Ἐγκώμιο στην Κοίμηση τῆς Ἁγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου
Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου
Ἠλίας Μηνιάτης ( N E O )
Εἰς τὴν Πάνδοξον Κοίμησιν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καὶ Παναχράντου Θεοτόκου
Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας(Ν Ε Ο)
Κοίμηση της Θεοτόκου – άγνωστος ζωγράφος από την Κρήτη, γύρω στο 1600 μ.Χ.
Απολυτίκιον
«Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἓν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὗ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν,
μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν».
Κοντάκιον
Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν,
ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν,
ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».
O Οίκος
«Τείχισόν μου τὰς φρένας Σωτήρ μου, τὸ γὰρ τεῖχος τοῦ κόσμου ἀνυμνῆσαι τολμῶ, τὴν ἄχραντον Μητέρα σου, ἐν πύργῳ ῥημάτων ἐνίσχυσόν με, καὶ ἐν βάρεσιν ἐννοιῶν ὀχύρωσόν με, σὺ γὰρ βοᾷς τῶν αἰτούντων πιστῶς τὰς αἰτήσεις πληροῦν, Σὺ οὖν μοὶ δώρησαι γλώτταν, προφοράν, καὶ λογισμὸν ἀκαταίσχυντον, πᾶσα γὰρ δόσις ἑλλάμψεως παρὰ σοῦ καταπέμπεται φωταγωγέ, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».
Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος δ’ Ταχὺ προκατάλαβε
Κελεύσει τοῦ Κτίστου σου, τοῦ γεννηθέντος ἐκ σοῦ, νεφέλῃ συνήθροισας τοὺς Ἀποστόλους τὴν σήν, ἰδέσθαι Μετάστασιν· ὅθεν καὶ μετὰ δόξης, καὶ πολλῆς εὐφροσύνης, ἐκήδευσαν ἀνυμνοῦντες, τὸ πανάχραντον σῶμα, τῆς σῆς μακαριότητος, Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ.
Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος πλ. δ’ Τὴν Σοφίαν
Ἡ Θεὸν συλλαβοῦσα ἄνευ σπορᾶς, σαρκωθέντα τεκοῦσα δίχα φθορᾶς, τὴν νέαν ἀμφιέννυσαι, ἀφθαρσίαν τοῦ Πνεύματος· ὡς γὰρ ζωῆς σὺ Μήτηρ, καὶ πάντων Βασίλισσα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστης, Παρθένε τὴν ἄϋλον· ὅθεν ἐπαξίως, ἀληθῶς ἀνεδείχθης, νεφέλη πηγάζουσα, τῆς ζωῆς ἡμῶν νάματα, Θεομῆτορ πανάμωμε. Πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει, τὴν θείαν σου Κοίμησιν.
Θεοτοκίον
Ἦχος δ’
Τὴν πάνσεπτόν σου Κοίμησιν, Παναγία Παρθένε ἁγνή, τῶν Ἀγγέλων τὰ πλήθη ἐν οὐρανῷ, καὶ ἀνθρώπων τὸ γένος ἐπὶ τῆς γῆς μακαρίζομεν, ὅτι Μήτηρ γέγονας τοῦ ποιητοῦ τῶν ἁπάντων Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸν ἱκετεύουσα, ὑπὲρ ἡμῶν μὴ παύσῃ δεόμεθα, τῶν εἰς σὲ μετὰ Θεὸν τὰς ἐλπίδας θεμένων, Θεοτόκε Πανύμνητε καὶ ἀπειρόγαμε.
DE SANCTIS MARTYRIBUS FLORO ET LAURO
MARTYRIUM
( ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)
Άγιοι Μάρτυρες Φλώρος και Λαύρος
Святые мученики Флор и Лавр.
Фреска 1316 – 1318 годы.
церкви Св. Георгия в Старо Нагоричино.
Иконописцы Михаил и Евтихий.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Φλώρος και Λαύρος
Τοιχογραφία (Fresco) μεταξύ τών ετών 1316- 1318 μ.Χ.
