ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

 

Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ

(σελίδες 920 – 944) 

 
 

(σελίδες 142 – 146 )

 
 

(σελίδες 147 – 159 )




 

Όσιος Κυριακός ο Αναχωρητής

 

Прп. Кириак. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г.
Άγιος Κυριάκος.
Τοιχογραφία (Fresco) τού ετους 1547 μ.Χ.
στήν Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους
έργο τού Τζώρτζη (Ζώρζης) Fuca

 


Τοιχογραφία Μονή Γκρατσιάνιτσα(14ος αιώνας)

 

Σκίλλης ἀμύνῃ Κυριακὲ πικρίᾳ,
Γεῦσιν γλυκεῖαν, ᾗ θανεῖν κατεκρίθης.
Σκιλλοβόρος δ’ ἐννάτῃ μύσεν εἰκάδι Κυριακός.

 

 

Χριστοῦ τοῦ Κυρίου σου ἔχων τὴν χάριν,
ᾤκησας ἔρημον Κυριακὲ μάκαρ.
Τῇ ἐνάτη Κυριακὸς πότμον λάχεν εἰκάδι.

 

Βιογραφία
Ο Όσιος Κυριακός ήταν άνθρωπος που καλλιεργούσε «ὑπομονήν, πραότητα» (Α’ προς Τιμόθεον, στ’ 11). Γι’ αυτό και πέτυχε στην ασκητική του ζωή. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 5ο αιώνα μ.Χ., από Ιερέα πατέρα, τον Ιωάννη. Τη μητέρα του την έλεγαν Ευδοξία και είχε αδελφό τον Αρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο.

Από ιερατικό, λοιπόν, γένος ο Κυριάκος, σε νεαρή ηλικία πήγε στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στη Λαύρα του Μεγάλου Ευθυμίου. Εκεί, ο Μέγας Ευθύμιος, τον έκανε μοναχό και τον έστειλε στον ασκητή Γεράσιμο. Όταν πέθανε ο Γεράσιμος, ο Κυριακός επέστρεψε στη Λαύρα του Ευθυμίου, όπου με ζήλο καλλιεργούσε τις αρετές του, ώσπου κάποια στάση που έγινε στη Λαύρα του Ευθυμίου τον ανάγκασε να πάει στη Λαύρα του Σουκά. Εκεί 40 χρονών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε την επιστασία του Σκευοφυλακίου.

Εκείνο που τον διέκρινε απέναντι στους συμμοναστές του, ήταν ο γαλήνιος τρόπος με τον όποιο τους αντιμετώπιζε, γι’ αυτό και ήταν παράδειγμα προς μίμηση από όλους. Εβδομήντα χρονών ο Κυριακός, έφυγε κι από εκεί και με υπομονή γύρισε πολλά μοναστήρια και σκήτες, όπου έζησε με αυστηρότατη άσκηση. Τελικά, πέθανε 107 χρονών, και σε όλους έμεινε η ενθύμηση του ασκητή, που έδειχνε «πραότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους» (Προς Τίτον, γ’ 2). Πραότητα, δηλαδή, σ’ όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους.


Свв. Харитон Исповедние (28 сентября), Кириак Отшельник (29 сентября), Григорий Армянский (30 сентября). Фреска. Церковь Христа Пантократора. Дечани. Косово. Сербия. Около 1350 года.
Ἀγιος Χαρίτων ομολογιτής (28 Σεπτεμβρίου), Άγιος Κυριάκος Ερημίτης (29 Σεπτεμβρίου), ο Ἀγιος Γρηγόριος Αρμενίων (30 Σεπτεμβρίου). Τοιχογραφία (Fresco) περίπου τού ἐτους 1350 μ.Χ. στην Εκκλησία του Χριστού Παντοκράτορα. Ντέτσανι, Κοσσυφοπέδιο, Σερβία.

 


Прпп. Кириак Отшельник и Нил Синайский.
Фреска монастыря св. Павла. Афон. 1552 г.
Άγιος Κυριάκος Ερημίτης και Άγιος Νείλος Σινά.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1552 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή τού Αγίου Παύλου Άγίου Όρους


Прп. и прп. Кириак. Икона. Греция. XVII (?) в.
Αγιος Κυριάκος. Εικονίδιο του 17oυ αιώνα (;). Ελλάδα.

 

 

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Χριστῷ ἠκολούθησας, καταλιπῶν τὰ τῆς γῆς, καὶ βίον ἰσάγγελον, ἐπολιτεύσω σαφῶς, ὡς ἄσαρκος Ὅσιε, σὺ γὰρ ἐν ταὶς ἐρήμοις, προσχωρῶν θείω πόθω, σκίλλη πίκρα τὴν πάλαι, πικρᾶν γεῦσιν ἀπώσω. Διὸ Κυριακὲ θεοφόρε, ἀξίως δεδόξασαι.

