηθροίσθη ἐν Σιών, ἵνα προπέμψῃ ἀπὸ γῆς, τὴν Θεοτόκον πρὸς τὸν Ὕψιστον, ὃν περ ἔτεκε, Δυνάμεις οὐρανῶν, αἱ ὑπερκόσμιαι, προέτρεχον ὁμοῦ, καὶ συνεχόρευον, πνευματικῶς κραυγάζουσαι. Εὐφραίνεσθε, οἱ οὐρανοὶ προσδεχόμενοι, Θεοῦ Μητέρα, δι’ οὗ δεσπόζει, ὁρατὰ καὶ ἀόρατα.
Ἐξαποστειλάριον τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος γ’
Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις
Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανῇ τῷ χωρίῳ, κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα, καὶ σύ, Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα.
Εἰς τὸν Στίχον τῶν Αἴνων, Στιχηρὰ Προσόμοια. Τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος β’,
Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ
Γῆ μὲν τῇ σῇ ταφῇ, ηὐλόγηται Παρθένε, ἀὴρ δὲ τῇ ἀνόδῳ, ἡγίασται τῇ ξένῃ, νόμῳ θανούσης φύσεως.
Στίχ. Ἀνάστηθι Κύριε εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου.
Ὕμνοις σου τὸ σεπτόν, καὶ θεοδόχον σῶμα, προπέμποντες οἱ θεῖοι, Ἀπόστολοι ἐβόων· Ποῦ νῦν ἀπαίρεις Δέσποινα;
Στίχ. Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυῒδ ἀλήθειαν, καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν.
Σῶμά σου τῇ φθορᾷ, ἀπρόσιτον ὑπῆρξε, καὶ πρὸς ταφὴν ἐδόθη, τῆς φύσεως τῷ νόμῳ, μένει δὲ ἀδιάφθορον.
Θεοτοκίον
Ἦχος β’
Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ
Πάντες οἱ γηγενεῖς, συνδράμωμεν προθύμως, μετὰ τῶν Ἀσωμάτων, κηδεῦσαι τὴν τεκοῦσαν, τὸν Ποιητὴν τῆς κτίσεως.
ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
( ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)
( ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)
Άγιος Αγαθόνικος
και οι μαζί μ’ αυτόν
Ζωτικός, Ζήνων, Θεοπρέπιος, Ακίνδυνος και Σεβηριανός
Мч. Агафоник Никомидийский.
Фреска . 1546 год.
церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон
Феофан Критский и Симеон.
Μάρτυς Αγαθόνικος Νικομηδέας .
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ.
στόν Ιερό Ναό τού Αγίου Νικολάου
τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Άθως.
έργο τών αγιογράφων Θεοφάνη τού Κρητός και τού Συμεών.
Eις τον Aγαθόνικον.
Ἀγαθονίκου κλῆσις ἀψευδεστάτη,
Χρηστὴν βοῶσα τοῦδε νίκην ἐκ ξίφους.
Eις τον Ζήνωνα, Θεοπρέπιον, και Aκίνδυνον.
Τρεῖς καρτεροῦντες μηχανήματος βίαν,
Τὰς μηχανὰς λύουσι τοῦ παμμηχάνου.
Eις τον Σεβηριανόν.
Ἐν μάρτυσι τμηθεῖσιν αὐχένα ξίφει,
Σεβηριανὸς τάττεται τμηθεὶς ξίφει.
Eις τον Ζωτικόν.
Ἰδοὺ παρ᾽ ἡμῖν καὶ Κυρηναῖος νέος,
Οὐκ ἀγγαρευθείς, ἀλλ’ ἑκὼν Σταυρὸν φέρων.
Ἔκτανε δευτερίῃ ξίφος εἰκάδι Ἀγαθόνικον.
Βιογραφία
Όταν ο κόμης Ευτόλμιος επέστρεφε από την περιοδεία του στον Πόντο, οπού είχε πάει για να καταδιώξει χριστιανούς, σταμάτησε στην Κάρπη όπου βρήκε τον Ζωτικό και τον θανάτωσε μαζί με τους μαθητές του. Εκεί έμαθε ότι ο πρίγκιπας της πόλης έγινε χριστιανός από κάποιο Αγαθόνικο.
Мученик Агафоник Никомидийский
Μάρτυς Αγαθόνικος Νικομηδέας .
. Агафоник Никомидийский и Феопемпт, мч.;
Фреска Около 1350 года.
Монастырь Высокие Дечаны. Косово. Сербия.
Άγιος Αγαθόνικος Νικομηδέας.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1350 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Βισόκι Ντέτσανι. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία
Святой мученик Агафоник.
Фреска Около 1350 года.
монастыря Высокие Дечаны, Косово, Сербия.
Άγιος Αγαθόνικος Νικομηδέας.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1350 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Βισόκι Ντέτσανι. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία
Мученик Агафоник Никомидийский
Византийская мозаика. 1315 – 1321 годы.
церкви монастыря Хора в Константинополе.
Μάρτυς Αγαθόνικος Νικομηδέας .
Βυζαντινό ψηφιδωτό (Μωσαϊκό) μεταξύ τών ετών 1315-1321 μ.Χ.