στήν Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Στάρο Ναγκορίτσινο. Κράτος Σκοπίων
έργο τών αγιογράφων Μιχαήλ Αστραπά καί Ευτύχιου
Δίψει τελευτῆς τῆς ὑπὲρ Θεοῦ Λόγου,
Χωροῦσι Φλῶρος καὶ Λαῦρος πρὸς τὸ φρέαρ
Φλώρῳ ἀμφ’ ὀγδοάτῃ δεκάτῃ φρέαρ εἰσέδυ Λαῦρος.
Βιογραφία
Οι Άγιοι Φλώρος και Λαύρος ήταν δίδυμα αδέλφια και ήταν άρρηκτα ενωμένοι δια της θερμής πίστεως και αγάπης που είχαν προς το Χριστό. Κατάγονταν από το Βυζάντιο και είχαν διδαχθεί το χριστιανισμό και την τέχνη του λιθοξόου από τους Αγίους Πρόκλο (ή Πάτροκλο σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο) και Μάξιμο, οι όποιοι υπέστησαν και μαρτυρικό θάνατο για το Χριστό.
Святой мученик Флор.
Фреска 1380-е годы.
монастыря Раваница, Сербия.
Άγιος Μάρτυς Φλώρος
Τοιχογραφία (Fresco) τού έους 1380 μ.Χ.
τής Ιεράς Μονής Ραβάνιτσα. Σερβία
Святой мученик Лавр
Фреска 1380-е годы.
монастыря Раваница, Сербия.
Άγιος Μάρτυς Λαύρος
Τοιχογραφία (Fresco) τού έους 1380 μ.Χ.
τής Ιεράς Μονής Ραβάνιτσα. Σερβία
Μετά το θάνατο των διδασκάλων τους, ο Φλώρος και ο Λαύρος αναχώρησαν στην Ιλλυρία και διάλεξαν σαν τόπο διαμονής τους την πόλη Ουλπιανά. Στην πόλη αυτή εργάζονταν την τέχνη τους, αλλά συγχρόνως μέσω αυτής προσπαθούσαν για την εξάπλωση του Ευαγγελίου.
Чудо о Святых Флоре и Лавре.
Икона. конец XV- XVI век. Новгород
Θαύμα τών Αγίων Φλώρου και Λαύρου.
Εικόνα τού τέλους τού 15ου – αρχές τού 16ου αιώνα μ.Χ.
στήν Κρατική Πινακοθήκη Τρετιακόφ. Νόβγκοροντ. Ρωσία
Святых Флоре и Лавре.
Икона. XVI век. Новгород
Οι Άγιοι Μάρτυρες Φλώρος και Λαύρος
Εικόνα τού 16ου αιώνα μ.Χ.
στήν Κρατική Πινακοθήκη Τρετιακόφ. Νόβγκοροντ. Ρωσία
Εκεί υπήρχε και κάποιος Ιερέας ειδώλων, ονομαζόμενος Μερέντιος. Ο γιος αυτού Αθανάσιος από το ένα του μάτι έπαθε τύφλωση, που από την ιατρική επιστήμη δε βρήκε θεραπεία. Τότε πλησίασε τους δύο τεχνίτες αδελφούς, οι οποίοι με την επίκληση του ονόματος του Χριστού θεράπευσαν το μάτι του γιου του ειδωλολάτρη Ιερέα, με αποτέλεσμα να πιστέψουν και οι δύο στο Χριστό.
Αυτό μόλις το έμαθε ο έπαρχος Λύκων, συνέλαβε τους δύο αδελφούς και, αφού τους βασάνισε φρικτά, τους έριξε μέσα σε ένα πηγάδι, όπου και παρέδωσαν το πνεύμα τους. Έτσι, οι δύο τεχνίτες αδελφοί μπήκαν στην αιώνια πόλη, «ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός» (Προς Εβραίους Επιστολή, ια’ 10). Της οποίας, δηλαδή, τεχνίτης και κτίστης είναι αυτός ο Θεός. Τα λείψανα αυτών τα συνέλεξαν πιστοί Χριστιανοί και τα μετέφεραν στη Βασιλεύουσα.