 

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφαγισθέντος .
Τῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατὴρ ἡμῶν Κυριακέ· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

 

Минея – Сентябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναίο – Σεπτεμβρίου (τεμάχιο). Εικονίδιο. Αρχές τού 17ου αιώνα στην Εκκλησία και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας.


Прп. Кириак. Миниатюра. Афон (Иверский м-рь). Конец XV в. C 1913 года в Российской Публичной (ныне Национальной) библиотеке в Санкт-Петербурге.
Άγιος Κυριάκος. Μικρογραφία από το Valdaisky Iversky Svyatoozersky Μονή Bogoroditsky βρίσκεται στο Νόβγκοροντ περιοχή. Το τέλος του 15ου αιώνα. στο ρωσικό Δημόσιο (σήμερα Εθνική) Βιβλιοθήκη στην Αγία Πετρούπολη.

 

Прп. Кириак.
Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г.
Ватиканская библиотека. Рим.
Άγιος Κυριακός.
Μικροαγραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τού Βασίλειου Β.
Κωνσταντινούπολη. το έτος 985 μ.Χ. Τώρα ευρίσκεται στην Βιβλιοθήκη του Βατικανού. Ρώμη.

 


Кириак Отшельник, прп. (29 сентября)
Менологий на 26-29 сентября
Византия. Греция; XIV в.; памятник:
Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion);
10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд.
Бодлеанская Библиотека
Όσιος Κυριακός ο Αναχωρητής
Μηνολόγιο 26 – 29 Σεπτεμβρίου
Βυζαντινή Μηνολόγιο τού 14ου αιώνα μ.Χ.
Τώρα ευρίσκεται στην Αγγλία. Οξφόρδη.
Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library)

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἀπαλῶν ἐξ ὀνύχων τῷ Χριστῷ ἠκολούθησας, τὴν ἀγγελικὴν πολιτείαν ὁλοτρόπως ἑλόμενος· διὸ ἐν ταῖς ἐρήμοις προσχωρῶν, τῶν θείων ἠξιώθης δωρεῶν, θεραπεύων πᾶσαν νόσον Κυριακέ, τῶν πίστει προσιόντων σοι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

 

Μετὰ τὴν α´ Στιχολογίαν, Κάθισμα.
Ἦχος α´. Τὸν τάφον σου Σωιήρ.
Ὁ βίος σου λαμπρὸς καὶ θεαρεστος ὄντως, ἐθάμβωσεν σφοδρῶς, τῶν ἀγγέλων τὰ πλήθη, καὶ πρὸς ὕμνους διήγειρε, τῶν βροτῶν τὴν παράταξιν, δι᾿ ἣν πρέσβευε, διηνεκῶς τῷ Κυρίῳ,λυτρωθῆναι νῦν, Κυριακὲ ἀπὸ πάσης, κακώσεως ὅσιε.

 

Μετὰ τὴν β´ Στιχολογίαν, Κάθισμα.
Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον.
Φυγαδεύων ὅσιε, εἰς τὰς ἐρήμους, ἀκλινῶς διήνυσας, τῆςἐγκρατείας τὴν ὁδόν, τῆς πικροτάτηςγευόμενος, σκίλλης ἑκάστην, ἑσπέραν πανεύφημε.

 

Μετὰ τὸν Πολυέλεον, Κάθισμα.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἐνδυσάμενος θύτου στολὴν προσήνεγκας, σεαυτὸν ὁλοκάρπωμα, τῷ Κυρίῳ σου, ἀντιδόσεις εἰληφώς, θεῖα χαρίσματα, ὅθεν ἰάσω θαυμαστῶς, ἐνεργούμενόν ποτε, τὸν νέον τῇ σῇ δυνάμει,
Κυριακὲ θεοφόρε, τῶν μοναζόντων ἐγκαλλώπισμα

 

Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τῆς ἄνω ἐφιέμενος, ὑπερκοσμίου ζωῆς, τοῦ κόσμου τὴν τερπνότητα, ὡς διαπίπτουσαν, κατέλιπες Ὅσιε· ὅθεν ἐν ταῖς ἐρήμοις, καὶ σπηλαίοις οἰκήσας, πόλεως οὐρανίου, ἀνεδείχθης πολίτης, ἐν ᾗ τῶν ἐκτελούντων τὴν σήν, μνήμην μνημόνευε.