στην Ἱερά Μονή της Χώρας,
( γνωστή σήμερα ως Καριγιέ Τζαμί)
στην Κωνσταντινούπολη . Τουρκία
Τότε, συνέλαβε τον πρίγκιπα και τον Αγαθόνικο (που ήταν από τη Νικομήδεια), και αφού τους τιμώρησε μαζί με άλλους χριστιανούς, κατόπιν όλους μαζί τους οδήγησε στο βασιλιά, που βρισκόταν στη Θράκη. Αλλά στο δρόμο, κοντά σε ένα χωριό ονομαζόμενο Ποταμός, σκότωσε τους Ζήνωνα, Θεοπρέπιο, Ακίνδυνο και Σεβηριανό, διότι από τις πολλές πληγές που είχαν στα πόδια τους, δεν μπορούσαν πλέον να βαδίσουν. Όταν έφθασε στο χωριό Άμμους κοντά στη Σιλυβρία, με βασιλική διαταγή αποκεφάλισε, έτσι όπως τους είχε δεμένους, τον Αγαθόνικο, τον πρίγκιπα και τους άλλους χριστιανούς.
Έτσι, όλοι ακολούθησαν το παράδειγμα του εσφαγμένου Αρνίου, του Χριστού, και άξια θα συναριθμηθούν μ’ αυτούς που θα είναι «γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του αρνίου» (Αποκάλυψη, κα’ 27). Δηλαδή, μ’ αυτούς που θα είναι γραμμένοι στο βιβλίο της αιώνιας ζωής του Αρνίου, δηλαδή του Χριστού.
Мучение св. Агафоника Никомидийского. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г.
Μαρτύριο του Αγίου Αγαθονίκου από την Νικομήδεια.
Τοιχογραφία ( Fresco.) τού έτους 1547 μ.Χ.
στήν Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. ¨Εργο τούΤζώρτζης (Ζώρζης) Fuca.
Агафоник Никомидийский и иже с ним, мч.
Северный рукав, северная стена; Балканы. Сербия. Грачаница; XIV в.; местонахождение: Сербия. Косово. Монастырь Грачаница. Неф
Μαρτύριο του Αγίου Αγαθονίκου από την Νικομήδεια.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1318 μ.Χ. στον βόρειο τοίχο
τού Ιερὀύ Ναού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου τής Ιεράς Μονής Γρατσάνιτσα. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία
Τα λείψανα τού Μάρτυρος Αγαθονίκου κατατέθηκαν στόν Ϊερό Ναό πού ανεγέρθηκε προς τιμήν του, το 1200 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη.
Ιερά Λείψανα
Η Κάρα του Αγίου Αγαθόνικου
ευρίσκεται στον Ιερό Ναό τού Τιμίου Προδρόμου Καβάλας.
Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Αγαθόνικου ευρίσκεται στήν Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’ .
Θείας πίστεως.
Νίκης τρόπαιον, κατὰ τῆς πλάνης, Ἀγαθόνικε, λαμπρὸν ἐγείρας, τῶν ἄφθαρτων ἀγαθῶν, κατηξίωσαι τοῦ γὰρ Δεσπότου ζηλώσας τὸν θάνατον, τῆς ἀθανάτου ζωῆς ὤφθης μέτοχος. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Минея – Август ( (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в.
Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναίο – Αύγουστος (τεμάχιο). Εικονίδιο. Russ. Αρχές τού 17ου αιώνα
στήν Εκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας.
Минея годовая (свв. Агафоник, Зотик и Афанасий Киликийский). Икона. Русь. 1-я половина XVI в. Музей икон. Реклингхаузен. Германия.
Το ετήσιο Μηνιαίο. (Αγ. Αγαθονίκος, Ζωτικός και Αθανάσιος της Κιλικίας). Εικονίδιο. Ρωσία. Το πρώτο μισό του 16ου αιώνα μ.Χ.
στο Μουσείο Εικόνων. Recklinghausen. Γερμανία.
Κοντάκιον
Ἦχος α’.
Χορὸς Ἀγγελικὸς.
Τήν κλῆσιν ἀγαθήν, κεκτημένος θεόφρον, ἀνδρῶν τῶν πονηρῶν, ἀπεστράφης τὸ σέβας, μὴ πτήξας τὰ βάσανα, Ἀγαθόνικε ἔνδοξε· ὅθεν γέγονας, τῶν ἀγαθῶν κληρονόμος, καὶ ἀπείληφας, σὺν τοῖς συνάθλοις ἀξίως, τὸν ἄφθαρτον στέφανον.
Ὁ Οἶκος
Τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον καθικέτευε, Ἀγαθόνικε πάνσοφε, τοῦ ἀγαθῦναι τὴν κάκωσιν τῆς ἐμῆς καρδίας, καὶ δωρήσασθαι λόγον μοι, τοῦ ἀξίως ὑμνῆσαί σου τούς ἀγῶνας, οὓς ἤθλησας ὑπὲρ τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν, πῶς πανταχόθεν περιεσκόπεις οἷά περ ποιμήν, μάρτυς, καὶ τοὺς λύκους ἐκδιώκων ἐποδήγεις σου τὴν ποίμνην πρὸς γῆν ἀληθείας, βοῶν ἐν παρρησίᾳ· Ὡς πρόβατα ἐγνώσθημεν σφαγῆς· διὸ θάνωμεν, ἵνα κομισώμεθα τὸν ἄφθαρτον στέφανον.
Ἐξαποστειλάριον τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀγαθονίκου
Ἦχος β’
Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν
Ἀγαθονίκου μάρτυρος, τὴν ὑπέρφωτον μνήμην, λαμπροφανῶς τελέσωμεν, ἣν συνῆψεν ἡ χάρις, τῇ τῆς Πανάγνου Κοιμήσει· Οὗτος γὰρ ὁ γενναῖος, τυράννους μὲν κατῄσχυνεν, ἐναθλῶν στερροψύχως, τῷ δὲ Χριστῷ, χαίρων νῦν παρίσταται στεφηφόρος, ὑπὲρ ἡμῶν δεόμενος, τῶν αὐτὸν εὐφημούντων.