Страдание святых мучеников Флора и Лавра
Фреска. 1547 г.
Афон (Дионисиат).
Тзортзи (Зорзис) Фука
Το Μαρτύριο τών Αγίων Φλώρου καί Λαύρου
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Διονυσίου. Αγιον Όρος
έργο τού αγιογράφου του Τζώρτζη (Ζώρζη) Fuca.
Минея на август (17-18 августа).
Северный рукав. Южная стена, нижний регистр; Балканы. Сербия. Грачаница; XIV в.; местонахождение: Сербия. Косово. Монастырь Грачаница. Неф
Μηνιαίο τού Αύγουστου (17-18 Αυγούστου).
Τοιχογραφία (Fresco) τού έους 1318 μ.Χ.
στο νότιο τοίχο τού Ιερού Ναού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου
τής Ιεράς Μονής Γρατσάνιτσα. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία
Флор и Лавр Иллирийские, мч. (18 августа)
Менологий 18 – 21 августа;
Византия. Греция; XIV в.; памятник:
Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion);
10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд.
Бодлеанская Библиотека
(Bodleian Library)
Το Μαρτύριο τών Αγίων Φλώρου καί Λαύρου
Μηνολόγιο 18 – 21 Αυγούστου
Βυζαντινή Μηνολόγιο τού 14ου αιώνα μ.Χ.
Τώρα ευρίσκεται στην Αγγλία. Οξφόρδη.
Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library)
Το σκήνωμα τού Αγίου Φλώρου, από την Ι. Μονή Αγίου Νικολάου του Νέου Καμπίων, τής Ι. Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας όπου και φυλάσσεται.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Εὐσεβείας τοὶς τρόποις ἐγγυμναζόμενοι, τοῦ μαρτυρίου τὴν τρῖβον διαπεράτε καλῶς, ὡς αὐτάδελφοι κλεινοὶ Χριστὸν δοξάσαντες, ὅθεν γεραίρομεν ὑμᾶς, ὡς γενναίους Ἀθλητᾶς, Φλῶρε καὶ Λαῦρε βοῶντες. Ἀπὸ παντοίας ἀνάγκης, ρύσασθε πάντας ἠμᾶς Ἅγιοι.
Κάθισμα, τῶν Ἁγίων
Ἦχος πλ. δ’ Τὴν Σοφίαν
Τοὺς σοφοὺς ἀριστέας καὶ ἀθλητάς, ἐν ᾠδαῖς κατα χρέος πάντες πιστοί, Φλῶρον εὐφημήσωμεν, καὶ τὸν πάνσοφον Λαῦρον· τὸν γὰρ Χριστὸν ἐκήρυξαν, Θεὸν προαιώνιον, καὶ τῶν εἰδώλων τὴν πλάνην, ἀθλήσει κατήργησαν· ὅθεν τοὺς τυράννους, καταισχύναντες πίστει, τῆς δόξης ἐπέτυχον, τῆς ἀφθάρτου τῇ χάριτι. Διὰ τοῦτο βοήσωμεν· Πρεσβεύσατε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην ὑμῶν.
Ἐξαποστειλάριον τῶν Ἁγίων Μαρτύρων
Ἦχος β’ Γυναῖκες ἀκουτίσθητε
Ῥωννύμεθα προσψαύοντες, τοῖς ἱεροῖς πανόλβιοι, ὑμῶν λειψάνοις ἐν πίστει, κατ᾽ ἄμφω Λαῦρε καὶ Φλῶρε. Ἀλλ’ ὦ μεγαλομάρτυρες, μνείαν ἡμῶν πρὸς Κύριον, ποιεῖτε ᾧ παρίστασθε, τῶν τὴν ὑμῶν ἐκτελούντων, λαμπρὰν καὶ πάμφωτον μνήμην.