 

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Τὴ ὑπερμάχω.
Ὡς ὑπερμάχω κραταιῶ καὶ ἀντιλήπτορι, ἡ σὲ τιμώσα ἱερὰ Λαύρα ἑκάστοτε, ἑορτάζει τὰ μνημόσυνα ἐτησίως, Ἀλλ’ ὡς ἔχων παρρησίαν πρὸς τὸν Κύριον, ἐξ ἐχθρῶν ἐπεμβαινόντων ἠμᾶς φρούρησον, ἶνα κράζωμεν, Χαίροις Πάτερ τρισόλβιε.

 

 Ἕτερον Κοντάκιον.
Ἦχος β´. Πρεσβεία θερμή.
Πολίσας Ῥουβᾶ, τὴν ἔρημον ἀοίδιμε, καὶ τὴν Νατουφᾶ, νηστείαις διαιτώμενος, καὶ εἰς ἄντρον γηθόμενος, διαμεῖναι θελήσας Χαρίτωνος, καὶ ἐν Σουκᾷ οἰκῶν Κυριακέ, ὡς φῶς τοῦ Κυρίου
περιήστραψας.

Ὁ Οἶκος.
Ἐκ βραχείας ἡλικίας, εἰς τὰς ἐρήμους φυγὼν ὅσιε, σεαυτὸν ἀνέθεσας Χριστῷ τῷ Δεσπότῃ καὶ καταλαβὼν τοὺς χειμάῤῥους, τὰ σπήλαια καὶ τῶν μοναστῶν τὰ φροντιστήρια, τῶν φλογοφόρων παθῶν τὰς ἐξεγέρσεις κατέστειλας. Σὺ γὰρ δι᾿ ἀγάπην τοῦ Κτίσαντος, πανημέροις νηστείαις δουλαγωγήσας τὸ σῶμα καὶ νυχθημέροις εὐχαῖς καὶ δεήσεσι, λαμπρύνας τὴν ψυχήν, τοὺς
ἀσκητὰς καὶ μιγάδας Κυριακέ, ὡς φῶς τοῦ Κυρίου περιήστραψας.

Ἐξαποστειλάριον
Ἦχος β’
Γυναῖκες ἀκουτίσθητε
Ἐν δόξῃ παριστάμενος, Θεῶ τῷ Παντοκράτορι, Κυριακὲ σὺν τῷ θείῳ, Χαρίτωνι θεοκήρυξ, ἀδιαλείπτως μέμνησο, τῶν ἐκτελούντων Ἅγιε, τὴν φωτοφόρον μνήμην σου, καὶ σὲ Χριστοῦ ὑπηρέτην, τιμώντων Πάτερ ἐκ πόθου.

 

Εἰς τοὺς Αἴνους
ἱστῶµεν Στίχους δ΄ καὶ ψάλλοµεν
Στιχηρὰ προσόµοια.
Ἦχος α’.
Πανεύφηµοι Μάρτυρες.

Πιστῶς τῆς ζωῆς Κυριακέ, διαπλεύσας πέλαγος, τῶν
φθειρομένων τὰ κύματα, τὰ ἀλλεπάλληλα, καὶ τὰς τρικυμίας, τοῦ
βυθίου δράκοντος, ἀπέκρουσας Κυρίου τῇ χάριτι, ὃν καθικέτευε,
δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὴν εἰρήνην καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Ῥωννύμενος σθένει τοῦ Σταυροῦ, παιδιόθεν ἔσπευσας, Κυριακὲ
εἰς τὴν ἔρημον, καὶ τὴν μονότροπον, βιοτὴν ὁσίων, ἠγάπησας
πάντιμε, τῷ φίλτρῳ τοῦ Χριστοῦ πυρπολούμενος, ὃν καθικέτευε,
δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, τὴν εἰρήνην καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Φιλίας τοῦ κόσμου τὰ δεσμά, διαῤῥήξας ὅσιε, Κυριακὲ τῇ
ἀσκήσει σου, τὸν νοῦν σου ἴθυνας, πρὸς τὰς αἰωνίους, μονὰς καθὼς
γέγραπται, Τριάδος τῆς ἁγίας πανεύφημε, ἣν καθικέτευε,
δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, τὴν εἰρήνην καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Φωτὸς τοῦ ἀδύτου κοινωνός, καὶ μακαριότητος, Κυριακὲ τῆς
θεότητος, μὴ λίπῃς πάντοτε, ταῖς εὐχαῖς πρεσβεύων, σὺν ταῖς ἄνω
τάξεσι, ὡς ἔχων παῤῥησίαν πρὸς Κύριον, θεοφορούμενε, δωρηθῆναι
ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὴν εἰρήνην καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Μεγαλυνάριον
Ἄστρον ἐκ Κορίνθου ἀναφανείς, ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, διαλάμπεις ἀσκητικῶς, καὶ καταπυρσεύεις, Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν, Κυριακὲ θεόφρον, τοῖς σοῖς παλαίσμασι.